Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

Αγάπη μου όμορφη

Σε γνωρίζω οκτώ μήνες. Οι τέσσερις από αυτούς ερωτικά.
Είχα ανάγκη να κάτσω να γράψω όσα θέλω.  Εγώ και τα συναισθήματα μου, απέναντι σε μια λευκή κόλλα.  
Έτυχες σε γυναίκα που θυμάται λεπτομέρειες ακόμα και ασήμαντες.  όλα ξεκίνησαν στις 21 /10/2016. Ναι και αυτό Στη Ζωή μου στο σκορπιό βρήκε να γίνει. Έτσι ξαφνικά αναπάντεχα ήρθες και μου άλλαξες όσα ήξερα ως τότε.  Μου έφτανε που σε έβλεπα σε άκουγα με ηρεμουσες και μπορούσα να μιλήσω για τα πάντα.  
Πάντα έλεγα πως οι λεπτομέρειες συνθέτουν το παζλ και εσύ ήσουν ένα κύριο κομμάτι για να δω όλη την εικόνα. Έγινε κάτι μικρό αλλά σημαντικό για να έρθεις με την ιδιότητα που σου άξιζε στη ζωή μου. 
Σε αγαπάω δε σου έχω πει ακόμα.  Μπορώ να σου πω ότι είδα την μεταμόρφωση σου, την γαλήνη σου να έρχεται ξανά, να χαμογελάς και να μου φτάνει.  Ευτυχώς έζησα το πρώτο μέρος της σχέσης έντονα. Ξέρεις τότε που όλα είναι ρευστά και λες με θέλει ή το φαντάζομαι;  Με εκνευρίζεις πολλές φορές, έχω κλάψει για σένα και έχω πει ότι ήταν αυτό το συναίσθημα που με λυτρωσε γτ το έκανα την ώρα που έπρεπε.
Ήταν και ίσως είναι πολλές οι φορές που θέλω να το βάλω στα πόδια, μα σα πάω να κάνω το βήμα ακούω μια φωνή που μου λέει -που να τρέχεις σε μια ζωή μόνη χωρίς τρέλα και το άρωμα του; Και με πείθει.  Γτ θέλω να είμαι εκεί όταν πονάς, όταν παθιαζεσαι με όσα αγαπάς, όταν μιλάς και ξεχνάς ότι όλοι δε θα δεχθούν τη γνώμη σου αλλά προσπαθείς να τους πείσεις, όταν έχεις κόσμο που σε αγαπά και τους προσέχεις. Κοιμησου όσο θες εγώ εκεί θα είμαι να σου λέω παραμύθια. Χαμογελα σου πάει και με φτιάχνει.  Κάνω συλλογή από τα χαμόγελα σου να στα δίνω όταν τα χρειάζεσαι. Θέλω να με προσέχεις, γιατί είμαι το πουλάκι σου.  Είσαι τόσο δικός μου πλέον που μου λείπεις ακόμα και όταν κοιμάσαι.  Ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη σου σε όλα.