ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ GENTILINI ASPRO CLASSIC 2013

κείμενο- φωτογραφία Ιωάννα Υποδηματοπούλου 

Οινοποιείο Gentilini

Gentilini Aspro classic 2013

Τσαούσι- μοσχάτο Κεφαλονιάς – Sauvignon Blanc

ΠΓΕ Πλαγιές Αίνου 13,5 % vol

    Κάποτε στην Ελλάδα είχε γραφτεί ένα τραγούδι που λεγόταν «σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω». Σοφός στίχος. Μου ήρθε στο μυαλό τώρα γιατί έτσι ακριβώς συμβαίνει αυτή την στιγμή με μένα. Βλέπω στο ποτήρι μου ένα λευκόχρυσο κρασί του οινοποιείου Gentilini και πίνω τον Chris Carter. Μην βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα που θα σε οδηγήσουν αλλού. Μιας και ήμαστε Ευρωπαϊκή χώρα ας κρατήσουμε και μια καλή συνήθεια από αυτήν την ήπειρο.

  Όταν πας στο εξωτερικό, συνηθίζεται να λες ότι πίνεις ένα κρασί και από δίπλα τονίζεις το όνομα του οινολόγου και μετά του κτήματος. Και αισθάνθηκα για λίγο Ελληνίδα- Ευρωπαία χαρούμενη όταν είδα ένα ελληνικό μπουκάλι κρασί να αναφέρει το όνομα του οινολόγου στην ετικέτα του στο πίσω μέρος. Ωραία λέω. Σεβασμός από την αρχή σε όλους όσους δουλεύουν για αυτό το προϊόν πρώτα από τον τόπο παραγωγής του.

  Και ξέρεις που βρίσκομαι ω ρε  niorante αναγνώστη μου; Στην καρέκλα που βλέπει ένα σχετικά μικρό οινοποιείο, με θέα τα δέντρα και το όραμα ανθρώπων με έδρα του την Κεφαλονιά. Όπου ξύπνησε μέσα μου η αγάπη μου για την Ιταλία σαν είδα το οικόσημο Τσι οικογένειας  Κοσμετάτου όπου το 1984 ο Σπυρίδωνας ξεκίνησε η πρώτη οινοποίηση του οινοποιείο του – αν και έχει πιο παλιές ρίζες η αγάπη του και η ενασχόλησή του με τον οίνο- με ιδιόκτητους βιολογικούς αμπελώνες αλλά και με συνεργασίες με άλλους παραγωγούς. Ώσπου το τιμόνι άλλαξε χέρια και πέρασε στην θυγατέρα του- το ότι χρησιμοποιούν ακόμα αυτή τη λέξη πολύ μου αρέσει-  και μαζί με τον σύζυγο της Πέτρο Μαρκαντωνάτο δεν μπορώ να πω αν κρίνω από το ποτήρι μου σχετικά καλά τα πάνε. Εκπαιδευμένα παιδιά, με αγάπη για αυτό που κάνουν, με νου ανοιχτό σαν το Ιόνιο, και σπουδές στα εξωτερικά να μέχρι την Αμερική. Ασπάστηκαν αυτόν τον τρόπο ζωής- γιατί για την ζωή τους ολόκληρη μιλάμε- πήραν και τον Chris Carter από το χέρι για οινολόγο και άρχισαν να καλπάζουν σε Ελλάδα και Εξωτερικό.

  Μην σου ακούγεται σαν τρέλα. Όλα είναι προσεκτικά και μελετημένα. Ώσπου μάθανε την τρέλα μου – ναι ναι την δική μου- για το λευκό κρασί και με κάλεσαν να το δοκιμάσω.

-         Μοναδικό Signora μου κρασί κάνουμε στον τόπο μας.

Είπαν. Με ερχόταν να τσου  πω: «υπάρχει άνθρωπός καλέ μου που να κάμει κάτι, από τα χέρια του βγαλμένο, και να μην το ονομάζει μοναδικό;». αλλά δεν το είπα. Πήγα μια βόλτα και το δοκίμασα για να έχω γνώμη. Και να είμαι εδώ, να κουνώ το ποτήρι μου με το ψηλό το πόδι, το σχεδόν στενό στόμιο, για κρασιά τύπου young white, και να λέω :

-         Μωρέ λες να έχουν δίκιο; Και να βρω κάτι καλό στο τέλος του;

Το πήρα το θέμα από την αρχή. Ξεκίνησα με την ετικέτα που λέγεται Gentilini aspro classic. Την κράτησα στα χέρια μου. Ναι. Μια από τις 12.000 φιάλες και της φέρθηκα καλά. Κοίταξα ότι είναι από τοπικές ποικιλίες και μια διεθνή για εσανς. Τσαούσικο είναι μια δύσκολη στην καλλιέργεια ποικιλία που από μόνη της δίνει πλαδαρά κρασιά. Τα 350 στρέμματα που διαθέτουν και τα 500 κιλά το στρέμμα που τρυγάνε δίνουν το 40% στο ποσοστό του χαρμανιού. Αλλά έχει χαμηλή οξύτητα. Το μοσχάτο Κεφαλληνίας δίνει το 30 % στο τελικό αποτέλεσμα  και την οξύτητα και σπιρτάδα που θέλει. Από μόνο του σαν ποικιλία δίνει μόνο υψηλά κρασιά σε οξύτητα. Και έρχεται και το Sauvignon Blanc με το άλλο 30 % να δώσει άρωμα δομή και δέσιμο μεταξύ τους. Η κάθε ποικιλία οινοποιείται ξεχωριστά. Πριν ξεκινήσει όλη η διαδικασία γίνεται μικροοξύδωση του μούστου και ψύξη. Όπως και το ότι τα σταφύλια μένουν παγωμένα για 24 ώρες ώστε να κρατήσουν τα αρώματά τους. Μένουν στις δεξαμενές για 24 ώρες στους 8 ºC και κάνουν ζύμωση μετά στους 14ºC. Μένουν με τις οινολάσπες τους ώστε να ζυμωθούν και να βγει φρουτένιο το αποτέλεσμα. Γίνεται μια πρόσμιξη το μοσχάτο με το τσαούσι και το μοσχάτο με το S. Blanc και όλα μαζί στο μπουκάλι δίνουν αυτό που δοκιμάζω τώρα.

  Να σου πω ότι πριν από αυτήν την ονομασία, το λέγανε απλά Classico και είχε κερδίσει βραβεία στην Ζυρίχη και στο Decanter. Η αλλαγή δεν ξέρω γιατί έγινε, αλλά μιλάμε για το ίδιο προϊόν μην μπερδευτείς. Μην ξεχάσεις πως έχει βραβευτεί και έχει λάβει καλές κρητικές για την κατηγορία του από τον Parker. Αν νομίζεις ότι όλα τα παραπάνω στα είπα για πλάκα κάνεις λάθος. Έχουν σχέση- και πώς να μην έχουν άλλωστε- με το χαρμάνι στο ποτήρι. Μιλάμε για ένα καλό μεν καθημερινό κρασί δε. Σου είπα τον τρόπο παραγωγής για να αρχίζεις να δικαιολογείς και την τιμή στο τέλος. Πέτυχε τον σκοπό του να κρατήσει το άρωμα με την ψύξη σταφυλιών, και μόλις το σερβίρεις στους 9 ºC, νιώθεις το μέλι, το ροδάκινο, και το αχλάδι, να έρχονται να σε αρπάξουν από μακριά, και πιο δυνατά όσο πλησιάζεις στην μύτη. Στο βάθος και τα λευκά άνθη διακριτικά να στέκουν πίσω πίσω. Ζεστό καλοκαίρι του 2013 και με τρύγο από νωρίς. Επίπτωση; Στο χρώμα του. Διαυγές, λαμπερό, μα με ανταύγειες χρυσές σαν να είχε περάσει βαρέλι. Παραμένει όμως δεξαμενής. Και η μαγική στιγμή που μπαίνει στο στόμα σου είναι μοναδική.

-         Έχω καλό πράγμα στο ποτήρι σου signora No?

Εκείνο το γέλιο του νικητή πριν την μάχη, έχοντας άσσους στο μανίκι του κρυμμένους είναι περίεργο. Και το είχε ο απέναντί μου. δικαίως μιας και το σώμα του ήταν μεστό μεν αλλά θέλει ακόμα χρόνο για να δείξει την ύπαρξή του. Με οξύτητα υπαρκτή αλλά όχι ενοχλητική. Με γεύση από μέλι θυμαρίσιο, ροδάκινο- όπου αν το πάρεις τώρα το μπουκάλι το καλοκαίρι θα είναι πιο έντονο- αχλάδι φρέσκο μικρό και κορόμηλα πριν ωριμάσουν. Είχε κρατήσει λίγο διοξείδιο μα λογικό. Ακόμα δεν θα κρίνω την επίγευση γιατί ήταν σχετικά κοντή με πιο λεμονάτη διάθεση. Αλήθεια σας λέω φυλάω μια φιάλη για το καλοκαίρι για επανάληψη γευσιγνωσίας.

  Για τα δεδομένα κρασί δεξαμενής με ενθουσίασε σαν αποτέλεσμα και επιφυλάσσομαι. Προς το παρόν το δοκίμασα με τοπικά τυριά, με κοτόπουλο στην σχάρα και με σάλτσα από την παραδοσιακή γλυκιά μουστάρδα της Θεοπούλας όπου την αραίωσα με αυτό το κρασί, με τυρόπιτα στριφτή με φέτα, πιπεριές που ήταν σε μούστο από ξινόμαυρο και μεσαίας σκληρότητας πιπεράτο κασέρι, με σαλάτα πράσινη με ρόκα, dressing από χυμό lime, μέλι, πορτοκάλι και aspro gentilini. Και ότι άλλο θέλετε να το κάνετε.

Πέτρο παρόλο που είσαι ένας από τους εγκεφάλους του όλου εγχειρήματος, θέλω να πω σε όσους δουλεύουν για εσένα, με εσένα και ειδικά στον Chris Carter ότι είχα …

Καλές Οινικές Απολαύσεις !!!