ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ 24/8/2012

Καλησπέρα σε όλους τους αναγνώστες μου.

Εύχομαι να είστε καλά, χαρούμενοι, δημιουργικοί.

Σήμερα από το μεσημέρι και μετά, είμαι στην Θεσσαλονίκη, και μάλιστα για δουλειά αλλά καλλιτεχνική. Έχει σήμερα συναυλία στο Θέατρο Γης ο Πλούταρχος  για καλό σκοπό και γίνεται χαμός. Είδα κόσμο, μικρά παιδιά, από 15 και πάνω, να μαζεύονται από νωρίς, να στέκονται στην πόρτα λες και θα τους πάρει κάποιος την θέση, και θυμήθηκα πως ήμουν εγώ στην ηλικία τους, και σκέφτηκα πως είναι σε ωραία φάση στην ζωή τους αλλά δεν το ξέρουν. Που πρέπει να τα κάνουν όλα αυτά, για να περάσουν στο επόμενο στάδιο που είναι το βάφομαι για να κάνω μόστρα, φοράω Gucci για να πάω σε συναυλία, με την πρόσκληση στο χέρι και όλοι να με κοιτάνε.

 Δεν βαριέσαι. Εγώ περνάω καλά. Αν και παλιά πολύ παλιά τον άκουγα, σταμάτησα για ένα διάστημα και τον ξανά άρχισα με τον Χρήστο. Είναι η δεύτερη συναυλία που τον ακούω, και άλλη μια φορά στο μαγαζί που πήγα. Κέφι έχει κόσμο έχει, καρδιά έχει, αγάπη έχει, και εγώ στην φύλαξη να τον ακούω άνετα.

 Είχα τόσα χρόνια να έρθω εδώ πάνω… ακριβώς την τελευταία φορά ήταν πάλι για τον Πλούταρχο με τον Χρήστο. Τώρα έχω για παρέα μου όλους τους φίλους μου εδώ στο θέατρο γης, και τον Χαρούλη μου, που με σκέφτηκε και έφερε τον υπολογιστή μου. Ακούμε την συναυλία πιο καθαρά από άλλους, πίνουμε τσικουδιές, και αναρωτιέμαι γιατί πονάω τόσο τώρα που τον ακούω;

 Δεν βαριέσαι; Φάση είναι θα περάσει. Ευτυχώς που είναι ο Χάρης μαζί μου γενικά, να με βλέπει πως εξελίσσομαι, και άλλοι φίλοι που γενικά μου την λένε, μπας και ξυπνήσω. Μα αν δεν έχεις έρθει στην θέση του να ακούς όλα τα τραγούδια του Πλούταρχου και να μην θες να κόψεις φλέβα, τότε μάλλον δεν έχεις αγαπήσει.

Είμαι εδώ για να κάνω ομοιοπαθητική όχι ότι με τρελαίνει η ιδέα να τον ακούσω. Χαίρομαι γιατί περνάω καλά και ξεχνιέμαι. Μα σαν με κοιτάει και βλέπει το βλέμμα μου ο Χάρης, ξέρει πως ναι απόψε αιμορραγώ , μα θα περάσω στο αντίθετο ρεύμα, και θα μπορέσω κάποτε να ευχηθώ μην έρθεις…