ΚΤΗΜΑ ΠΙΕΡΙΑ ΕΡΑΤΕΙΝΗ ΓΛΥΚΕΣ ΕΥΧΕΣ 2012

 

θα μας βρείτε και στο pinterest

 

 

κείμενο- φωτογραφία Ιωάννα Υποδηματοπούλου

 

 

Κτήμα Πιέρια Ερατεινή

Γλυκές Ευχές 2012

Μαλαγουζιά

Τ.Ο. Μακεδονίας 14% Vol …

 

Και μέσα στην ηρεμία που κρύβει το ανοιξιάτικο απόγευμα, μέσα στην δροσιά που σου προσφέρει η επαρχεία, έρχεται ένας ήχος να σε ταράξει. Όχι δεν είναι από τα τζιτζίκια αλλά από το κινητό. Μονίμως να σου θυμίζει ότι έχεις και υποχρεώσεις αυτή η τεχνολογία.

-         Που είσαι Ιωάννα μου;

-          Στον παράδεισο.  Λέω σε μια συνάδελφο

-         Και που έχει την έδρα του; Έχει οδό να έρθω και εγώ;

-         Οδό και αριθμό δεν νομίζω, αλλά έδρα έχει τον Άγιο Αθανάσιο στον Κολινδρό .

-         Και πως είναι; Περιεγραψέ τον μου…

-         Να σου πω… αυτή την στιγμή που μιλάμε, κάθομαι σε μια αναπαυτική πολυθρόνα, και κοιτάζω την θέα. Είμαι σίγουρη πως ο Θεός είχε κέφια όταν ετοίμαζε αυτό το κομμάτι γης. Του έδωσε λόφους καταπράσινους, τα Πιέρια όρη να φτάνουν μέχρι τον Θερμαϊκό, υψόμετρο 400 μέτρα, χαράδρες, δάσος, με ένα αεράκι από τον νότο που το στέλνει ο Δίας από τον Όλυμπο σίγουρα, μπορώ να πω ότι βρήκα τον παράδεισο.

-         Με κάνεις και ζηλεύω με όσα λες, εγώ είμαι κλεισμένη σε ένα γραφείο και παλεύω με χαρτιά ανιαρά. Και πως βρέθηκες εκεί;

-         Με έστειλε η Ήρα να δοκιμάσω νέκταρ… σίγουρα το κλέβει και αυτή, μιας και βρήκε 150 στρέμματα άμμο- αργιλώδη αμπελώνες από το κτήμα Πιέρια Ερατεινή. Πλέον καταλαβαίνω γιατί λένε ότι γλεντάνε οι θεοί στον Όλυμπο.  Με 6 ποικιλίες γνωστές που καλλιεργούν και μια σπάνια το Κολινδρινό, εδώ θα κάνανε το συμπόσιό τους ξανά.

-         Και εσύ τι κάνεις εκεί; Κρατάς τα πρακτικά;

-         Να σου πω δεσποινίς μου, θα έπρεπε ήδη να έχει αφήσει ότι κάνεις και να έχεις περάσει μια βόλτα. Όταν λέω παράδεισο δεν εννοώ μόνο για την τοποθεσία. Κρατάω ένα ποτήρι με ψηλό πόδι και στενό στόμιο, την σκληρή δουλειά του Παύλου Αργυρόπουλου και του Ανδρέα Πάντου. Με σπουδές και εμπειρία και οι δύο που θα ζήλευαν πολλοί, έφτιαξαν αυτό που δοκιμάζω για να συνοδεύουν γλυκά τις στιγμές μας.

-         Ωραία … εμείς δουλεύουμε και εσύ τα πίνεις. Και δεν μας λες πως το λένε αυτό που πίνεις; Να το δοκιμάσουμε και εμείς για να δούμε τα πράγματα τόσο όμορφα όσο και εσύ τώρα δηλαδή.

-         Να σε πω, αν δεν έρθεις στον τόπο παραγωγής του δεν νομίζω να το καταλάβεις, αλλά το τι δοκιμάζω μπορώ να στο περιγράψω, όπως το νιώθω. Θυμάσαι που σου έλεγα ότι τελευταία είναι μόδα η Μαλαγουζιά; Ε εδώ, σε αυτό το κτήμα, μιλάμε για την εξαίρεση του κανόνα. Παράγουν ένα μπουκάλι χαρακτηριστικό- ξέρεις την αδυναμία μου στα μπουκάλια- που με λεπτές γραμμές ξεχωρίζει από μακριά. 375 ml χωράνε την εμπειρία και τον δύο συνεταίρων, μιας και έχουν ένα μυστικό για να γίνει τόσο καλό. Πρώτον είναι βιολογική καλλιέργεια και δεύτερον στρίβουν απαλά τις ρώγες πάνω στο κλήμα, με στρίψιμο του μίσχου. Δηλαδή με αυτόν τον τρόπο, κρατάνε τα σάκχαρα που θέλουν και την οξύτητα. Για αυτό το κρασί καλλιεργούνται 7 στρέμματα και παράγονται 700 λίτρα κρασί, που το φυλάσσουν σε βαρέλια ακακίας.

-         Αν και μπερδεύτηκα λίγο, με απλά λόγια, τι θα δοκιμάσω;

-         Μια μυρωδιά μοναδική, ένα χρώμα κεχριμπαρένιο, μερικές ανταύγειες- όχι στα μαλλιά- που θα τις ζήλευε και η κομμώτρια για να το πετύχει, γεύσεις πορτοκαλιού, λεμονιού, περγαμόντου, λευκών ανθέων, καραμέλας, άχνης ζάχαρης. Μια μαλαγουζία διαφορετική, μιας και είναι γλυκιά, με σώμα δυνατό στο στόμα, παρουσία έντονη, οξύτητα που κόβει την πολύ γλυκάδα, ένα κάψιμο ωραίο και ένα μούδιασμα στο στόμα που σε χαλαρώνει, και μια επίγευση που κρατά για πολύ και σαν διάρκεια αλλά και στην μνήμη σου. Το πίνεις στους 13 ºC ειδικά όταν φυσάει όπως εδώ, και το συνοδεύεις τέλεια με λευκά γλυκά, με μια τάρτα φρούτων, με καζάν ντιπί, με γλυκά σφολιάτας, και κρεμώδη.

-         Φιλενάδα με έπεισες, θα το δοκιμάσω σίγουρα, μετά την δουλειά.

-         Κυρία μου δεν έχω παρά να σου ευχηθώ… Καλές Οινικές Απολαύσεις !!!