ΠΙΚΡΑ ΚΕΡΑΣΙΑ

Καλημέρα..καλημερα...

Σημερα ηθελα να σας συστησω ενα βιβλιο που με μαγεψε. Τον τελευταιο καιρο δεν διαβαζω το αναλαφρο στυλ γιατι ειμαι της αποψης οτι αφου δινεις την ωρα σου στην αναγνωση καλυτερα να εχει καποιο νοημα. Ομως οι βιβλιοθηκες πλεον εχουν αδιασει και δεν εχουν πολλες επιλογες οποτε πηρα οτι μπορεσα να βρω. Και δεν εκανα λαθος εστω και κατα τυχη και οχι απο επιλογη. Ειναι κατι που το συστηνω εναιπιφυλακτα πλεον. Η γραφη του ειναι διαφορετικη. Απλη σαν να σου λεει ενας γνωστος σου μια ιστορια. Το ενδιαφερον μενει αμειοτο με απλα τεχνασματα. Ηρωες καθημερινοι με καλλιτεχνικο δωσιμο γραμμενοι. Παρα πολλα παιδια που γεννηθηκαν μερικα χαθηκαν αλλα ηταν ενα στοιχειο που καπου κουρασε. Σχεσεις που οσο εισαι μεσα στο βιβλιο- οπως και σε ολα του ειδους- λες πωπω τι γινετε εκει εξω και μολις το κλεινεις λες μακαρι να μου τυχαινε και εμενα ενας τετοιος ερωτας και αναρωτιεσαι γιατι δεν τον εχεις βρει ακομα. Να το κακο που εχουν αυτα τα μυθιστορηματα. Ομως πετυχε μετα απο καιρο να μου κρατα το μυαλο απασχολημενο για να δω την συνεχεια. Απο τα λιγα που το εχουν καταφερει τελευταια οποτε αξιζει. Ασε που εχει μεσα και την ημερομηνια των γενεθλιων μου, στοιχεια που με αντιπροσωπευουν οποτε να το παρετε.

Ο Δημήτρης Αλεξίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Η καταγωγή του είναι από το Αγρίνιο και τη Σκύρο. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών, όπου σπούδασε Νομικές Επιστήμες, το 1995. Παράλληλα διατέλεσε μέλος, Πρόεδρος και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ομίλου Ελληνικών Λαϊκών Χορών "Ελένη Τσαούλη", από το 1991 έως το 2005, διδάσκοντας ελληνικούς χορούς και συμμετέχοντας σε εκπαιδευτικά προγράμματα σε θέματα της ελληνικής λαϊκής παράδοσης για παιδιά δημοτικού σχολείου. Είναι δικηγόρος και ζει στην Αθήνα με την επίσης δικηγόρο σύζυγο του Κάρυ Αερικού και τις δυο τους κόρες. 

Υποθέτω θα αναρωτιέστε κι εσείς αν υπάρχουν πικρά κεράσια και η απάντηση είναι ότι υπάρχουν, αλλά μόνο συμβολικά μέσα στα λογοτεχνικά πλαίσια της μυθοπλασίας του συγγραφέα. Όπως είπε ο ίδιος χαρακτηρίζει “πικρά κεράσια” ορισμένες αναμνήσεις, έντονα βιώματα που έχουν αφήσει γεύση μάλλον στυφή στις σκέψεις μας, αλλά που δεν κάθε περίπτωση δεν μπορούμε να αγνοήσουμε γιατί είναι κομμάτι του εαυτού μας. Ακόμα κι αν τα ξεχάσουμε τα πικρά κεράσια επανέρχονται στα όνειρά μας και μας υπενθυμίζουν θλιβερά όσα παρήλθαν και όσα θα έλθουν.

Η υπόθεση του βιβλίου ακολουθεί τη ζωή μίας γυναίκας με το παράξενο όνομα Πλουσία, μιας γυναίκας που γεννήθηκε το 1919 στη Σμύρνη με την είσοδο του ελληνικού στρατού και που όλα τα κομβικά σημεία της πολυτάραχης ζωής της συνέπεσαν με κομβικά σημεία της ιστορίας της χώρας μας. Όπως διευκρίνισε ο κύριος Αλεξίου, το βιβλίο του δεν είναι ούτε ιστορικό μυθιστόρημα, ούτε πολύ περισσότερο χρονογράφημα. Άλλωστε στο σημείο όπου διαφοροποιείται με τα υπόλοιπα δεκάδες βιβλία παρόμοιας θεματολογίας είναι ότι δεν βάζει τους ήρωές του να έχουν φανταστικούς διαλόγους με ιστορικά πρόσωπα και ούτε περιγράφει με γλαφυρό τόπο καταστροφές και θριάμβους του έθνους. Είναι ένα σύγχρονο νεοελληνικό παραμύθι, μια ιστορία ευαίσθητη, μες στην οποία ο αναγνώστης καλείται να αναπτύξει μια προσωπική σχέση με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Πλουσίας και να ρίξει μια ματιά στα περασμένα μέσα από το βλέμμα της. Και όπως αποκάλυψε είναι επίσης κάτι που ξεκίνησε να γράφει για να διαβάζει η γυναίκα του μια δύσκολη στιγμή της ζωής της.

Ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ...

ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΜΟΥ ΤΣΟΥΠ ΕΔΩ