ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ

34 χρόνια στην Θεσσαλονίκη βρέχει. 
όχι άδικα καθώς έχουμε έκθεση βιβλίου. 
Απορώ ο Θεός δεν θέλει να διαβάζει; να μαθαίνει κάτι; 
Τέλος πάντων . 
Ο λόγος σήμερα γίνεται για μια ποιητική συλλογή. 
Όχι άδικα καθώς μέσα της κρύβεται και μια γνωστή μας φίλη, η οποία μετά απο τόση προσπάθεια έχει αυτό που θέλει.
Η Κική Κωνσταντίνου  ή όπως την ξέρουμε όλοι ΕΚΦΡΑΣΟΥ έχει σήμερα την τιμητική της εδώ σε μας. 
Στην Θεσσαλονίκη της βροχής υπάρχει στο φεστιβάλ μας το βιβλίο της και ναι αξίζει να το δείτε. 
Θαυμάζω την επιμονή της, την φαντασία της, την καλοσύνη της, και ευτυχώς που έχω blog  να γνωρίζω τέτοιους ανθρώπους. 
Θυμάμαι όταν ήταν στις αρχές της με τι αγωνία ήθελε να πετύχει σε αυτό που αγαπάει.
Ας την στηρίξουμε όλοι να δεί το όνειρό της να προοδεύει ...
Στο ταξίδι της αυτό να ευχαριστήσουμε την σειρά κήπος για την έκδοσή του ονείρου της Κικής. 


facebook page κική κωνσταντίνου

ΑΘΗΝΑ ΠΑΝΟΥ COOKIES

Το έχω ρίξει στα βιβλία...
όχι εκείνα που και καλά είναι λογοτεχνικά, αλλά τα άλλα που έχουν να σου δώσουν κάτι. απο γνώσεις μέχρι... θερμίδες. 
Βαρέθηκα να γυρίσω σπίτι μου εχθές και ένα μια βόλτα σε ένα πολυκατάστημα. μέσα στα τόσα που κοίταξα έπιασα και αυτό εδώ. 
Με κέρδισε η φωτογράφιση, το ένιωσα πολύ κοντά μου, οικείο, σαν να συμμετέχω και εγώ μαζί στο στήσιμο. απλό μοντέρνο και νόστιμο ... τόσο ώστε να το αγοράσω, να μπω μέσα στην κουζίνα μου τα μεσάνυχτα που πήγα σπίτι με το νου μου γεμάτο όλο το απόγευμα πια συνταγή να διαλέξω. 
 Η Αθηνά, ξεκίνησε απο άλλον τομέα και δεν ξέρω αν ακόμα δουλεύει εκεί αλλά έκανε το χόμπι της πολύ καλό επάγγελμα και για μένα ήταν ένα ακόμα κίνητρο να το πάρω. Έχω ένα απο τα 2000 αντίτυπα και νιώθω τυχερή. σκεφτόμουν ότι κάθε μέρα στα διπλανά μας σπίτια ετοιμάζονται σχέδια που μετά εμείς θα τα αναδείξουμε σε κάτι πολύ τέλειο ή τίποτα. που μπορεί να είναι ο γείτονας που κοιτάμε κάθε μέρα και μετά απο μια ενέργεια του να τον βλέπουμε με άλλα μάτια. 
  ξέρω τι θα με πείτε; στην εποχή του ιντερνετ γιατι να πάρεις βιβλίο. εγώ είχα ανάγκη να βρω κάποιον με το προϊόν του να με ενθουσιάσει να το πιάνω και να το παω οπου θελω, να το έχω μπροστά μου και να το μυρίζω. ξέρεις ποσο με τρελαίνει η μυρωδιά του χαρτιού; ναι ναι την βρίσκω μαζί της ...
 όλο το πακέτο χαράς μεγάλωσε όταν κατάλαβα οτι είναι και blogger και ειναι ωραίο γιατί μπορεί να δει την χαρά μου. Έχει το ιστολόγιο http://santie-athina.blogspot.gr/ και όσοι την ξέρετε γιατί εγώ τωρα την βρήκα να της πείτε πολλά μπράβο 
καλε τα καλύτερα μπισκότα θα κανω μαζι της 

ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ

σου έχω πρόταση βιβλίου ... ανάλαφρου ξέρω ξερω ... χωρίς προβληματισμούς και βάσανα ...
μπορώ να πω οτι είναι ένα απο τα πολύ δυνατά της βιβλία... έχει στρωτή πλοκή, χωρίς φανφάρες πράγμα σπάνιο πλέον, δεν πηδάς το μισό βιβλίο και σε κρατά σε ενδιαφέρον...
Μια πόρνη που άλλαξε ζωή μια γυναίκα που θέλει να ξεφύγει απο όσα έχει ζήσει στην τρούμπα, αλλά εκείνο το κομμάτι ζωής της δεν την αφήνει. 
Αξίζει να δώσετε βήμα σε ένα ελληνικό βιβλίο και να το αγαπήσετε όπως του αξίζει. μετά απο χρόνια που το έχώ διαβάσει ακόμα με συγκινεί. απο τα λίγα που μου α΄ρεσαν απο αυτη τη συγγραφέα. 

ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ

αυτό το βιβλίο μου το είχε φέρει ο Χρήστος μου στις 28-12-2008 και το διάβασα σχετικά γρήγορα.  Το πρώτο βιβλίο που είδα χωρίς ονόματα ηρώων και αυτό για να βάλει ο καθένας το δικό του βίωμα απάνω στην ιστορία.

σχετικά εύκολο βιβλίο, που μπορεί κάποιοι να έχουν ζήσει την ιστορία είμαι παντρεμένη δεν με προσέχει ο σύζυγος και βρίσκω τον γείτονα ωραίο και ξανανιώνω και με γνωρίζω καλύτερα. 

απο τότε όμως δεν μου είχε μείνει ο τίτλος που του είχε δώσει και το έλεγα πάντα το βιβλίο ο καφές στην χόβολη...

μετά απο χρόνια ήρθε η ώρα που οι εκδόσεις ψυχογιός άκουσαν μάλλον τι έλεγα και το έκαναν πράξη. βγήκε ξανά η ίδια ιστορία με τον τίτλο Καφές στην χόβολη...

ο πρώτος τίτλος δεν είναι τυχαίος για μένα γιατί ακόμα θυμάμαι την πρώτη μέρα που σε είδα απο κοντά απο το πρώτο αίτημα φιλίας μέχρι την τελευταία φορά που σε είδα να απομακρύνεσαι...

εγώ πάντως σου ψήνω έναν καφέ στην χόβολη και αν θες τον πίνουμε παρέα... έστω και μέσα απο αυτό το βιβλίο... 

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΙ Η ΠΑΣΧΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟΝ ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟ

Αν έχετε παιδιά, αν είστε παιδιά, αν απλά θέλετε ένα δώρο, για μένα προσωπικά αυτό το βιβλίο αξίζει. 

Σαν γεωπόνος το λέω έχει πολύ ενδιαφέρουσες απλές και σημαντικές πληροφορίες για να μάθουν τα παιδιά ώστε να μπουν στον κήπο και να μάθουν τα μυστικά του.

Ο εκδοτικός οίκος Ψύχαλος έχει εκδώσει το βιβλίο ο Ανδρέας και η πασχαλίτσα στον λαχανόκηπο με ωραία εικονογράφηση για να τραβάει τα παιδιά και να τους δώσει κίνητρο να παίξουν 

 Μου άρεσε και σας το συστήνω  

ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΑΤΗΣ

Δεν σε ξέρει δεν το ξέρεις.

Μέχρι τώρα. Γιατί με αυτό το Post σου δίνω την δυνατότητα να τον γνωρίσεις. Ένας άνθρωπος υποθέτω τρελός, σίγουρα ενδιαφέρον, όπως όλοι μας, και με μια υποψία σοβαρότητας.

Σπούδασε γυμναστική ακαδημία, είπε να φάει τον χρόνο του και τα λεφτά των γονέων σε ένα μεταπτυχιακό Φ.Ψ.Π. αν δεν κάνω λάθος, και διορίστηκε σε ένα σχολείο καθηγητής.

Μέχρι εδώ σιγά το ενδιαφέρον για να σας τον παρουσιάσω. Χμ μάλλον έχετε δίκιο. Αλλά ο συγκεκριμένος κύριος- μην φανταστείς και για μένα άγνωστος είναι- μου έφτιαξε την μέρα σήμερα το πρωί. Μιλάω για τον Δημήτρη Σιάτη όπου μένει στην Αθήνα, διδάσκει, και ζει. Ναι αλλά τι έκανε και σου έφτιαξε την μέρα θα μου πεις…

Στον ελεύθερό του χρόνο λοιπόν υποθέτω, έκατσε και έγραψε ένα βιβλίο, λογικά όπως θα θέλουν και άλλοι τόσοι να κάνουν, και το έκδωσε μόνος του. Να το πρώτο γεγονός που με τράβηξε. Τον εκτίμησα για το όνομά του- Δημήτρης ντε- μιας και είναι ο πολιούχος της Θεσσαλονίκης. Σίγα ρε Ιωάννα θα μου πείς ο πρώτος είναι; Σωστά πάμε παρακάτω. Τον λάτρεψα κυριολεκτικά, γιατί ο ήρωάς του διάλεξε να σπουδάζει ιταλική φιλολογία. Και εδώ συμπάσχω γιατι μόλις πήρα το πτυχίο μου στα ιταλικά και μου έκατσε να τα μάθω από μια άσχετη αφορμή όπως και ο ήρωας.

 Α σπουδαίος λόγος για να αγαπήσεις ένα βιβλία, αλλά δεν μας πείθεις. Για να σκεφτώ… ξέρεις την αγάπη μου για τα κρασιά;;; εκεί μέσα είχε μερικά καλά ονόματα – που όπως είπα και στον ίδιο ζήτα και κάποιο ποσοστό για την διαφήμιση που τους κάνεις- και άλλο ένα ευαίσθητο σημείο μου το άγγιξε. Μα χρυσό μου ένα βιβλίο είπα να διαβάσω, όχι να γίνω μπεκρής. Απαπα δεν το θέλω.

 Κάτσε μωρέ αμέσως να πείς όχι περίμενε. Αν και δεν μένω Αθήνα- δόξα τον θεό- γνωρίζω αρκετά μαγαζιά και είχε διαλέξει κάποια καλά. Βέβαια όχι κάποιο πολύ In and trendy local αλλά τρώγονταν. Ε πές το μου ντε, θα πάρω το exodos αλλά σε λογοτεχνική μορφή. Εντάξει με έπεισες θα το αφήσω κάτω.

 Αναγνώστη μου αν δεν με αφήσεις να τελειώσω δεν θα μάθεις. Χάνω τον ειρμό μου έτσι. Που είχα μείνει;;; α ναι . σπουδάζει ιταλικά, μένει αθήνα, είναι νέος άντρας και καλά ωραίος, έχει τον τρόπο του, τρελή παρέα, πάνε σε ωραία μπαρ, πίνουν καλά κρασιά- καλά αυτό θέλει εκπαίδευση θα τους αναλάβω- ντύνονται σχετικά καλά- όποια είναι fashion blogger αν δεν το πάρει θα χάσει- γράφει και για την Θεσσαλονίκη- όχι ότι είμαι τοπικίστρια αλλά σαν την πόλη μου καμιά- γράφει απλά- και εδώ θα καταλάβετε ένα στυλ αντρών, αλλά και πως μιλάνε γενικά- και απλά περνάς καλά μαζί του.

  Κοίτα δεν σου προτείνω την λογοτεχνική βίβλο, αλλά ένα ευχάριστο αντρικό γράψιμο για την ερωτική καψούρα και αγάπη και πως την βιώνει ο αντρικός πληθυσμός. Γιατί μην νομίζεις και οι άντρες έχουν καρδιά. Εκεί που πέθανα στα γέλια είναι όταν ο ήρωας πάει στα μπουζούκια- στροφή στην ποιότητα για ένα βράδυ- και γράφει τον στίχο όπως το λέει η τραγουδίστρια- και γελούσα μόνη μου. Γεια σου ρε Μήτσο με τα ωραία σου. Και τώρα που το λες, δεν κατάλαβα ποτέ γιατί από το Δημήτριος βγαίνει το Μήτσος, αλλά πάμε παρακάτω.

  Και για μένα ο σημαντικότερος λόγος είναι η πιο ωραία ημερομηνία που θα μπορούσε να έχει διαλέξει για να δηλώσει ότι ένα μήνυμα ήρθε στο κινητό του. 23-7-2007. Καλά ρε άνθρωπε του θεού δεν μπορούσες να με πάρει τηλ εκείνη την ημέρα που είχα τα γενέθλιά μου να με πεις ένα χρόνια πολλά, και ότι γίνεται χαμός στην ζωή σου, να έχει ένα σασπένς το γενέθλιο; δλδ καθόλου σεβασμός; θα σου έδινα τουρτίτσα και κρασί, θα μου έλεγες τον πόνο σου εσύ, θα κάναμε κατάσταση με το κουκλί και θα περνούσαμε καλά. Να αλλάξεις την χρονολογία όμως γιατί το 2008 ήταν η καλή μου χρονιά ταμάμ;

   Με βάζεις σε περιέργεια Ιωάννα να δω τι διάβασες…

Α και που να δεις την συνέχεια. Να θέλω να τον σκοτώσω τον Δημήτρη που λίγο πριν το κρίσιμο λεπτό του αγώνα για να βαρέσει το πέναλτι ο παίκτης- κοινώς πριν πάει για φινάλε επίλογο- πάει και γράφει τίτλο στο κεφάλαιο Στην Ρώμη χωρίς εσένα. Καταρχάς μην τα κάνει αυτά απότομα. Ποιος σου είπε να πας εκεί και να μην πεις να μια ευκαιρία έλα και εσύ ε; μου το μοστράρεις πρωί πρωί στα μάτια μου και θες να μείνω ήρεμη; Πως ε;  Σκέψου όμως την ατάκα που είπες για την Σαντορίνη και τους γκόμενους έτσι και η Ρώμη. Θέλω κονέ πώς να κάνω την ξεναγό όκ;

   Θα μας πείτε καλέ και εμάς να καταλάβουμε τι έγινε;

Αναγνώστη μου στα λέω για να το αγοράσεις να μου πεις την γνώμη σου. Και εκεί που έδωσε ρεσιταλ, εκεί που είπα, γιατί καλό μου με ταλαιπωρείς πρωι πρωί, τι φταίω η έρμη. Ήταν στο τέλος που είπα ότι άνετα τον σκοτώνω τον Μήτσο διότι πέτυχε την μέρα, να με κάνει χάλια. Ήθελα να είμαι και εγώ στην θέση της Χριστίνας ακούς; Θέλω και εγώ τέτοιο φινάλε σε κάποια κανονική σκηνή της ζωής μου γίνεται;;;;; ήδη είπα πολλά και όποιος το διαβάσει καλό θα κάνει γιατί θα στηρίξει ένα ανεξάρτητο όνειρο να γίνει πραγματικότητα.  

  Δημήτρη Σιάτη, μεταξύ μας μιλάμε τώρα δεν μας ακούει κανείς. Θέλεις δουλειά το γράψιμό σου, να στρώσει ρε παιδί μου. πάρε καραμέλες τικ τακ, πριν εκδώσεις γράψε πολλές φορές τις ίδιες σκηνές και στην 100^η θα βρεις την άκρη καλύτερα, κάνε όντως πράξη την λέξη μυθιστόρημα με ολοκληρωμένη προσωπικότητα ο κάθε ήρωας, και φυσικά η επόμενη πρωταγωνίστρια θ λέγεται Ιωάννα. Τα άλλα θα στα πω από κοντά.

facebook page ας πρόσεχα 

ΜΕ ΛΕΝΕ ΝΤΑΤΑ ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ

και ήρθε η ώρα μου ένα απόγευμα να βγω.. μόνο που αντί να πάω για καφέ απλά πήγα για καφέ και διάβασα ένα βιβλίο. μου άρεσε σαν ιδέα. δεν μπορώ να κάθομαι μόνο νομίζω οτι χάνω τον χρόνο μου. 
Έπιασα το τελευταίο της Μαντά. δεν ήθελα κάτι βαρύ μου έχει φύγει εκείνη η τρελή διάθεση να διαβάζω...
Που λέτε όσοι δεν το έχετε διαβάσει θα σας πω την γνώμη μου. προσωπική γνώμη είναι μην το πάρετε κατά γράμμα εσείς...
Απο αλλού το ξεκίνησε αλλού το πήγε αλλού το έκλεισε. Διάλεξε να γράψει για μια έντονη προσωπικότητα που δεν ξέρω αν υπάρχει- δεν το βρίσκω απίθανο πλέον με όσα βλέπω - που έκανε απο την αρχή της ζωής της πάντα ακραία σκηνικά.Απλή γραφή, σχετικά γρήγορη πλοκή, που για μένα κάποια περιστατικά θα μπορούσαν να μην υπήρχαν. Και σχεδόν πάντα αυτό κάνει. αναλύει πολύ γρήγορα με σε μεγάλη έκταση περιστατικά που μπορεί να βοηθάνε στο βιβλίο αλλά το τέλος της δεν είναι το ίδιο μεγάλο και εκτενές. 
Νιώθω οτι η ηρωίδα είχε μεγαλύτερη ανάγκη να αγαπηθεί απο όσο μπορούσε να πει και στον εαυτό της. Δίνει χωρίς να νοιάζεται αν θα πάρει έστω και το ελάχιστο πίσω. Απλά πάντα στα βιβλία της Μαντά εχω θέμα με το τέλος της εμένα προσωπικά μου μοιάζουν πολύ απότομα και πάντα αναρωτιέμαι ναι οκ διάβαζα τόση ώρα σκηνικά που με κρατούσαν σε αγωνία για να διαβάσω στο τέλος κάτι που θα με κάνει να αναρωτιέμαι για΄τι το διάβαζα; και η ηρωίδα ήταν τόσο γενναία να κάνει όλα όσα έγραφε για να το βάλει στο τέλος στα πόδια; 

τέλος πάντων με έκανε να θέλω να δω τι θα γίνει παρακάτω, πως θα περάσει μέσα στα χρόνια και τις ηλικίες τους ηρωες αλλά μέχρι εκεί. η επιλογή δική σας 

ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΜΑΚΗΣ ΡΟΥΣΟΜΑΝΗΣ

Κάθομαι στο δωμάτιο μου. 
Σκοτάδι, κεριά αναμμένα και μια κούπα φλαμούρι Axiochori Garden. 
Σου δείχνω την ατμόσφαιρα να ξέρεις οτι δεν είμαι αναίσθητη και όσα γράφω είναι μέσα από την χαλαρή μου διάθεση. 
Η γιαγιά μου πάντα έλεγε πως ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του μυρωδιά. Όσα αρώματα και αν φορέσει, αφήνει το σημάδι του πάνω στον άλλον χωρίς κάν να το πολύ προσπαθήσει. Είτε το θέλει είτε όχι το κάνει γιατί έτσι πρέπει να γίνει. Είναι το άρωμα της ψυχής του καθενός μας. 
 Στην ζωή μου έρχονται άνθρωποι είτε μέσω απλής τυχαίας γνωριμίας είτε γιατί η μοίρα το έφερε να γνωριστούμε. Ένα τέτοιο άτομο είναι ο Μάκης Ρουσομάνης. Τον γνώρισα κατά τύχη σε ένα τραπέζι στο stand των εκδόσεων Λιβάνης πριν 3 χρόνια. Έχει άστρο έχει τρέλα έχει τσαχπινιά, έχει ανθρωπιά.. Αλλά και λατρεία με την Γλυκερία. Τον έχω δει να δουλεύει και έχει λατρεία για οτι κάνει και δίνεται σε ότι αγαπάει.
 Απόψε ήταν η βραδιά του και μπορεί να είχα να τον δω καιρό αλλά δεν τον ξέχασα.  Και το λέω αυτό γιατί ο Μάκης μας έγινε μικρό αστεράκι και έγραψε δικό του βιβλίο. Ήμουν στα public θεσσαλονικης για να τον στηρίξω με την παρουσία μου, γιατί ξέρω πως είναι να τολμάς κάτι καλλιτεχνικό και να περιμένεις να δεις γνωστούς σου αλλά και νέα πρόσωπα που θα σε αγαπήσουν μέσα απο αυτό που έχεις ετοιμάσει.
 Μάκη μου γύρισα σπίτι έχω ακόμα το άρωμά σου πάνω μου, αλλά στο μυαλό μου τα κόκκινα μάτια σου - πάλι ξενύχτησες;- αλλά και τους ήρωες σου. 
 Δεν θα σου πω κολακείες θέλει δουλειά το γράψιμό σου, να κάνεις πιο ξεκάθαρες τις στιγμές όχι πολύ αναλυτικές αλλά λίγο πιο ζωντανές. Στο σημείο που υπάρχει ο θάνατος κατάλαβα μεν οτι θες εκεί να δώσεις ένταση και να βγει ξαφνικό αλλά ξανα δες το. Αυτο που με κέρδισε όμως είναι η καθαρότητα των ηρώων, ανάλογα με την ηλικία, μόρφωση, τρόπο ζωής είχαν και τις ανάλογες αντιδράσεις τους, σήκωνα το κεφάλι μου για να πάρω ανάσα, και ένιωθα οτι η πραγματικότητα μου με κλέβει απο το σενάριο που διάλεξα να ζήσω για 2 ώρες. 
 Θέλω να σου πω οτι θα κοιμηθώ με τους ήρωές που διάλεξες να δώσεις πνοή μέσα απο το χαρτί, μέσα απο τις λέξεις που έβγαλες απο μέσα σου και τις φόρτωσες σε μας, και με το άρωμά σου πάνω μου. όχι εκείνο της κολόνιας,αλλά εκείνο της ψυχής σου. Των ματιών σου που χαιρόσουν σαν μικρό παιδί, που ένιωθες αγάπη απο όλους μας. 
Δεν θα βάλω χαρακτηρισμούς, το βιβλίο όπως και όλα είναι προσωπική υπόθεση, εγώ απλά σου κάνω την πρόταση, εσύ απλά ψάξε το. Κυρίως γιατί τα ωραιότερα πράγματα δεν είναι πράγματα, και γιατί πίσω απο το κείμενο του καλλιτέχνη, κρύβεται το κείμενο του αναγνώστη. Αυτό δεν το είπε ο Μάκης Ρουσομάνης, αλλά μπορεί να του αρέσει.  

ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Έαν έχεις διαβάσει έστω και μια φορά Λένα Διβάνη  έχει εθιστεί στον τρόπο που γράφει. απλός και ταυτόχρονα δυαντός. με λέξεις καθημερινές που στο γενικό σύνολο βγάζουν κάτι που ολοι θέλουμε να πουμε, είναι υπαρκτό σαν πρόβληματ το ζουμε, αλλά δεν μπορούμε να το πουμε. Η λένα είναι απο εκείνους τους ανθρώπους που παντού μπορούν και βλέπουν αυτό που εσύ απλώς το κοιτάς. Εξάσκεισε τα μάτια της και τον εσωτερικό της κόσμο, να βρίσκει σημαντικό αυτο που πραγματικά είναι σημαντικό, και όχι το δήθεν.
Το τελευταίο βιβλίο της μου άρεσε πολύ.
Να ξέρετε πως και οι συγγραφείς είναι απλοί άνθρωποι μην έχετε την αυταπάτη οτι κάνουν κάτι ξεχωριστό. Δείχνει την ζωή όπως είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι. Έχει έντονο το αυτοβιογραφικό στοιχείο - μάλλον επιρεάστηκε απο τον φίλο της Άρη Σφακιανάκη και έχει κομμάτια παο την ζωή της- δείχνει τμήματα της ζωής που ζούμε όλοι μας απλά τα ξεχνάμε.
Μια ωραία πρόταση για όσους αναζητουν βιβλία.

 

ΑΡΗΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΕΣ

αν είσαι απο αυτούς τους ανθρώπους που το καλοκαίρι ψάχνει καλά βιβλία, τότε μπορώ να σου πω με σιγουριά οτι σημερα περασα 3 ώρες με ένα παο αυτά και ουτε το κατάλαβα. Για να μην δυσαρεστήσω τον συγγραφέα θα πω πρωτα 5 πράγματα για τον τρόπο γραφής του. Αν έχεις διαβάσει βιβλία του σίγουρα ξέρεις τι σε περιμένει και το λαχατρας. Το έχω πάθει ... Για οσους δεν τον γνωρίζουν να σας πω οτι όντως είναι αυτοβιογραφικός, και περιμένεις σε καθε βιβλίο του οχι την συνέχεια του προηγούμενου αλλά το διαφορετικό πουζ ει και το έχεις χάσει και αυτό που δεν μπορεις να ζησεις αλλά το θέλεις. Εν μέρη... Μιλάω για τον Αρη Σφακιανάκη και το νέο του βιβλίο οι παντρεμένες. Ναι και αυτές έχουν ψυχή και κάνουν πολλά ενω οι συζυγοι δεν το ξέρουν. Ο τρόπος γραφής του απλός, χωρίς εξάρσεις και μελωδραματισμούς. Είναι το χιουμορ του ιδιόμορφο και ο τρόπος σκεψης του πλαασμένη μεσα απο τα όσα έχει διαβασει. Ναι κυριες μου οσες πατε για να το κανετε μαζι του θα επρεπε να εχετε καταλαβει οτι ολα αυτα τα βιβλια σπιτι του δεν ειναι διακοσμητικά. Η απορία μου ειναι γιατι να εκδωσεις κατι τόσο ιδιαιτερο σε 2000 αντίτυπα οταν είναι με ένα χιούμορ που το καταλαβαίνουν λίγοι οταν διαβαζουν, που δεν το λέει σχεδόν κανείς, και που πραγματικά μπορεί να σε κάνει να χαρακτηρίσεις το βιβλιο χαζό ή ανούσιο. Αδικα αλλα οκ.
 Καταστάσεις που ισως δεν ζησεις χιουμορ που σιγουρα δεν εχουν ολοι και ζωη μπερδεμενη αυτο το βιβλιο σε κάνει να θελεις απλα να το διαβασεις.
Πιστεψτε με εφτασα στο σημειο να το διαβαζω και να γελαω σε πολλα με τον τροπο που τα ελεγε. Απο κοντα ο αρης ειναι αποθεωση οπως και στο γραψιμο του. Και φτανω στο σημειο να πω την αποψη μου...
Αρη με λαμβανεις;
Καλα βρε ανθρωπε του θεου, απο που να αρχισω και απο που να τελειωσω μαζι σου. Καταρχας εχω καταληξει στο συμπερασμα οτι η μαγια μαθαινει κινεζικα για να κανει πιο πιστευτα την κινεζα με εσενα που εμπλεξε. Σκεψου σε τι θεση την φερνεις οταν διαβαζει την εξαλη ζωη του πατερα της. Σε λεω- γιατι ειμαι και απο Σαλλονικη για- μην ασχολεισε με τρίχες... όπου τριχες βλεπε κρανιο σου. Μια χαρα εισαι και ετσι. Θελω να προσεξεις πολυ τις παρεες που κανεις γενικα σε καταστρεφουν. αν διαβασετε το βιβλιο θα καταλαβετε τι εννοω. Την επομενη φορα που θα γραψεις για τον ηρωα σου ρωτα με για το επιθετο του γιατι το επιθετο του γιατρου με κυνηγα πολλα χρονια. Πρόσεξε με τι γυναικες βγαινεις και γενικα γραφε τρελά ζήσε νορμάλ...
 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΟΜΑΝΩΛΑΚΗ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΟΡΚΟΥ

 

 

πραγματικά ένας γιατρός σπάνιος για την χώρα μας, ένας καθηγητής που έδωσε στα παιδιά γύρω του και ένας άνθρωπος πανω απο όλα άνθρωπος. Αν το εχει γνωρισει κανεις τιμή του ...

σας παρουσιάζω τον γιατρό κασιούμη, και μάλιστα είναι υπαρκτό πρόσωπο απο ότι κατάλαβα...

Είναι ένα βιβλίο της ελευθερίας Δημητρομανωλάκη 470 σελίδων, που κυκλοφορεί απο τις βορειοδυτικές εκδόσεις και απορώ γιατί δεν το παρουσιάζει κανείς στο κοινό.

Μια γλωσσα μεστή, που οκ υπάρχουν σελίδες που μπορείς να πηδήξεις και να μην χασεις το νόημα, αλλά που είναι ανθρώπινη, απλή με δώση αλήθειας. σε τραβάει να το συνεχίσεις, και να δεις τι θέλει να πει γιατι το ξεκίνησε όλο το μυστήριο κάποιος που θα μπορούσε ν το κάνει μόνος του οτι γράφει να γίνει απο άλλους.

Νομίζω οτι αν το βρείτε πρέπει να το διαβάσετε...

 



 

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕΤΑΞΙΑ ΚΡΑΛΛΗ

 

 

Δεν μπορώ να καταλάβω την γραμμή του εκδοτικού οίκου Ψυχογιός, που λέει σε όλους τους συγγραφείς του να κάνουν μεγάλα βιβλία. Δεν βλέπω επίσης το νόημα να βγάζεις την ίδια λογική σε κάθε βιβλία παο διαφορετικούς ανθρώπους. Χτες ολοκήρωσα το βιβλίο μια φορά και ένα καλοκαίρι
 Δεν θέλει και πολύ φαντασία να σκεφτείτε τι λέει. 3 διαφορετικές αγάπες πολλά εμπόδια που δια μαγείας ξεπερνιούνται. Μπορώ να πω οτι ήταν αρκετά αναλυτικό με διαλόγους που μπορούσαν να παραλειφθούν, κάπως ένιωθα οτι χανόταν ακόμα και η Συγγραφέας στο γράψιμό της, παρόλα αυτά όμως είχε καλή πλοκή και να ξεκινήσω κάτι που κουτσά στραβα μου αρέσει δεν το αφήνω.
  Αυτό όμως που μου έμεινε και πιστέψτε με υπάρχει εκεί έξω είναι πως, οι άντρες μπορούν να αγαπήσουν δυνατά μια φορά σε όποια ηλικιά και αν είναι και όσες και αν περάσουν απο δίπλα τους, να μην τους γεμίζουν παρά μια, επειδή τους βγάζουν αυτό το κάτι. Δεν είναι αποκλειστική υπόθεση η αγάπη για πάντα των γυναικών.
 Όσο διαφορετικό και να βλέπετε ένα ζευγάρι, σκεφτείτε οτι μεταξύ του συμπληρώνουν κάποια κενά του άλλου, που δεν τολμούν να αποκαλείψουν σε πολλούς. Μην κάνετε οι γονείς όνειρα για τα παιδιά σας γιατί θα την πληρώσετε εσείς πιστέψτε με και πολύ σκληρά μάλιστα.
ευχομαι να το πιάσετε στα χέρια σας και να μου πείτε την άποψη σας

ΟΥ ΜΠΛΕΞΕΙΣ ΑΡΗΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ

Το  να είσαι ένας συγγραφέας σαν το στυλ του Άρη Σφακιανάκη είναι περίεργο. Αυτοβιογραφικός, Λέει ένα μέρος της ζωής του, εκφράζεται μέσα απο κατασταάσεις που έχει ζήσει και νιώθεις οτι τον γνωρίζεις, με ένα στυλ γραψίματος απλό αλλά αποστομοτικό, και απο την άλλη σε φαίρνει σε δύσκολη θέση.
 δεν ξέρω πως θα ένιωθα αν ήμου η κόρη του και διάβαζα το βιβλίο αυτό, αν ήμουν η ερωμένη του και έβλεπα πως ένιωθε πραγματικά, αν ... αν  ...αν πολλές ερωτήσεις που δεν θα βρουν απαντηση. Το σίγουρο είναι πως οταν το διάβαζα το βιβλίο με τίτλο ΟΥ ΜΠΛΕΞΕΙΣ γέλασα πολύ με έκανε να θέλω να δω τι θα γίνει παρακάτω, γνωρίζοντας οτι εν μέρη είναι αληθινά γεγονότα, μου άρεσε που άλλαξε σταση ζωής, μεγαλώνει, γράφει απλά ζει δυνατά, τα λέει ποιητικά αλλά και ωμά, μπορώ να πω οτι θα ήθελα να μάθω τι έγινε στο τέλος. το μετά δλδ. αξίζει να το διαβάσετε για να περάσετε ευχαριστα.

ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Καλησπέρα σε όλους...
Εύχομαι κάποιοι να διαβάζετε ένα βιβλίο σχετικά συχνά και να μην είστε απο εκείνουνς που ούτε να τα δουν . Αν και μεταξύ μας έχω αισθανθεί πολλές φορές οτι χάνω τον χρόνο μου, είναι φορές που θέλω να τα διαβασω. Κάπως έτσι ήταν απο τον πολύ ενθουσιασμό απο το πρώτο βιβλίο πήγα στο δεύτερο.
Ο ερωτας πόλεμος   απο τις εκδόσεςι Ψυχογιός, είναι ας πούμε η συνέχεια απο το βιβλίο η λευκή ορχιδέα. ΔΕΝ μπορώ να πω οτι μου άρεσε τρελά, όπως όλα τα βιβλία του είδους του απο ένα σημείο και ύστερα ήταν υπερβολικά προβλεπόμενο, πέρασα άνετα κάποιες σελίδες για να μην χάνω τον χρόνο μου, δεν μου άρεσε που είχε μέσα ένα κομμάτι απο τους ήρωες του βιβλίου το φθινόπωρο της μάγισσας
δεν μου άρεσε το τέλος τόσο πολύ, και αρκετά μεγάλο για να μην πει στην ουσία τίποτα. Δεν το θεωρώ απο τα πετυχημένα της αλλά αν κάποιος το έχει διαβάσει θα ήθελα να μου πει την αποψη του

 

ΛΕΥΚΗ ΟΡΧΙΔΕΑ

Καλησπέρα σε όλους σας.
Εύχομαι να είστε όλοι καλά.
Ομολογώ οτι είναι ακόμα ο καιρός έτσι ώστε να μένουμε μέσα στο σπίτι και να χουχουλιάζουμε.
Θα σας παρουσιάσω τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου για αυτές τις περιπτώσεις.
Μα φυσικά το βιβλίο...
Η προταση της ημέρας είναι η λευκή ορχιδέα της Καίτης Οικονόμου απο τις εκδόσεις Ψυχογιός. Μπορείτε να βρείτς και την ανάλογη σελίδα για αυτό το βιβλίο στο facebook λευκή ορχιδέα facebook
Περιττό να σας πω οτι αυτή η συγγραφέας αν όχι σε όλα της τα βιβλία στα περισσότερα μπορει να σε κάνει να θέλεις να παρατήσεις τα πάντα και να ασχολείσε μόνο με τους ήρωές της. Δύο μέρες δεν το διάβασα και έσκασα να δω το παρακάτω πως θα το δώσει όχι οτι δεν ήξερα τι θα γίνει.
 θα χαρώ να μου πείτε την αποψή σας
 

ΜΑΤΡΙΟΣΚΑ ΤΟΥ ΕΛ ΡΟΙ

 

 



Καλημέρα σε όλους σας!
μια νέα μέρα ξεκίνησε και εγώ βρήκα ένα τρόπο για να γίνω λίγο καλύτερη σήμερα. Διάβασα ένα διαφορετικό βιβλίο, όπου μέσα του είχε φωτογραφίες, όπου τρελαίνομαι για το κλίκ της στιγμής, κείμενο, όπου υποστηρίζω τους μικρούς δημιοργούς, που γράφουν μεγάλα πράγματα, και είχε και μουσική αλλά δεν μπόρεσα να την ακούσω.  Ματριόσκα, είναι η κούκλα που στην χώρα μας την λέμε Μπάμπουσκα. Περίεργος τίτλος θα μου πείτε. αλλά όσο αινιγματικός είναι ο συγγραφέας, άλλο τόσο είναι και το βιβλίο του. Μιλάμε για τον Ελ Ροι όπου πέρα απο την δουλειά του δεν έμαθε κανείς τίποτα για αυτόν... ακόμα τουλάχιστον. Είναι ο επιμελιτής των διηγημάτων της Ματριόσκας, όπου 13 διαφορετικές ιστορίες συνδέονται με ήχο και μια εικόνα για την κάθε μια. Κάπου σε ταρακουνούν, κάπου σε συναρπάζουν, και κάπου σε προβληματίζουν, πάντα όμως στο τέλος υπάρχει ο λόγος και το γιατί. Οι βορειοδυτικέ εκδόσεις δίνουν ξανά το παρόν τους σε αυτήν την προσπάθεια. Με 10 ευρώ είναι ένα διαφορετικό δώρο και μια πρωτότυπη ιδέα, για να κάνεις τον άλλον να ταξιδέψει, να προβληματιστεί, να σκεφτεί. Να πούμε ότι οι φωτογραφίες είναι απο τον Έλιος όπου σαν φωτογράφος έδωσε την δική του οπτική γωνία στο θέμα.
μια πρόταση που αν σας αρέσει καλό θα είναι να την μεταφέρετε και στους φίλους σας.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΤΖΕΛΗ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

αν θέλεις να πετάξεις στα σύννεφα και δεν μπορείς
αν μεσα στην μέρα σου θέλεις να ταξιδέψεις...
αν κάτι στην γη σε πνίγει...
αν για έστω μια στιγμή ένα λεπτό θέλεις να αφεθείς
πάρε αυτό το αλμπουμ έχει τις καλύτερες φωτογραφίες με σύννεφα που σε ταξιδεύουν 

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΟ

 

Σήμερα το πρωί, ανάμεσα στις άλλες δουλειές μου, κατάφερα να περάσω χρόνο, με τον Σωτήρη, την Λίζα, την Σοφία, την Ζωή και τον Φίλλιπο.  Να πω ευχαριστώ στην Αγγελική Σχοινά, που μου χάρισε την ευκαιρία να δω την δουλειά της.  Την γνώρισα μέσα από το βιβλίο της   ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΟ  που κυκλοφορεί από Βορειοδυτικές Εκδόσεις . Ένα κείμενο απλό, λιτό, με όλα τα συναισθήματα που πρέπει μέσα, που μου ξανά θύμισε ότι η ζωή είναι ωραία ακόμα και με τα δύσκολά της. Να της δίνεσαι τόσο όσο, και να μην την σχεδιάζει αλλά απλά να την ζεις. Αξίζει να της δώσετε τον χρόνο σας, μέχρι το τέλος και να ακούσω την γνώμη σας.

ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ

Η Ελληνοαμερικανίδα Κάσι Πάλμερ ζει στην Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες, παντρεμένη και ευτυχισμένη επί είκοσι δύο χρόνια με τον επιτυχημένο πλαστικό χειρουργό των σταρ του Χόλιγουντ, Σταν Πάλμερ, όταν κάποια περίεργα όνειρα έρχονται να ταράξουν τον ύπνο και την καθημερινότητά της. Η Κάσι αρχίζει να αναζητά τις λησμονημένες παιδικές της αναμνήσεις, στη γη του πατέρα της, στο νησί της Αμοργού, στην Ελλάδα. Εκεί την περιμένει το πεπρωμένο της και η Κάσι αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι πια ο ίδιος άνθρωπος. Δύο άλλες γυναίκες, που έζησαν πολλά χρόνια πριν από εκείνη, την αναζητούν, ρίχνοντας τις σκιές τους στα όνειρά της και διεκδικώντας μερίδιο από τη ζωή της. Η Κάσι αφήνεται στα χέρια τους, αψηφώντας κάθε νόμο της λογικής, όταν διαπιστώνει ότι ένας μεγάλος ανεκπλήρωτος έρωτας ζητά να αναστηθεί μέσα από τη δική της ύπαρξη. Μια σαρωτική θύελλα γεγονότων μαστιγώνει το παρόν της, ενώ ένα τραγικό παρελθόν ζητάει να δικαιωθεί. Ποιες είναι αυτές οι γυναίκες που σέρνουν ακόμη τις φιγούρες τους μέσα στους αιώνες; Ποιος είναι αυτός ο άνδρας που τις αγάπησε τόσο πολύ; Ένα μεταφυσικό αισθηματικό θρίλερ της γνωστής συγγραφέως Χρυσηίδας-Χρύσας Δημουλίδου που θα σας καθηλώσει, θα σας προβληματίσει και ίσως σας λυτρώσει από τους επίγειους φόβους σας.

ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
μου αρεσε γιατι επιτελους εχει καπως διαφορετικό τέλος και όχι αυτο το ζήσαμε καλα και μετα δεν ξερουμε τι γινετε επι της ουσιας. ειναι μια ιστορια που κατα το ημισι εχω περασει. ειναι σημαντικο να δεις την μεταφυσική πλευρά του. ισχυει. καλογραμμένο, σε μερικά σημεία τραβηγμένο, σε μερικές σελίδες μπορείς να τις προσπεράσεις, και γενικά σε συνεπαίρνει. γενικώς για ξαπλώστρα καλό.

ΟΥΟΥΟΥ ΜΟΙΧΕΥΣΕΙΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΝΑΝΕΔΑΚΗ

Oυ μοιχεύσεις» λέει η έκτη εντολή, αλλά έλα και πες μου εσύ πώς είναι δυνατόν να την τηρήσεις, όταν ο... απαγορευμένος καρπός εμφανίζεται στα ξαφνικά και σε προκαλεί με κάθε τρόπο! Να θέλεις να... αγιάσεις και να μην μπορείς, δηλαδή!
Πράγμα που έπαθε και η ηρωίδα μας, η Ναταλία, όταν γνώρισε τον Άρη και είδε το γάμο της να γίνεται... κόλαση και την ερωτική της ζωή... απόλαυση!
Νέος, ωραίος, μελιά μάτια και κυρίως θεϊκό κορμί, ο Άρης βάζει σκοπό να την ξελογιάσει. Μεγάλες πλάτες, πέτρα κοιλιακοί, σέξι κουβέντες και ρομαντισμός! Ο Πειρασμός τα έχει όλα, και είναι και δέκα χρόνια μικρότερός της! Χρειάζονται περισσότερα, πιστεύετε, για να γίνει το «Ου μοιχεύσεις»... Ουουου μοιχεύσεις!

Απίστευτα χιουμοριστικό, ρομαντικό και ερωτικό. Ένα βιβλίο βγαλμένο από τη ζωή, που έρχεται για να σας... κολάσει!

Μια ιστορία βγαλμένη από τη ζωή μας. Ένας γάμος, μια απιστία, ένας δυνατός έρωτας και πολλά μπερδέματα.
Όταν μια γυναίκα αγαπάει έναν άντρα, έχει πολλές ελπίδες να ζήσει ένα Happy End. Όταν όμως μια γυναίκα αγαπάει έναν άντρα και είναι ερωτευμένη με έναν άλλο; Ε, τότε... τα πράγματα σκουραίνουν, για να μην πω μαυρίζουν εντελώς!
Επειδή όμως η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή, διαβάστε αυτό το βιβλίο χωρίς καμία ενοχή! Μπορεί η πρωταγωνίστρια να γεύτηκε τον... απαγορευμένο καρπό και... να πέρασε καλά, αλλά βασανίστηκε! Ενώ εμείς; Θα το διαβάσουμε, θα γελάσουμε με τα κατορθώματά της και το πιο σημαντικό; Θα αμαρτήσουμε μόνο... πνευμα

ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

λόγος απλός καθημερινός, τρέχει το ζεις το κείμενο λίγο τραβηγμένο βέβαια αλλα είπα είναι το κατα γραφείν. συμβαίνει όμως σαν ιστορία εκεί έξω. έχει δάκρυ, πόνο, μπέρδεμα, αρκετό γέλιο, και είναι ήρεμο. μέσα σε3 ώρες το τελείωσα. για την παραλία οτι πρέπει.