Καμιά φορά η σιωπή είναι η πιο ηχηρή απάντηση…
Ίσως πιο ηχηρή και από το είμαι εδώ άκου με…
Σου λέει πιο πολλά και από μια κίνηση…
Ένα μήνυμα ένα τηλεφώνημα είναι πάντα κάτι…
Και όταν δεν το έχω ξέρω πως χάθηκε μια ευκαιρία…
Ήξερα πως δεν θα έβρισκα παρηγοριά μέσα από μία λέξη…
Μπορεί να έκανα και λάθος α ήθελα να την δω…
Τα είπα και έφυγα μα δεν αλλάζουν της καρδιάς τα δεδομένα…
Πάντα κάτι θα βρεις να σε πονάει…
Για μια νύχτα για μια μέρα για πάντα…
Κλαίω πονάω αγαπάω και αυτό με κάνει να λέγομαι άνθρωπος ζωντανός…
Κλαίω και έχω για δάκρυ μου το φεγγάρι…
Να γυαλίζει όπως η πολυτέλεια της λύπης μου…
Εσύ ; θα το δείς; Και αν ναι… θα το εκτιμήσεις;
Θα είμαι πάντα το κορίτσι που άφησες να φύγει με την υπόσχεση ότι θα
το ξανα δεις…
Εσυ; Μπορείς να είσαι ο λόγος που κρατάω το φεγγάρι και όχι που
κλαίω;
Λόγια ψυχής... Καλό μήνα Ιωάννα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τόσες ερωτήσεις σιωπής...κοιτώντας το φεγγαρι ίσως βρείς τις απαντήσεις εντός σου....καλό μήνα..να έχεις..φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήδημητρα μου να εισαι καλα να περασεις το μαθημα και θα ακουσεις και αλλα λογια ψυχης
ΑπάντησηΔιαγραφήγια όλους υπάρχει ένας σπάνιος άνθρωπος που θα μας συναντήσει, κι όλα θα φωτιστούν, κι η ζωή θα αποκτήσει την πρώτερη της γλυκύτητα. Καλό μήνα σε όλα τα ευαίσθητα πρόσωπα που επικοινωνούν, έστω και με ένα πέρασμα μηνύματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήγια όλους μας υπάρχει ένα σπάνιο άτομο που θα 'ρθει και θα φωτίσει τη ζωή μας, επαναφέροντας τη πρώτερη της γλυκύτητα. Καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφή