ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΑΤΗΣ

Δεν σε ξέρει δεν το ξέρεις.

Μέχρι τώρα. Γιατί με αυτό το Post σου δίνω την δυνατότητα να τον γνωρίσεις. Ένας άνθρωπος υποθέτω τρελός, σίγουρα ενδιαφέρον, όπως όλοι μας, και με μια υποψία σοβαρότητας.

Σπούδασε γυμναστική ακαδημία, είπε να φάει τον χρόνο του και τα λεφτά των γονέων σε ένα μεταπτυχιακό Φ.Ψ.Π. αν δεν κάνω λάθος, και διορίστηκε σε ένα σχολείο καθηγητής.

Μέχρι εδώ σιγά το ενδιαφέρον για να σας τον παρουσιάσω. Χμ μάλλον έχετε δίκιο. Αλλά ο συγκεκριμένος κύριος- μην φανταστείς και για μένα άγνωστος είναι- μου έφτιαξε την μέρα σήμερα το πρωί. Μιλάω για τον Δημήτρη Σιάτη όπου μένει στην Αθήνα, διδάσκει, και ζει. Ναι αλλά τι έκανε και σου έφτιαξε την μέρα θα μου πεις…

Στον ελεύθερό του χρόνο λοιπόν υποθέτω, έκατσε και έγραψε ένα βιβλίο, λογικά όπως θα θέλουν και άλλοι τόσοι να κάνουν, και το έκδωσε μόνος του. Να το πρώτο γεγονός που με τράβηξε. Τον εκτίμησα για το όνομά του- Δημήτρης ντε- μιας και είναι ο πολιούχος της Θεσσαλονίκης. Σίγα ρε Ιωάννα θα μου πείς ο πρώτος είναι; Σωστά πάμε παρακάτω. Τον λάτρεψα κυριολεκτικά, γιατί ο ήρωάς του διάλεξε να σπουδάζει ιταλική φιλολογία. Και εδώ συμπάσχω γιατι μόλις πήρα το πτυχίο μου στα ιταλικά και μου έκατσε να τα μάθω από μια άσχετη αφορμή όπως και ο ήρωας.

 Α σπουδαίος λόγος για να αγαπήσεις ένα βιβλία, αλλά δεν μας πείθεις. Για να σκεφτώ… ξέρεις την αγάπη μου για τα κρασιά;;; εκεί μέσα είχε μερικά καλά ονόματα – που όπως είπα και στον ίδιο ζήτα και κάποιο ποσοστό για την διαφήμιση που τους κάνεις- και άλλο ένα ευαίσθητο σημείο μου το άγγιξε. Μα χρυσό μου ένα βιβλίο είπα να διαβάσω, όχι να γίνω μπεκρής. Απαπα δεν το θέλω.

 Κάτσε μωρέ αμέσως να πείς όχι περίμενε. Αν και δεν μένω Αθήνα- δόξα τον θεό- γνωρίζω αρκετά μαγαζιά και είχε διαλέξει κάποια καλά. Βέβαια όχι κάποιο πολύ In and trendy local αλλά τρώγονταν. Ε πές το μου ντε, θα πάρω το exodos αλλά σε λογοτεχνική μορφή. Εντάξει με έπεισες θα το αφήσω κάτω.

 Αναγνώστη μου αν δεν με αφήσεις να τελειώσω δεν θα μάθεις. Χάνω τον ειρμό μου έτσι. Που είχα μείνει;;; α ναι . σπουδάζει ιταλικά, μένει αθήνα, είναι νέος άντρας και καλά ωραίος, έχει τον τρόπο του, τρελή παρέα, πάνε σε ωραία μπαρ, πίνουν καλά κρασιά- καλά αυτό θέλει εκπαίδευση θα τους αναλάβω- ντύνονται σχετικά καλά- όποια είναι fashion blogger αν δεν το πάρει θα χάσει- γράφει και για την Θεσσαλονίκη- όχι ότι είμαι τοπικίστρια αλλά σαν την πόλη μου καμιά- γράφει απλά- και εδώ θα καταλάβετε ένα στυλ αντρών, αλλά και πως μιλάνε γενικά- και απλά περνάς καλά μαζί του.

  Κοίτα δεν σου προτείνω την λογοτεχνική βίβλο, αλλά ένα ευχάριστο αντρικό γράψιμο για την ερωτική καψούρα και αγάπη και πως την βιώνει ο αντρικός πληθυσμός. Γιατί μην νομίζεις και οι άντρες έχουν καρδιά. Εκεί που πέθανα στα γέλια είναι όταν ο ήρωας πάει στα μπουζούκια- στροφή στην ποιότητα για ένα βράδυ- και γράφει τον στίχο όπως το λέει η τραγουδίστρια- και γελούσα μόνη μου. Γεια σου ρε Μήτσο με τα ωραία σου. Και τώρα που το λες, δεν κατάλαβα ποτέ γιατί από το Δημήτριος βγαίνει το Μήτσος, αλλά πάμε παρακάτω.

  Και για μένα ο σημαντικότερος λόγος είναι η πιο ωραία ημερομηνία που θα μπορούσε να έχει διαλέξει για να δηλώσει ότι ένα μήνυμα ήρθε στο κινητό του. 23-7-2007. Καλά ρε άνθρωπε του θεού δεν μπορούσες να με πάρει τηλ εκείνη την ημέρα που είχα τα γενέθλιά μου να με πεις ένα χρόνια πολλά, και ότι γίνεται χαμός στην ζωή σου, να έχει ένα σασπένς το γενέθλιο; δλδ καθόλου σεβασμός; θα σου έδινα τουρτίτσα και κρασί, θα μου έλεγες τον πόνο σου εσύ, θα κάναμε κατάσταση με το κουκλί και θα περνούσαμε καλά. Να αλλάξεις την χρονολογία όμως γιατί το 2008 ήταν η καλή μου χρονιά ταμάμ;

   Με βάζεις σε περιέργεια Ιωάννα να δω τι διάβασες…

Α και που να δεις την συνέχεια. Να θέλω να τον σκοτώσω τον Δημήτρη που λίγο πριν το κρίσιμο λεπτό του αγώνα για να βαρέσει το πέναλτι ο παίκτης- κοινώς πριν πάει για φινάλε επίλογο- πάει και γράφει τίτλο στο κεφάλαιο Στην Ρώμη χωρίς εσένα. Καταρχάς μην τα κάνει αυτά απότομα. Ποιος σου είπε να πας εκεί και να μην πεις να μια ευκαιρία έλα και εσύ ε; μου το μοστράρεις πρωί πρωί στα μάτια μου και θες να μείνω ήρεμη; Πως ε;  Σκέψου όμως την ατάκα που είπες για την Σαντορίνη και τους γκόμενους έτσι και η Ρώμη. Θέλω κονέ πώς να κάνω την ξεναγό όκ;

   Θα μας πείτε καλέ και εμάς να καταλάβουμε τι έγινε;

Αναγνώστη μου στα λέω για να το αγοράσεις να μου πεις την γνώμη σου. Και εκεί που έδωσε ρεσιταλ, εκεί που είπα, γιατί καλό μου με ταλαιπωρείς πρωι πρωί, τι φταίω η έρμη. Ήταν στο τέλος που είπα ότι άνετα τον σκοτώνω τον Μήτσο διότι πέτυχε την μέρα, να με κάνει χάλια. Ήθελα να είμαι και εγώ στην θέση της Χριστίνας ακούς; Θέλω και εγώ τέτοιο φινάλε σε κάποια κανονική σκηνή της ζωής μου γίνεται;;;;; ήδη είπα πολλά και όποιος το διαβάσει καλό θα κάνει γιατί θα στηρίξει ένα ανεξάρτητο όνειρο να γίνει πραγματικότητα.  

  Δημήτρη Σιάτη, μεταξύ μας μιλάμε τώρα δεν μας ακούει κανείς. Θέλεις δουλειά το γράψιμό σου, να στρώσει ρε παιδί μου. πάρε καραμέλες τικ τακ, πριν εκδώσεις γράψε πολλές φορές τις ίδιες σκηνές και στην 100^η θα βρεις την άκρη καλύτερα, κάνε όντως πράξη την λέξη μυθιστόρημα με ολοκληρωμένη προσωπικότητα ο κάθε ήρωας, και φυσικά η επόμενη πρωταγωνίστρια θ λέγεται Ιωάννα. Τα άλλα θα στα πω από κοντά.

facebook page ας πρόσεχα