THE ANAMA CONCEPT 2010

THE ANAMA CONCEPT 2010

ΜΑΥΡΟ- ΞΥΝΗΣΤΕΡΙ 

Τ.Ο. ΚΟΥΜΑΝΔΑΡΙΑ 13%VOL 

κείμενο- φωτογραφίες Ιωάννα Υποδηματοπούλου 

Ένα τραπέζι γιορτινό τελείωσε. Μια ακόμα Κυριακή που γέμισε από συγγενείς και φίλους. Κάποια χαμόγελα που ξέρεις ότι είναι δώρα σπάνια και πολύτιμα. Ακριβά και για αυτό αξίζουν το καλύτερο. Έχοντας πάντα στο μυαλό μου ότι, μέσα από την δουλειά μου μπορώ να βρω το διαφορετικό και να τους το προσφέρω, φέτος είμαι πολύ υπερήφανη που θα το έχουν.Μια μετακίνηση προς το σαλόνι, μια συντροφιά γύρω από το τζάκι, και τα ποτήρια που άφησα στο τραπέζι, τους τραβάνε την περιέργεια.

-        Ιωάννα τι καλό θα συνοδέψει την ιστορία σου;

Τα ποτήρια για τον επιδόρπιο οίνο, ήταν στολισμένα με χειροποίητα στολίδια φτιαγμένα από εμένα. Καμάρωνα που τα κρατούσανε και τα κοιτούσαν με προσοχή. Γεμισμένα μέχρι την μέση, περίμεναν να πάρει και ο τελευταίος το ποτήρι του, για να έχουν όλοι την ίδια μυρωδιά γύρω τους.

-        Φέτος η ιστορία που θα σας πω, είναι συνυφασμένη με αυτό το ποτήρι που κρατάει ο καθένας σας. Δεν είναι τυχαίο, δεν είναι απλό, είναι διαφορετικό, είναι σπάνιο, όσο και ο καθένας μας.

Πάντα έχουμε την συνήθεια όποτε ήμαστε όλοι μαζί, ο καθένας να λέει την ιστορία που τον σημάδεψε μέσα στην χρονιά. Και φέτος η δική μου έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο.

-        Δοκιμάστε όλοι από μια γουλιά και θα ξεκινήσω ένα παραμύθι, που είναι τόσο αληθινό όσο και αυτό που δοκιμάζετε.

«Μια φορά και έναν καιρό, στο νησί της Αφροδίτης, από τα αρχαία χρόνια υπήρχε ένα τοπικό κρασί που ονομαζόταν Νάμα.  Σήμερα είναι γνωστό ως Κουμανδαρία και παράγεται από τις γηγενής ποικιλίες Ξυνηστέρι που είναι λευκή και Μαύρο που είναι ερυθρή. Η συγκεκριμένη δεν βγαίνει κάθε χρόνο, αλλά περνάει 2 χρόνια σε καινούργια βαρέλια. Είναι οίνος φυσικώς γλυκύς και αυτό σημαίνει ότι το γλεύκος του έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε σάκχαρα, και στην συγκεκριμένη περίπτωση η ζύμωσή του διακόπηκε με φυσικές μεθόδους και συγκεκριμένα με λιάσιμο. Σε αυτήν την περίπτωση δεν επιτρέπεται να προστεθεί αλκοόλη ή άλλες ουσίες πλην του διοξειδίου του θείου. Σας είπα ότι δοκιμάζετε κάτι σπάνιο και αυτό γιατί, το κτήμα ξεκίνησε τον πρώτο τρύγο του το 2007 και μένοντας ο μούστος  2 χρόνια στο βαρέλι, έκανε το ντεμπούτο του στην αγορά το 2009 με μόλις 723 φιάλες.  Μπορείτε φυσικά να φανταστείτε πόσο δύσκολα έβρισκες αυτό το μπουκάλι…  Ο τρύγος του 2008 παρουσιάστηκε στο κοινό το 2010 με δυνατότητα 1.312 φιαλών. Η χρονιά του 2009 βγήκε στην σκηνή της οινικής αγοράς με άλλον αέρα, καθώς γνώριζαν πλέον ότι 2 χρόνια κάτι διαφορετικό κοιμάται στα βαρέλια και το 2011 εμφανίστηκε κάτι πολυπόθητο και όχι άδικα. Πλέον οι φιάλες ήταν 1.512 και το κοινό του μεγαλύτερο. Πίνουμε την χρονιά 2010 που ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο του 2013 με αριθμό φιαλών 1.881.»

  Με παρακολουθούσαν και έβλεπα ότι σέβονταν την κάθε μου λέξη αλλά και το ποτήρι που κρατούσαν. Το να είσαι γευσιγνώστρια κρασιών μέσα σε μια οικογένεια είναι ευθύνη, και πλέον βλέπω τους κόπους μου να ανταμείβονται καθώς, τα μαθήματα που τους έδωσα έπιασαν τόπο. Καταλαβαίνουν τι τους λέω και έχουν απορίες επί του θέματος σωστές  και πλέον ζητάνε να πίνουν τα καλύτερα. Αυτή τη φορά το έχουν και το εκτιμάνε.

« Κάθε χρονιά έχει την φιάλη της σχεδιασμένη από την αρχή με διαφορετικό τρόπο. Με υλικά που αποπνέουν πολυτέλεια, και με σεβασμό στο περιβάλλον. Με φελλό μικρό και σχεδιασμό μόνο για αυτό το μπουκάλι, με φυσικό κερί μέλισσας για να καλυφθεί και να μην μπαίνει ο αέρας, και με μετάξι που τυλίγει τον λαιμό του μπουκαλιού, είναι τα αρχικά υλικά για να καταλάβεις ότι κάτι καλό κρατάνε τα χέρια σου. Το ξεχωριστό είναι, πως ΚΑΘΕ φιάλη είναι αριθμημένη με το χέρι και το νούμερο χαράζεται πάνω σε ασήμι. Ο κύκλος από ξύλο της Κύπρου είναι κομμένος με λέιζερ ειδικά στα μέτρα της φιάλης και κρατάει την λιτότητα που ήθελαν οι δημιουργοί του. Με αυτό το concept κατάφεραν να κερδίσουν βραβείο σχεδιασμού από το “Design and design” το 2011.

 Αυτή η ομάδα, δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του, και αν προσέξει κανείς μέσα στην επίσημη σελίδα της θα αντικρύσει το νούμερο 002 για κυρίαρχο. Καθόλου τυχαία, μιας το The ‘Anama concept  αποτελείται από δύο άτομα κυρίως· τον Έλληνα Λευτέρη Μοχιανάκη που είναι ο οινολόγος, γενικός διευθυντής , και ο  εμπνευστής αυτού του οινικού αποτελέσματος και το alter ego του την Κύπρια Χριστίνα Αποστόλου, όπου είναι η σχεδιάστρια της φιάλης και η creative director Της ομάδας. Αν και μόλις 4 φορές έχουν παρουσιάσει την δουλειά τους στην Κύπρο κυρίως, έχουν καταφέρει να κερδίσουν 3 βραβεία τον Μάιο του 2011 silver Decander  για το The anama concept του 2008, τον Μάιο του 2013 για το the anama concept του 2009 κέρδισαν Decanter commended, όπως επίσης την ίδια χρονιά κέρδισαν για το The anama concept Του 2010 Bronze Decanter .»

   Ηρεμία… Τους αρέσουν οι πληροφορίες · το ξέρω πολύ καλά. Είναι το πανωφόρι που τυλίγει το ποτήρι που πίνουν. Ο μύθος, που ξέρω ότι θα τον φέρουν στα μέτρα τους για να μπορούν να τον μεταδώσουν και αλλού.

-        Και πως το χαρακτηρίζεις σαν κρασί;

« Καταρχάς διαλέγουμε την φιάλη The Anama Concept 2010 και είναι ένας επιδόρπιος παραδοσιακός οίνος φυσικώς γλυκύς.  Το κρασί του 2010 είναι μια χρονιά που όσο έμεινε στο βαρέλι, άκουγε τους ήχους από την μελωδία που συνέθεσε ο μουσικός Γιάννης Χατζηλοίζου  ειδικά για το The anama concept. Απόψε διάλεξα ένα ποτήρι με αρκετά ψηλό πόδι, και στόμιο στενό κλειστό για να εγκλωβίζει όλα τα αρώματα του. Το πρώτο που θέλω να κοιτάξετε είναι η όψη του. Αυτή η χρονιά του έδωσε ένα χρώμα περίεργο, σχετικά λαμπερό όταν το κοιτάς στο φως και έντονο πορφυρό μέσα στο σκοτάδι, που ακόμα όμως έχει την λάμψη μέσα του. Με χρώμα σκούρο δαμασκηνί και ανταύγειες έντονο μωβ, με ένταση που παίζει σε όλες τις αποχρώσεις από το απαλό λιλά μέχρι το πορφυρό και μια δόση λαμπερό χρυσού.  Μύτη πολύπλοκη, έντονη, ενδιαφέρουσα,  που θέλει ώρα για να ξεχωρίσεις τα κυρίαρχα αρώματά της, αλλά που ξέρεις ότι δεν θα περάσει απαρατήρητη. Μετά την πρώτη επαφή, η δεύτερη οσμή είναι κάτι λεπτό και ντελικάτο, που θα μπορούσε να χωρέσει σε μικρό μπουκάλι και να γίνει άρωμα κανονικό. Μετά την πρώτη συνάντησή του μαζί του, γνωρίζεις αμέσως την κανέλα, την σοκολάτα, τα γλυκά μούρα, φραγκοστάφυλα, σταφίδες, κράνα, αλλά και εκείνη την ελαφριά υπόσχεση ότι κρύβει κάτι από βανίλια, που γίνεται δροσερή πνοή για να συνεχίσεις να το ανακαλύπτεις. Όταν μπαίνει στο στόμα δεν σε απογοητεύει. Συνεχίζει να κρατάει την ζέστη από τα έντονα αρώματα που σου έδωσε, αλλά πλέον παίζει και με την οξύτητα. Δροσερή για να ισορροπεί με τα υπολειμματικά σάκχαρα ώστε να έχεις την ευκαιρία να ανακαλύψεις την κρυμμένη σοκολάτα, τους έντονους καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς,  την καραμέλα και τα υπερώριμα δαμάσκηνα, τα κόκκινα και τα μαύρα μούρα. Μια ιδέα από πορτοκάλι και ξύσμα του, μαρμελάδες και ώριμα φρούτα αλλά και μανταρίνι πάνω στην σόμπα, κράνα που έχουν λιαστεί, σταφίδα που έχει ωριμάσει, ενώ με το πέρασμα του αέρα που τις δούγιες του βαρελιού άφησε ένα ελαφρύ κάψιμο και μια ιδέα από βανίλια. Ένα κρασί γλυκό, θερμό, με τανίνες υπαρκτές μεν αλλά που συνυπάρχουν μέσα από την ωρίμανση, και μια δομή που αν ήταν σαν σκάλα, θα έχει σίγουρα πολλά σκαλοπάτια για να φτάσεις στο τέρμα της. Μαλακό μέσα στο στόμα που παίζει ευχάριστα με τον ουρανίσκο σας και σε γυρίζει πίσω στα παιδικά σου χρόνια μέσα από τα αρώματα που βγάζει αλλά και σε ταξιδεύει ένα βήμα μπρός, προς το μέλλον καθώς όσο το αφήνεις γίνεται καλύτερο.  Ακόμα και μια ολόκληρη νύχτα να αφήσετε το ποτήρι σας, το πρωί θα έχει κρατήσει όλη την ένταση των αρωμάτων του στην σωστή δόση που πρέπει να έχουν για να τα ξανά νιώσετε. Με επίγευση μακρά, γλυκιά και συνάμα εκρηκτική, ενδιαφέρουσα και υποσχόμενη και με τόνους καραμέλας βρασμένης, ζαχαρούχου βρασμένου, και κανέλας, περιμένω σίγουρα την εξέλιξη του. Μπορείς να το κρατήσεις 40 χρόνια αρκεί κάθε 10 να γίνεται αλλαγή του φελλού. Αν το δοκιμάσεις τώρα είναι σαν μια κόρη μικρή που θα σου δώσει την δροσιά της αλλά και υποσχέσεις για το καλύτερο που μπορεί να δώσει. Σε μια δεκαετία για μένα ίσως αρχίζει να δίνει την πραγματική του διάσταση και αξίζει να το κρατήσετε. Φυσικά πίνεται στους 15 ºC μόνο του αλλά συνοδεύει και λευκά γλυκά , φρούτα ώριμα, και ξηρούς καρπούς, καθώς και σοκολάτες με γεύσεις.»

-        Και το τέλος πιο λες ότι είναι σε αυτό το παραμύθι;

« Πριν το τέλος να σου πώ ότι έχει υπάρξει σαν φιάλη ένα ζευγάρι σκουλαρίκια από ανακυκλωμένο χαρτί, και ένα μονό σκουλαρίκι αυτή την φορά με τον φελλό του μόνο και κουμπιά κοντά στο χρώμα του κρασιού the anama concept cork earrings only for me από τα stekia pantou. Έχει καλλιτεχνική υπόσταση όπως ορίστηκε από την αρχή η υπόστασή του στο μυαλό των δημιουργών του. Να υπάρχει για πάντα και παντού. Αν ήμουν λοιπόν, η κυρία Κλωκλώ θα σου έλεγα τα λόγια της αλλιώς. Κοίταξε με, αγόρασέ με, δίχως σκέψη κράτησέ με. Και για μένα θέλω να κλείσει αυτό το παραμύθι με την φράση « Και ήπιαν αυτοί καλά και εμείς μια από τα ίδια» για όσους θελήσουν να το ψάξουν και να το γευτούν.»

              Καλές Οινικές Απολαύσεις!!!