Και ξαφνικα τα μακαρονια με κιμα- οχι ολα αλλα τα αγαπημενα μου- εμειναν σε εκεινη την κατσαρολα αναιγκηχτα
η αγαπημενη μου καφετερια εμεινε στην πετρινη ομορφη στοα να με περιμενει με μια κρυα σοκολατα και μια καλη παρεα με μπουρμποληθρες
ενα δωματιο να με περιμενει....για να μου δωσει το κρεβατι του και τα ονειρα πανω του....
και ενα κτελ να με καλως ορισει και μετα απο λιγο να μου πει οτι πρεπει να φυγεις.
εμειναν ολα αυτα μαζι σε μια σελιδα μεσα μου και σε ενα τετραδιο.
υπαρχει παρακατω και για ολους καλο και διαφορετικο. καθε τελος μια αρχη καθε πορτα που κλεινει ανοιγει ενα παραθυρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ο καθενας μας είναι σκηνοθέτης αυτου του άρθρου. δωσε την εικόνα σου με λέξεις