ΑΠΛΑ

τα μεγαλύτερα, καλύτερα και πιο δυσκολα μαθήματα ζωής τα πήρα απο εσένα χωρίς εσένα. Πάντα ήσουν εδώ πάντα θα είσαι εδώ όσος καιρός και αν περάσει, ότι και να κάνω όπου και να κοιτάξω εδω θα είσαι. Και το εδώ έχει θέση στην αριστερή πλευρά μου όπου απο εκεί δεν ήθελα εγώ να φύγεις όχι οτι μπορεί να το αξίζεις.  Μέσα απο μικρές δικές μας στιγμές γέμισα δύναμη κουράγιο και κάνω ότι μπορώ τώρα για να πάω παρακάτω.
Μα ξέρεις τι θέλω;
Μια βόλτα στο πανόραμα να δω την πόλη σου αλλιώς εκεί που κρύβομαι κάθε φορά που είμαι χάλια. Μια ολόκληρη ταινία χαχα ξέρεις εσύ τι εννοώ και μια αγκαλιά μέσα στο δωμάτιό σου. Να ήξερες πόσο μου έλειψε; μια βόλτα για καφέ στην κεντρική πλατεία, ένα πιάτο με τα θεικά μακαρόνια με κιμά, και μια στιγμή που σταματά στις 23:17.
Αυτά θέλω μα μου έμαθες απο μακριά, πως η υπομονή έχει όρια, και δεν πρέπει να τα ξεπερνάμε. ότι ομορφιά είναι η αγάπη που σε καίει αλλά σου δίνει και ηρεμία. Οτι κάτι τελειώνει και πρέπει να μένει στο παρελθόν για να πας παρακάτω. Οτι καποια μάτια πρέπει να ξεχαστούν για να μην πονάς. Οτι τις πεταλούδες μέσα σου μπορείς να τις ηρεμήσεις και χωρίς την ύπαρξη κάποιου.
Μέσα στις μέρες μου υπάρχεις απο την εικόνα σου μέχρι το άρωμά σου. Απο στιγμές μέχρι ολόκληρα κομμάτια ζωής.
Να ξέρεις οτι τριγυρνάω μέσα στην πόλη σου, κρύβω δικά μου μηνύματα μέσα στην πόλη σου μα το κυριότερο;
κάθε φορά που θα είσαι στον χώρο των αναχωρίσεων μέσα στο δικό οσυ νέο κτελ, όποιον και να αποχαιρετάς ένα φιλί θα σου εχει μείνει εκεί μέσα