Τελευταίο μάθημα στην θεσσαλονικη για την ραπτική και το αποτέλεσμα είναι αυτή η τσάντα. Περίεργο συναίσθημα να κάνεις κάτι απο την αρχή και να μην υπάρχει προηγούμενο του.
ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ έμπνευση και εκτέλεση
με χέρια που τρέμουν, με χαρά που είναι μεγάλη, με τρέλα οτι θα την κάνω καλύτερη κάθε φορά που θα δοκιμάζω και με υπερηφάνεια οτι η δασκάλα μου θα είναι χαρούμενη για μένα...
Εύχομαι να εξασκηθώ και να κάνω πολλές να σας δείχνω
τι λέτε;
να ναι κανεις πολλες να μας δειξεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλακια πολλα!