ΚΑΦΕΣ ΒΑΝΙΛΙΑ

Καλησπέρα, καλησπέρα....

Σήμερα, θα σε ζωγραφίσω μια εικόνα μέσα σου, εσένα που με διαβάζεις, και εύχομαι να την κάνεις....

Ναι εσύ, χωρίς να φοβάσαι τι και πως

Σήμερα το πρωί που θα σηκωθείς, κάνε το μια ώρα πιο νωρίς- ναι μην γκρινιάζεις-άσε τα στόρια χαμηλά μην μπει φως, άναψε τα κεριά και ας είναι πρωί, βάλε χαλαρή μουσική, ξύπνησε με διάθεση να παίξεις- ότι μπορείς να φανταστείς- πάνε στο ντουζ και βάλε ζεστό νερό να τρέχει πάνω σου, φώναξε το έταιρον ήμιση σου -αν έχεις- να σε συντροφεύσει στο μπάνιο, κάντε ίσως την πιο ζεστή αγκαλιά που έχετε, πείτε τα πιο τυφερά λόγια, σκουπίστε τον άνθρωπόσας σαν αν είναι μωρό που το προστατεύεις, ντυθείτε μεταξύ σας αργά και αισθησιακά, και μετά η δουλειά σας θα είναι πιο εύκολη και διασκεδαστική. Ο νούς σας θα αιχμαλωτιστεί στην εικόνα αυτή και όλη η μέρα θα είναι γλυκιά.

   Και σας συνιστώ πριν ανοίξετε αργά τα στόρια και το παραμύθι τελειώσει - προς στιγμήν- πάτε στην κουζίνα και γεμίστε ένα φλιτζάνι καφέ με άρωμα βανίλια, σβήστε για λίγο τα κεριά, και το άρωμα που αφήνουν να είναι υπενθύμιση για συνέχεια το βράδι, η ζέστη του μπάνιου να σε καλεί και μετά, και η μουσική να έχει στην συνέχεια συνοδεία, απο καλό κρασί.

Μην πείτε οτι δεν γίνετε, ότι είμαι μικρή και ρομαντική, ότι ...ότι...ότι.

Μόνο αν εσείς, δεν θέλετε δεν γίνετε οκ;

Και δεν είναι εντολές μου, ούτε κάτι κακό, απλά πρόταση για να περάσετε καλά...

Αν κάποιος το δοκιμάσει ας μου πει πως ήταν.