Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

NETRINO MR&MRS POM GRANATE


 
 
κείμενο- φωτογραφία Ιωάννα Υποδηματοπούλου
 
 
 
NETRINO

MR&MRS POM GRANATE

Moscato Bianco- Wonderful

6,5% Vol.

Σκαλιά που οδηγούν σε περιστρεφόμενη γυάλινη πόρτα. Είσοδος μέσα σε πολυτελή σάλα. Ευγένεια από το προσωπικό του πολυτελούς ξενοδοχείου, μέχρι να φτάσει στην αίθουσα που γινόταν η εκδήλωση. Και εκεί, μέσα στην μαύρη ενδυμασία του θα ξεχωρίσει, όπως ήταν προδιαγεγραμμένο απο την αρχή ότι θα συμβεί. Από την άλλη, μια λεπτεπίλεπτη και ευαίσθητη παρουσία, με άρωμα ντελικάτο και υπεροχή που δεν την αμφισβητεί κανείς, στάθηκε δίπλα του. Με φόρεμα μαύρο αλλά με χρυσές και κόκκινες λεπτομέρειες. Ένα δυνατό ζευγάρι, που θα τραβήξει τα βλέμματα όλων, άμα τη εμφανίσει.

  Μόνο που μιλάμε για ένα ζευγάρι, που ενώθηκε με τα δεσμά της τεχνογνωσίας και έδωσε ένα «wonderful» οινικό αποτέλεσμα. Τον ρόλο του μυστήριου άντρα, το παίζει το σταφύλι που είναι το Moscato Bianco, όπου καλλιεργείται στην  περιοχή Colli Euganei, της επαρχίας Veneto, στην Ιταλία. Λόφοι ηφαιστειακής προέλευσης, χαρακτηρισμένη περιοχή DOC από το 1969 και με μέσο υψόμετρο 350 μ. Ιδανικό μέρος, για την παραγωγή σταφυλιών υψηλής ποιότητας.  Την ντελικάτη γυναίκα, την αντιπροσωπεύει η ποικιλία ροδιού Wonderful που καλλιεργήθηκε στον Nομό Πέλλας. Ροδώνες ελεγχόμενης καλλιέργειας, με χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις σε επικλινή εδάφη, ιδανικά για την παραγωγή ροδιών ανώτερης ποιότητας. Η γνωριμία με το ευρύ κοινό, έγινε στην έκθεση Αφρός και Φυσαλίδες  2012 στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία.  Η ελληνική επιχείρηση με το διακριτικό τίτλο NETRINO ιδρύθηκε το 2010, με σκοπό την έρευνα για τη βιοτεχνολογική αξιοποίηση του ροδιού punica granatum, ποικιλία Wonderful. Στο πλαίσιο της, διεξάγεται μια ολοκληρωμένη μελέτη, για τις βιολογικές και χημικές παραμέτρους της ζύμωσης και απόσταξης του χυμού του ροδιού, μέσα από μεθόδους υψηλής χημικής ανάλυσης και σύγχρονες τεχνικές μοριακής βιολογίας. Η έρευνα αυτή, πραγματοποιείται σε συνεργασία με την πανεπιστημιακή ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι όμως και ένα κρασί που από την αρχή, αποφάσισε ότι μπορεί να στηρίξει και άλλες δράσεις. Ενισχύουν το φιλανθρωπικό έργο του ιδρύματος ΜΕΛΙΣΣΑ προσφέροντας μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις τους.

  Και μιας και η γνωριμία έγινε σε εκδήλωση για αφρώδες, αφού και το ίδιο ανήκει σε αυτήν την κατηγορία, κρατάμε ποτήρι για τα αφρώδες, με ψηλό πόδι, δεν το πιάνουμε από τον πάτο του ποτηριού, και δοκιμάζουμε ένα δείγμα από τα 750 ml της φιάλης. Στους 8 ºC, θα δοκιμάσουμε ένα φυσικό ροζέ, που στο χρώμα συμμετέχει πολύ το ρόδι, και το κάνει έντονο και θελκτικό. Με μια έντονη είσοδο στο στόμα, συναντάς την γεύση του ροδιού, με μια υπόνοια γλυκύτητας που διαρκεί στιγμιαία, αλλά που μουδιάζει γλυκά και διαφορετικά το κέντρο της γλώσσας και του στόματος.

  Το σταφύλι παίζει τον ρόλο του, ώστε να απαλύνει την έντονη οξύτητα, να του δώσει αρώματα λευκόσαρκων φρούτων, και μια ηρεμία ώστε να πίνετε εύκολα. Η άχνη ζάχαρη, τα λευκά άνθη και το ροδάκινο, θα είναι μερικά από όσα θα συναντήσετε, να κάνουν παρέα στο ρόδι. Ένα φινετσάτο κρασί, που κρατά αυτήν την ιδιότητα του ως την επίγευση, που είναι ιδιαίτερη, μακρά, και εντυπώνεται στην μνήμη όπως και η φιάλη του. Ιδανικό απεριτίφ, με 6,5% αλκοόλ, μπορεί να ανοίξει και να κλείσει ένα γεύμα. Δοκιμάστε να το σερβίρεται με σούσι, ελαφρά μαγειρεμένο sea food, σαλάτες, φρούτα και ελαφριά γλυκά.

  Ένα ζευγάρι ρόδι- σταφύλι, που προσφέρει ιδιαίτερη νότα στον ουρανίσκο, την ευχαρίστηση στους επιστήμονες, και βοήθεια στα παιδιά. Νομίζω ότι σε όποια σάλα και αν πιείτε αυτόν τον μυστήριο κύριο, και την ντελικάτη συνοδεία του θα έχετε…

 

Καλές Οινικές Απολαύσεις!!!

 

 

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

GARDEN PARTY

Χρόνια πολλά κική...
Είναι σήμερα μια φίλη μου που έχει γενέθλια, αλλά τα γιορτάσαμε το Σάββατο όλοι μαζί, στον κήπο του σπιτιού της.

Και ήταν απο αυτά τα πάρτυ, που γίνονται ξαφνικά με ένα τηλαφώνημα, και στο πολύ χαλαρό, αλλά που στο τέλος βγαίνουν τα καλύτερα.
Ήταν το πάρτι που βλέπεις ποιος θα έρθει για να ξέρεις ποιον θα εκτιμήσεις και εσύ, που περνάς καλά γιατί απλά είσαι με αυτούς που θέλεις.
Εκεί κατάλαβα οτι σημασία δεν έχει τι θα βγάλεις στο τραπέζι, αλλά τι θα βγάλεις απο την ψυχή γιατί ανάλογα θα δώσεις και θα πάρεις.
Κοιταξε τον διπλανο σου και κρίνε, μην βάλεις το χέρι σου στην φωτιά για κανέναν, απλά σκέψου τι νιώθεις και μοιράζεσαι με αυτόν που ορίζεις για φίλο.
Κική μου να σου ευχηθώ τα καλύτερα, τα πιο όμορφα να σου συμβούν, πάντα τόσους και άλλους τόσους φίλους να έχεις, και με χαμογελο αισιοδοξία και πίστη στα όνειρά σου.

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

 
 
 
 
 
Καλημέρα σε όλους σας
Καλή επιτυχία στα παιδιά που δίνουν πανελλήνιες
Υπομονή σε όσους έχουν εξεταστική
Και ηρεμία σε όσους εργάζονται...
Τόσο καιρό ξέχασα να σας πω πως έχω δημιουργήσει, μια σελίδα στο facebook.
Φυσικά το όνομά της είναι
ας μιλήσουμε για αγάπη
όπου εκεί θα δείτε τα πάντα.
Κοσμήματα, κρασιά, ατάκες, μόδα, και γενικά ότι μου αρέσει και φυσικά κείμενα απο το μπλογκ. Όσα δεν μπορώ να βάλ εδώ μέσα εκεί θα τα δείτε, την ανανεώνω συχνά, και φυσικά όσο μεγαλώνει η παρέα τόσο καλύτερα είναι.
Σας περιμένω όλους και εκεί

 

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

ΚΤΗΜΑ ΚΑΜΑΡΑ ΚΙΟΥΤΣΟΥΚΗ ΜΑΛΑΓΟΥΖΙΑ 2012


 
κείμενο- φωτογραφία Ιωάννα Υποδηματοπούλου
 
 
Κτήμα Καμάρα Κιουτσούκη

Μαλαγουζιά 2012

ΠΓΕ. Θεσσαλονίκης 11,5% vol

 

«το αμπέλι είναι σαν ένα μικρό παιδί, όσο πιο πολύ το φροντίζεις, τόσα πιο πολλά θα σου δώσει μεγαλώνοντας» είναι μια άποψη που ασπάστηκε ο κ. Κιουτσούκης, που είναι χημικός μηχανικός, πατέρας, ονειροπόλος, και ιδιοκτήτης του κτήματος Καμάρα Κιουτσούκη. Το κρασί το αγαπούσε πάντα, το αμπέλι το έμαθε στην συνέχεια και η πορεία τα έφερε έτσι, ώστε από το μεράκι, να στήσει ένα «σπίτι» για το κρασί.

Διάλεξε να εργαστεί με ένα «μικρό παιδί» σαν το αμπέλι, αποφάσησε να φροντίζει τις ποικιλίες σαν «παιδιά» του, επέλεξε να δοθεί σε κάτι που θα του δώσει μόνο, όταν μεγαλώσει σωστά και μάλιστα στο μέλλον.  Και εδώ ακριβώς σταματάνε οι προσωπικές επιλογές του και εξετάζουμε αν το «παιδί» που μεγαλώνει, θα του προσφέρει μελλοντικά κάτι αξιόλογο.

  Το οινοποιείο του γεννήθηκε έξω από την Θεσσαλονίκη, στην περιοχή Καμάρα- εξού και το όνομα- στον Δρυμό κοντά στο Μελισσοχώρι. Ένας χώρος ωραία δομημένος, έχεις τα πάντα κοντά σου, με γραμμές απλές, που δημιουργούν σιγουριά και ηρεμία. Η πέτρα και το ξύλο, το φως και ο αέρας, συνεργάζονται για να δέσουν το κτίσμα αρμονικά με τον περιβάλλοντα χώρο. Και ένα δωμάτιο αυτού του «σπιτιού» που πρέπει να δείτε, είναι οποσδήποτε το κελάρι του.

 Νομίζω για μένα δεν υπάρχει καλύτερο, το να δοκιμάζεις το κρασί στον τόπο που παράγεται και μέσα στον χώρο όπου φτιάχνεται, να είναι στις σωστές θερμοκρασίες συντήρησης και φυσικά να βλέπεις απέναντι τα βαρέλια που το παλαιώνουν. Από εκεί και πέρα, εμένα σε αυτό το κτήμα με κέρδισε η Μαλαγουζιά του. Μια ελληνική ποικιλία, που έχει μια άνθιση πλέον στην χώρα μας, και είναι αρκετά αρωματική, πολύ καλή τώρα το καλοκαίρι, αν την έχετε προσέξει σαν φιάλη στην συντήρηση τον χειμώνα.

 Σε ένα ποτήρι τύπου τουλίπα, θα δούμε το ανοιχτοκίτρινο χρώμα να κερδίζει το οπτικό μας πεδίο και τις χρυσόξανθες ανταύγειες να το πλαισιώνουν όμορφα. Έχει κρατήσει ο δημιουργός, την ίδια λιτότητα του κτηρίου και στα κρασιά του και βλέπεις την καλή προσπάθεια στο τελικό αποτέλεσμα. Η ποικιλία καλλιεργείτε στα 150 μέτρα υψόμετρο, γραμμικά και σε εδάφη με καλή στράγγιση όπως τα άμμο- αργιλώδες. 800 κιλά το στρέμμα βγαίνουν και αυτό, σαν πληροφορία είναι χρήσιμο, καθώς όσο μικρότερη η ποσότητα, τόσο καλύτερη η ποιότητα.  

 Η είσοδος στο στόμα δεν είναι επιθετική, αλλά λεπτή, φινετσάτη, αν και νομίζω ότι λίγο πιο γεμάτη αίσθηση θα μπορούσε να έχει. Αρωματική αρκετά, και είναι σημαντικό για ένα νεαρό αμπέλι να δίνει καλά δείγματα από νωρίς, και με την δροσερή και φανερή οξύτητα του να σε κερδίζει. Ένα «σώμα» ελιτίστικο,  με προσοχή φτιαγμένο και εύθραυστο, με δυνατότητα πιο έντονης παρουσίας, με τραγανότητα και μεταλλικότητα που σου δίνει δυνατότητες να το συνδυάσεις με καθημερινά πιάτα. Σε κερδίζουν τα αρώματα των εσπεριδοειδών, πορτοκάλι και περγαμόντο έντονα, μέλι και βότανα παρούσα όλα, να σου δώσουν μια γλυκιά αίσθηση και μνήμη, πριν την μακρά και με μικρή δόση αλμυρότητας επίγευση.

  Όχι δεν είναι απόλυτα αυτά που λέω, αλλά μια ιδέα για το τι θα γευτείτε όταν θα το συνδυάζετε με ψάρια παχιά, με ψωμί σπιτικό με προζύμι, με κεφαλογραβιέρα Μυτιλήνης, με φρούτα και να θυμάστε ότι καλό είναι να το γευτείτε στους 10Cº, μετά από ένα τέταρτο στο ποτήρι. Τελικά νομίζω πως αυτό το μικρό παιδί που λέγεται αμπέλι, βρήκε μια οικογένεια να το υιοθετήσει και να μεγαλώσει με πολύ αγάπη, ώστε μετά από δέκα χρόνια να δώσει αποτελέσματα τέτοια ώστε να λέμε…

 

Καλές Οινικές Απολαύσεις!!!

 

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

ΚΤΗΜΑ ΠΙΕΡΙΑ ΕΡΑΤΕΙΝΗ ΓΛΥΚΕΣ ΕΥΧΕΣ 2012


 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
κείμενο- φωτογραφία Ιωάννα Υποδηματοπούλου
 
 
Κτήμα Πιέρια Ερατεινή

Γλυκές Ευχές 2012

Μαλαγουζιά

Τ.Ο. Μακεδονίας 14% Vol

 

Και μέσα στην ηρεμία που κρύβει το ανοιξιάτικο απόγευμα, μέσα στην δροσιά που σου προσφέρει η επαρχεία, έρχεται ένας ήχος να σε ταράξει. Όχι δεν είναι από τα τζιτζίκια αλλά από το κινητό. Μονίμως να σου θυμίζει ότι έχεις και υποχρεώσεις αυτή η τεχνολογία.

-         Που είσαι Ιωάννα μου;

-          Στον παράδεισο.  Λέω σε μια συνάδελφο

-         Και που έχει την έδρα του; Έχει οδό να έρθω και εγώ;

-         Οδό και αριθμό δεν νομίζω, αλλά έδρα έχει τον Άγιο Αθανάσιο στον Κολινδρό .

-         Και πως είναι; Περιεγραψέ τον μου…

-         Να σου πω… αυτή την στιγμή που μιλάμε, κάθομαι σε μια αναπαυτική πολυθρόνα, και κοιτάζω την θέα. Είμαι σίγουρη πως ο Θεός είχε κέφια όταν ετοίμαζε αυτό το κομμάτι γης. Του έδωσε λόφους καταπράσινους, τα Πιέρια όρη να φτάνουν μέχρι τον Θερμαϊκό, υψόμετρο 400 μέτρα, χαράδρες, δάσος, με ένα αεράκι από τον νότο που το στέλνει ο Δίας από τον Όλυμπο σίγουρα, μπορώ να πω ότι βρήκα τον παράδεισο.

-         Με κάνεις και ζηλεύω με όσα λες, εγώ είμαι κλεισμένη σε ένα γραφείο και παλεύω με χαρτιά ανιαρά. Και πως βρέθηκες εκεί;

-         Με έστειλε η Ήρα να δοκιμάσω νέκταρ… σίγουρα το κλέβει και αυτή, μιας και βρήκε 150 στρέμματα άμμο- αργιλώδη αμπελώνες από το κτήμα Πιέρια Ερατεινή. Πλέον καταλαβαίνω γιατί λένε ότι γλεντάνε οι θεοί στον Όλυμπο.  Με 6 ποικιλίες γνωστές που καλλιεργούν και μια σπάνια το Κολινδρινό, εδώ θα κάνανε το συμπόσιό τους ξανά.

-         Και εσύ τι κάνεις εκεί; Κρατάς τα πρακτικά;

-         Να σου πω δεσποινίς μου, θα έπρεπε ήδη να έχει αφήσει ότι κάνεις και να έχεις περάσει μια βόλτα. Όταν λέω παράδεισο δεν εννοώ μόνο για την τοποθεσία. Κρατάω ένα ποτήρι με ψηλό πόδι και στενό στόμιο, την σκληρή δουλειά του Παύλου Αργυρόπουλου και του Ανδρέα Πάντου. Με σπουδές και εμπειρία και οι δύο που θα ζήλευαν πολλοί, έφτιαξαν αυτό που δοκιμάζω για να συνοδεύουν γλυκά τις στιγμές μας.

-         Ωραία … εμείς δουλεύουμε και εσύ τα πίνεις. Και δεν μας λες πως το λένε αυτό που πίνεις; Να το δοκιμάσουμε και εμείς για να δούμε τα πράγματα τόσο όμορφα όσο και εσύ τώρα δηλαδή.

-         Να σε πω, αν δεν έρθεις στον τόπο παραγωγής του δεν νομίζω να το καταλάβεις, αλλά το τι δοκιμάζω μπορώ να στο περιγράψω, όπως το νιώθω. Θυμάσαι που σου έλεγα ότι τελευταία είναι μόδα η Μαλαγουζιά; Ε εδώ, σε αυτό το κτήμα, μιλάμε για την εξαίρεση του κανόνα. Παράγουν ένα μπουκάλι χαρακτηριστικό- ξέρεις την αδυναμία μου στα μπουκάλια- που με λεπτές γραμμές ξεχωρίζει από μακριά. 375 ml χωράνε την εμπειρία και τον δύο συνεταίρων, μιας και έχουν ένα μυστικό για να γίνει τόσο καλό. Πρώτον είναι βιολογική καλλιέργεια και δεύτερον στρίβουν απαλά τις ρώγες πάνω στο κλήμα, με στρίψιμο του μίσχου. Δηλαδή με αυτόν τον τρόπο, κρατάνε τα σάκχαρα που θέλουν και την οξύτητα. Για αυτό το κρασί καλλιεργούνται 7 στρέμματα και παράγονται 700 λίτρα κρασί, που το φυλάσσουν σε βαρέλια ακακίας.

-         Αν και μπερδεύτηκα λίγο, με απλά λόγια, τι θα δοκιμάσω;

-         Μια μυρωδιά μοναδική, ένα χρώμα κεχριμπαρένιο, μερικές ανταύγειες- όχι στα μαλλιά- που θα τις ζήλευε και η κομμώτρια για να το πετύχει, γεύσεις πορτοκαλιού, λεμονιού, περγαμόντου, λευκών ανθέων, καραμέλας, άχνης ζάχαρης. Μια μαλαγουζία διαφορετική, μιας και είναι γλυκιά, με σώμα δυνατό στο στόμα, παρουσία έντονη, οξύτητα που κόβει την πολύ γλυκάδα, ένα κάψιμο ωραίο και ένα μούδιασμα στο στόμα που σε χαλαρώνει, και μια επίγευση που κρατά για πολύ και σαν διάρκεια αλλά και στην μνήμη σου. Το πίνεις στους 13 ºC ειδικά όταν φυσάει όπως εδώ, και το συνοδεύεις τέλεια με λευκά γλυκά, με μια τάρτα φρούτων, με καζάν ντιπί, με γλυκά σφολιάτας, και κρεμώδη.

-         Φιλενάδα με έπεισες, θα το δοκιμάσω σίγουρα, μετά την δουλειά.

-         Κυρία μου δεν έχω παρά να σου ευχηθώ… Καλές Οινικές Απολαύσεις !!!

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

NICOLAIDES WINERY XINISTERI 2012


 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
 
κείμενο- φωτογραφία Ιωάννα Υποδηματοπούλου
 
 
Οινοποιείο Νικολαΐδης

Ξυνιστέρι 2012

Τ.Ο. Λεμεσού 12% Vol


« Αν με έβαζες να διαλέξω από την αρχή τι θα κάνω, θα σου ξανά έλεγα πως με το κλίμα θα ασχολιόμουν… είναι μια τρέλα που κρατά τρείς γενιές»  είπε ο Νικόλαος Νικολαΐδης, ο συνεχιστής μιας προσπάθειας που ξεκίνησε από τον παππού Νικόλα. Κάθε γενιά δίνει και κάτι στην εξέλιξη αυτού του κτήματος και σήμερα ήμαστε εδώ για να δοκιμάσουμε το ξυνιστέρι που ετοίμασε ο εγγονός Νικόλας.

 Έκανε την ανατροπή, όταν ερχόμενος από την Γαλλία, και μαθητευόμενος δίπλα στον Andre Crespy, μπόρεσε κόντρα ακόμα και στους δικούς του, να κάνει ένα όραμα να έχει σάρκα και γεύση… Το σκηνικό ήταν ήδη έτοιμο, αν σκεφτείτε ότι το οινοποιείο του είναι στην Ανώγυρα της Λεμεσού, με υψόμετρο μέχρι 600 μέτρα και μεσογειακή διάθεση για να κοιτάς την θάλασσα.

 Έχοντας σαν αποτέλεσμα την δημιουργία μιας φιάλης από την τοπική ποικιλία Ξυνιστέρι, ήταν ο πρώτος που την δοκίμασε και είπε την γνώμη του σε μια και μοναδική γυναίκα, που την κουβαλά μαζί της και δεν την λέει πουθενά. Η θάλασσα μπορεί να μην μας πει την άποψή του μικρού Νικόλα, αλλά το ποτήρι μας τύπου Chardonnay θα μας μάθει τι κρύβει η λεπτεπίλεπτη φιάλη…

Με χρώμα αχυρόξανθο, και με ανταύγειες απαλό χρυσό, σε κερδίζει με εκείνη την φινέτσα που έχουν οι Γάλλοι και έχει μεταδοθεί από τον δημιουργό του. Ίσως για μένα το πιο αρωματικό ξυνιστέρι που έχω δοκιμάσει  και παραγόμενο  σε χαμηλές θερμοκρασίες να κρατά αυτά τα ντελικάτα στοιχεία του. Το άρωμά του έχει δυνατή ένταση, αλλά δεν είναι το μόνο στοιχείο που θα σε κερδίσει. Κομψό, το πίνεις άνετα με το φαγητό σου , αλλά κλέβεις και λίγη από την δόξα του πάρτι, καθώς μπορεί άνετα να σταθεί και σε αυτήν την περίσταση. Καθαρό και αρκετά διαυγές, προχωράς στην γεύση του, χωρίς δεύτερη συζήτηση.

 Εκεί με την ήρεμη είσοδο στο στόμα, χωρίς προβληματισμούς στιγμιαία συναντιέσαι με την γλυκύτητα που μπορεί να σου βγάλει, αλλά αυτό που θα σου αρέσει είναι τα αρώματα από άνθη λευκά, και την δροσερή οξύτητα όπου προχωρά έντονα και στην συνέχεια. Με σώμα μεστό, και με στοιχείο του την τραγανότητα που δεν σε αφήνει να το προσπεράσεις, την δόση αλμυρότητας που σε κάνει να μην το ξεχνάς, και την δροσερή οξύτητα που θέλεις για τις νύχτες του καλοκαιριού, είναι μια επιλογή  ανάλαφρη και καλή. Με σχετικά σύντομη επίγευση και την δυνατότητα να το συνδυάσεις στους 10 C° με ψάρια, σολομό, πράσινες σαλάτες, και λευκά γλυκά, και με διάφορες άλλες προτάσεις, είναι η επιλογή που καλό θα ήταν να δοκιμαστεί.

Το domaine nicolaides σου προσφέρει επιλογές αλλά και την δυνατότητα να του πεις τι μπορεί να αλλάξει. Μια απο αυτές τις επιλογές την έδωσε και στην δημιουργό απο τα stekia pantou  και έτσι δημιουργήθηκε ένα κολιέ, απο ανακυκλωση και κυρίαρχο στοιχείο τον φελλό απο το κτήμα Nicolaides Winery  όπου μπορεί να φορεθεί το καλοκαίρι πολύ NICOLAIDES WINERY BY STEKIA PANTOU. Ελαφρύ καλοδουλεμένο και με μεράκι είναι το στοιχείο που μπορώ να το βάλω στην οποιαδήποτε στιγμή σας και να σας ευχηθώ …

 

Καλές Οινικές Απολαύσεις!!!  

 

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

ΑΡΧΗ Η ΤΕΛΟΣ;

ακόμα θυμάμαι την πρώτη μέρα που πέρασα την μέγαλη πόρτα, και βρέθηκα μαζί εμ την μητέρα μου να κάνω εγγραφή σε αυτό το ίδρυμα... μπήκα σε πολλές πόρτες ακόμα μέχρι να βρω εκείνο το μικρό γκισέ, όπου έδινες τα χαρτιά σου και σε έκανα μέλος της μεγάλης οικογένειάς τους... θυμάμια είχα κοιτάξει έναν διάδρομο μακρύ και αναρωτιώμουν αν θα τον παιρνάω για τα επομενα χρονια συχνά... 2005 μπηκα 2006 ξεκίνησα επίημα και απο τότε μονο τον διάδρομο παιρνούσα...
ο καιρός έφυγε σαν νερό... καταλήψεις, αποχές, επίσχεση εργασίας, δυσκολιά στα μαθήματα, εργασίες, στιγμές, εικόνες, συνελευσεις, διαβάσματα, άγχος, παρέες, γέλια, κλάμματα... και πάλια το 2013 κανονικα πέρσυ θα έπρεπε να είναι αλλα οκ, στον ιδιο γκισέ, με άλλη γραμματέα να καταθέτω όλα τα χαρτιά, για να βγω απο την μεγάλη οικογένεια τους παίρνοντας ένα χαρτί... και πάλι κοιταξα τον μεγάλο διάδρομο, θυμήθηκα όλη την διαδρομή που έκανα, τον ήξερα πλέον καλά, και δεν ξέρω αλά ένιωσα περίεργα...
άδεια λες και δεν έχω κάνει τίποτα και γεμάτη λες και εχω κάνει τα πάντα... και τελικά στις 6/6/2013 το πρωι ορκίζομαι τεχνολογος γεωπονος...
απο εδώ και πέρα είναι η αρχή ή ένα τέλος;

Κυριακή 19 Μαΐου 2013

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΕΡΑ

Η μέρα ξεκίνησε λίγο πολύ το ίδιο οπως και οι άλλες, μα η συνέχειά της ήταν φοβερή, μέχρι και τώρα δηλαδή, όλο εκπλήξεις είναι.
Αύριο το πρωί παρουσιάαζω πτυχιακή, μετά χαρτούρα, και μετά πτυχίο ... Ακούγεται ωραίο και παλιά μάλλον το ιδανικό, αλλά πλέον είναι μόνο μια μέρα και τίποτα άλλο... μόνο η μοίρα ξέρει τι θα έρθει και πλέον απλά περιμένω να δώ την επόμενη στροφή...
Και μία στάση σήμερα, μου έφερε μια φίλη μου φανατική εργένησσα, κάτι μπουκάλια κρασί για δοκιμή και μαζί πολλές βόμβες.. πρώτον φεύγει απο την πόλη, δεύτερον κάνει δουλειά στο μέρος της, και τρίτον ΠΑΝΤΡΕΥΕΤΑΙ ναι οκ για σας δεν ειναι σοκ αλλα για μενα ναι... λέω να ανάψω καμοιά λαμπάδα στο μπόι του παλικαριού να τον έχω και εγώ προστάτη μου αν κάνει τόσα θαύματα...
Μετά ήμουν απο τους τυχερούς, όπου κέρδισαν βιβλία απο τρείς διαφορετικές εκδόσεις
 
 
μου αρέσουν πολύ τα βιβλία και το ξέρετε...  χάρηκα πολύ πετάχτηκα μέχρι την διεθνή έκθεση βιβλίου και τα πήρα... μια βόλτα οποσδήποτε έπρεπε να περάσετε... αυτές οι εικόνες μου άρεσαν πολύ και είπα να σας τις δείξω
 
 

 
πολύ μου αρέσει που συνεχίζω να είμαι ποθυτή στους άντρες αλλά όσοι είναι γύρω μου δεν με εκφράζουν... τερμάτησα καταστάσεις και πάμε για άλλα ... ήπια κρασάκι δοκίμασα μερικές ιδέες μέσα μου και θα δείξει το μέλλον
στειλτε θετική ενέργεια ολοι σας 
 
 

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

ΜΙΚΡΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

Μικρές στιγμές... αλλά σημαντικές...
για μένα... και μόνο...
σήμερα έχει γενέθλεια ο πρώην μου... πολλά χρόνια πριν πρώην... νυν φίλος... μάλλον έτσι είναι καλύτερα... κάνουμε πάρτυ... σπίτι μου για την Γιουροβίζιον 2013... τρομάρα μας... κρασί, παρέα, πίτσες, ποπ κορν, γέλια...
πόσο τελικά μου είχε λείψει να ακούσο αυθεντικό γέλιο και όχι εκείνο το συγκαταβατικό;
Το έχω ανάγκη σαν ήχο μέσα μου...
για μένα... και μόνο...
Σήμερα πήγα στην 10η Διεθνή έκθεση βιβλίου Θεσσαλονίκης, και χάρηκα που βρήκα έστω και στην αθήνα ένα βιβλιοπωλείο σχετικό με βιβλία απο ιταλικά ισπανικά που έψαχνα...
Σαν παιδί χαίρομαι με τα βιβλία...
Μια ανάσα πήρα που είδα οτι δεν έχουμε  χάσει την ανθρωπιά μας, και βοηθάμε χωρίς αντάλλαγμα ... σε μια στιγμή που καιγόμουνα με βοήθησαν άτομα που δεν το περίμενα...
Την δευτέρα παρουσιάζω την πτυχιακή μου και εύχομαι να πάει καλά και να ορκιστώ...
και για τέλος θέλω να ευχαριστήσω όσους ενδιαφέρονται για μένα και με στηρίζουν σε οτι περνάω...

Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

ΚΤΗΜΑ ΜΕΝΕΞΕΣ ΑΜΠΕΛΟΥ ΑΡΩΜΑ 2012


 
 κείμενο φωτογραφία Ιωάννα Υποδηματοπούλου

Θα μας βρείτε και στο pinterest
 
Κτήμα Μενεξές

Αμπέλου Άρωμα 2012

Βιλάνα Θραψαθήρι βιδιανό

ΠΓΕ Κρήτης 12,5% Vol

 

  Με σήμα στο φελλό και στην ετικέτα ένα σπίτι με χωράφια δίπλα του, μπορώ να σας πω πως όταν γνώρισα τους υπεύθυνους αυτού του οινοποιείου, έτσι ένιωσα. Είμαι στο σπίτι μου που απλά τυχαίνει να είναι στην Κρήτη αυτή την στιγμή, και μέσα από το ποτήρι μου βλέπω την γη έβγαλε το κρασί που πίνω.

 Αυτός ο αμπελώνας έχει υψόμετρο το μεγαλύτερο σημείο του γύρω στα 350 μέτρα, και οι αποκλειστικές Κρητικές ποικιλίες καλλιεργούνται σε έδαφος αργιλοαμμώδες. Συνολικά έχει έκταση 2000 στρέμματα, βρίσκεται 20 χλμ, νότια της πόλης του Ηρακλείου και ανήκει στην οικογένεια Κυπριωτάκη, που μαζί με την βοήθεια του συνιδιοκτήτη Φουντουλάκη συνεχίζουν την παράδοση του κρασιού.

 Για το κρασί Αμπέλου άρωμα, έχει γίνει τρύγος από τις 25/8 μέχρι τις 20/9, με στρεμματική απόδοση έως 800 κιλά το στρέμμα, για να παραχθεί με την κλασική οινοποίηση με χαμηλές θερμοκρασίες, ένα απλό καθημερινό κρασί.

 Κρατάμε ποτήρι με ψηλό πόδι, και μεγάλο άνοιγμα στο στόμιο για να παρατηρήσουμε το ανοιχτό του χρώμα, με χρυσοκίτρινες ανταύγειες. Γίνεται από 60% Βιλάνα 20 % Θραψαθήρι και 20 % Βιδιανό. Είναι ένα απλό κρασί, που συνοδεύει καθημερινά πιάτα, και στέκεται επ άξια στο τραπέζι. Με «μύτη» απλή και είσοδο ήρεμη, περιμένεις την συνέχεια στο στόμα, όπου σε κερδίζει με την μικρής έντασης αρωματικότητα, το λεπτό σώμα και τα διακριτικά του αρώματα. Αρκετά διαυγές και διαφανές, δροσερό και ευχάριστο. Αντιλαμβάνεσαι την τραγανότητά του και την διάθεσή του να υποστηρίξει φαγητό. Με επίγευση απλή, σύντομη και με αίσθηση λευκών φρούτων, μπορεί να συνευρεθεί με κοτόπουλο στην σχάρα, σαλάτες, πικάντικα τυριά, και ελαφριά πιάτα. Πίνεται στους 10°C και το βρίσκεται στην Κρήτη κυρίως με 7. Όπου και αν το πιείτε να έχετε...

 

Καλές Οινικές Απολαύσεις!!!

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΈΧΕΙ Η ΧΑΡΑ?

ξέρετε τι χρώμα έχει η χαρά;
έγω μπορώ να σας πω οτι δεν ξέρω, απλά κάθε με΄ρα θέλω να γνωρίζω μια διαφορετική πλευρά της στα απλά και στα ωραία της.
Σήμερα πριν απο λίγο κατάλαβα, πόσο με γεμίζει για ακόμα μια φορά να βλέπω χαρουμενους τους δικούς μου ανθρώπους...
Γελούσε μια φίλη μου για την ευτυχία που της έτυχε και εγώ προσευχόμουν στον θεό να μας έχει όλους καλά και να γελάμε μαζί...
Μέσα απο τα πραγματικά γελαστά μάτι νιώθεις οτι αξίζει να παλεύεις για οτι και αν σου έρχεται
και οτι λέω πάντα για μένα είναι πιο σημαντικό να έχεις ένα χέρι να σε κρατάει σταθερά πάντα στην ζωή παρά λεφτά
Αναστασία μου για σένα η ανάρτηση αυτή να είσαι παντα καλά να σκορπάς χαμόγελα σε όλους και πρώτα απο όλα στον καθρέφτη που έχει έσενα μέσα.

Κυριακή 12 Μαΐου 2013

ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΛΛΟΥΣΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ

willow tree
 
 
 
 
εγώ σήμερα θέλω να ευχηθώ σε όλες τις γυναίκες που θέλουν να γίνουν μανούλες και το προσπαθούν καιρό, σε όσες το θέλουν πολύ και δεν τους έρχεται, και σε όσες γεννάνε, αλλά και στα παιδιά που είναι μέσα σε ιδρύματα...

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

COME STAI?

 
 
κάθε φορά που ζω κάτι μέσα στην μέρα μου θέλω να το γράφω κάπου για να το κάνω ξεχωριστή ανάρτηση εδώ μέσα να μην το ξεχάσω. Λέξεις συναισθήματα εικόνες ανθρώπους αγορές όλα...
Λέω ευχαριστώ για όσα έχω, λέω να προσέχουν όλοι, λέω πως η ζωή παιρνάει και εμείς όλο και κάτι διαφορετικό ζητάμε.
Εγώ θέλω να ζητήσω απο όλους σας να με βάλετε στις προσευχές σας γιατί αυτό το σκ δίνω εξετάσεις Ιταλικών, και θέλω να πάρω κουράγιο. Να δώσω πίσω την αγάπη που πήρα παο άλλα άτομα, την πίστη στο διαφορετικό, την δύναμη που ζητάμε όλοι μας, το χαμόγελο που μου δώθηκε όταν δεν το είχα.
Ετοιμάζομαι να κάνω ενέργειες για να πάρω και το πτυχίο της σχολής μου οπότε να φύγω ήρεμα και καλα... χωρις ελληνικη γραφειοκρατία μαζί μου. Σκέφτομαι ποσο περίεργη είναι η ζωή... μια βόλτα ένα γέλιο ένα καλό σχόλιο πάντα μας αρκούσαν και εμείς θέλαμε τα παραπάνω πάντα χωρίς να εκτιμάμε αυτά τα δώρα.
Πέρασα καλά χτες με ια παρέα που ήρθε ξαφνικά, με εκτίμησαν άτομα που δεν το περίμενα, στην σκέψη πολλών είμαι και το βλέπω αβίαστα, αλλά κάτι μικρό μεγάλο δεν ξέρω μέσα μου με κρατά πίσω. για έναν περίεργο λόγο θέλω να γράψω να βγουν οι λέξεις απο μέσα μου και δεν μπορώ όταν κοιτάω το χαρτί. Δημιουργώ απλά και μόνο για να ηρεμώ, και ναι κάπως έτσι πλέον βγάζω το ψωμί μου. είναι περίεργο αλλά θέλω κάτι που δεν ξέρω πως είναι...
προς το παρόν ας βάλω προτεραιότητες στόχος τα πτυχίααααα

Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

ΚΤΗΜΑ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΗΜΝΟΣ MOSCATO D' IFESTIA 2012

 
 
κείμενο φωτογραφία Ιωάννα Υποδηματοπούλου
 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
 
ΚΤΗΜΑ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΗΜΝΟΣ
 
MOSCATO D' IFESTIA 2012
 
ΜΟΣΧΑΤΟ
ΗΜΙ ΑΦΡΩΔΕΣ 8,5%VOL
 
Πλέον είσαι της μόδας αν πίνεις κρασί με αφρό... Άσχετα αν δεν ξέρεις τι πίνεις και πως να το εκτιμήσεις... απλά ακολουθείς... Και συνήθως αφού δεν ξέρεις, παίρνεις το οποιοδήποτε ιταλικό αφρώδες,ακούς ή σου προσφέρουν, χωρίς να μάθεις ποτέ, οτι η χώρα σου παράγει μερικά πολυ καλά, και βραβευμένα αφρώδη και ημι αφρώδη.
 Η Λήμνος όμως που ξέρει καλά, πότε πρέπει αν γίνει η επόμενη κίνηση στο οινικό παιχνίδι, την έκανε και μάλιστα με ... γαργαλιστική εύγευστη επιτυχία. Το κτήμα Χατζηγεωργίου, που βρήσκεται στο Καρπάσι  Λήμνου, μέσα στις καλές επιλογές του, διάλεξε και ετοίμασε για τους ζεστούς μήνες, να ετοιμάσει με την μέθοδο της κλειστής δεξαμενής, ένα λευκό ημι- αφρώδες κρασί, φυσικά απο την ποικιλία Μοσχάτο, όπου έχει παράδωση σε αυτά τα χώματα.
  Το δοκίμασα όταν βρέθηκα στην έκθεση Αφρός και Φυσαλλίδες φέτος στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 2012, και φυσικά μπήκε στην λίστα με τις γευστικές απολαύσεις μας!
  Μπορέιτε να πάρετε ένα ποτήρι για σαμπάνιες με στενό στόμιο και ψηλό πόδι, καθήστε στην βεράντα το βράδυ και απολαύστε ένα χρώμα χρυσό ανοιχτό, με ανάλογου χρώματος ανταύγειες, μικρά κορδόνια φυσαλλίδες να προκαλλούν τους γευστικούς σας θύλακες, ήρεμη είσοδο στο στόμα, με πολύ αφρισμό που χάνεται για να αποκαλύψει την δροσερή οξύτητα, που παίζει αντικριστά με την όμορφη γλυκύτητα του μοσχάτου. Με αρώματα διακριτικά, τριαντάφυλλο λευκό, άχνη ζάχαρη και λευκόσαρκα καλοκαιρινά φρούτα, θα σας δροσίσει στο λεπτό.
  Μπορεί εύκολα να ανοίξει ένα γεύμα, ή να συνοδεύσει αλμυρές μουκιές, finger food, φρούτα, ζελέ, λευκά γλυκά. Προσοχή πρέπει να το γευτείτε στους 8 βαθμούς για να μην χάσεται τα πιο λεπτά και απαλά αρώματα. Μην το φοβηθείτε... θα το βρείτε με 8 ευρώ για να στηρίξετε την αφρό- κρεμα της χώρας μας... Φυσικά
 
Καλές Οινικές Απολαύσεις!!!