Έχω ερωτευτεί τρελά το πάπλωμά μου, εκείνο εμένα, δεν αποχωριζόμαστε με τίποτα την ύπαρξη του άλλου, και όσο και να φωνάζεις ο έρωτας μας θα κρατήσει ακόμα πολλές ώρες.
Έξω φυσάει πολύ και μας ενδυναμώνει τον δεσμό μας. Βρέχει... σιγά μην βγω έξω να γίνω παπάκι, και να αφήσω την ζέστη μου. Οκ ... εκείνη η εικόνα της σταγόνας που σπάει στο περβάζι είναι ωραία. Αλλά όταν εγώ είμαι στο δωμάτιο μου, με στόρια κατεβασμένα για ατμόσφαιρα, και εκείνη εξω. Αν μου κάνεις και εκείνη την γλυκία ζεστή σοκολάτα που πετυχαίνεις, ίσως να αφήσω το πάπλωμα μου. Όμως μην ξεχάσεις να ανάψεις το τζάκι... δίνει έναν τόνο οικειότητας. όμως και πάλι θα πάρω το πάπλωμά μου. Έλά και εσύ μαζί απο κάτω ... Υπόσχομαι οτι θα καταλάβεις τι εννοώ...
Λοιπόν... τι λές... σου κάνει καρδιά να πεις όχι σε αυτό το γλυκό μουτράκι;
Αλήθεια με τέτοιον καιρό ποιός έχει διάθεση να ξεχουχουλιάσει απ' τα σκεπάσματά του;! Να περάσεις πολύ-πολύ όμορφα αυτές τις μέρες κούκλα μου ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή