ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΨΥΧΗ ΜΟΥ

και αν γεμίσεις το σώμα μετά τι;
έχεις και μια ψυχή που πρέπει να θρέψεις για να συνοδεύει το κορμί.
χτες είχε φοβερό αέρα και το ήξερες ότι με αναστατώνουν οι αέριδες και οι βροντές. οπότε κρύφτηκα κάτω απο το πάπλωμα και σε συνάντησα εκεί, με μια αγκαλιά ανοιχτή. 
Ξέρω σε βρήκα με άγριες διαθέσεις, αλλά χαλάρωσες και άρχισες να χαμογελάς σαν παιδί- και να ξέρεις σου πάει- για να μου πεις όμως το πιο πονηρό πράγμα...
Κάτω απο τα σκεπάσματα χτες, μέσα στο κρύο, βρήκα την πιο hot πλευρά μου και το χάρηκα. Μετά όμως; Εκείνο το χαμόγελό μου το πετάς; Όχι αγάπη μου. εγώ ποτέ ... θα ήταν σαν να πετούσα την ψυχή μου. 
Και είχες κάτι μαγευτικά χείλη, που δεν μπορούσαν να με σταματήσουν στο δρόμο για την ευτυχία... Όχι μόνο για αυτά που έκαναν αλλά και για όσα είπαν. Επειδή η μέρα σου θα είναι γεμάτη, άσε ένα χώρο για μένα μες τον νου. αλήθεια σου λέω εχτές δεν ήταν όλα μια απάτη, απλά πήγαμε μαζί στο αλλού. 
Όπου και να είσαι να θυμάσαι... ένα ζεστό πάπλωμα είναι το δικό μας καταφύγιο όχι για το σώμα, αλλά για όσα αντέχει να ακούει η ψυχή...