ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΚΙΝΗΣΗ....

....Κανει την διαφορα ακουστε με την κανει.
δεν ειναι κατι σημαντικα δυσκολο να πεις πως θελω να κανω τον ανθρωπο μου να γελα και να ξερω οτι εγω ειμαι ο υπευθυνος.
Για πολλου αντρες δεν ειναι ευκολο να εκδιλωθουν ποσο μαλλον για καποιον ο οποιος ειναι εγωιστης και κλειστος σαν χαρακτηρας οταν το κανει αυτο το εκτιμας διπλα.
Εσυ αγορι μου που με διαβαζεις ακουσε με δεν ειναι κατι κακο να αφησεις για λιγο τον εγωισμο και να αφαιθεις στα συανιασθηματα σου. Δεν μπορεις να τα πεις ...οκ...γραψτα.
ειναι ωραιο και ξαλαφρωνεις να λες οσα θες
Τωρα θα με πειτε γιατι το λεω αυτο
ναι εχετε ενα δικιο
να σας πω
την κυριακη το πρωι δυστυχως ξυπνησα και ηξερα πως το καμαρι που κοιμοταν διπλα μου θα φυγει. ε οκ δεν πεταξα και απο την χαρα μου για αυτο ακομα και σημερα μεσα στον γενικο χαμο θα πρωτιμουσα να ηταν εδω. Απλα σηκωθηκα και μεσα στην παραζαλη μου εβλεπα 2 σακουλες του τζαμπο. μωρε λεω εγω δεν ειχα παρει κατι τι εχουν; αλλα απο την αλλη δεν ηταν δικες μου για να τις ανοιξω. αλλα με ετρωγε και η περιεργεια. ομως και παλι δεν ηταν σωστο. ομως τσουπ ειχε ενα χαρτακι. λεω μπας και πρεπει να το ανοιξω; τελικα το εκανα σιγα σιγα βεβαια και με τρομο γιατι ηταν κατι παρανομο αλλα το εκανα γιατι ηξερα πως ο Χρηστακης μου πηρε το βραδυ τις σακουλες τις εβαλε εκει απεναντι μου και σου λεει δεν μπορει θα τις δει οταν ξυπνησει, οταν εκαναν θορυβο γυρισε να κοιταξει αν ξυπνησα και του χαλασα την εκπληξη και οταν σιγουρευτικε οτι ολα καλα τις αφησε σωστα μικρε μου;. Που λετε σε λιγα λεπτα βρηκα 2 σελιδες που ελεγαν οσα ενιωθε το καμαρι μου και πιστεψτε με οτι απο εναν ανθρωπο που δεν λεει ευκολα τι νιωθει το να τα καταθεσει σε ενα χαρρτι ειναι πολυ σημαντικο και δυσκολο και το ηξερα και το καταλαβα και το εκτιμησα και με πειραζν τα ζουμια και τον κοιτουσα να κοιμαται και εριξα και εναν υπνο ακομα ετσι με την εικονα του για τελευταια αναμνηση. Δεν εβγαλα φωτο. Στην Αρτα οταν το ειχα κανει γαι καιρο κοιτουσα την τελευταια εικονα του στα κτελ και πονουσα και τωρα δεν ηθελα. απλα διαλεξα να θυμαμαι
Ετσι σαν υποσχεση οτι θα υπαρξει ισως και επομενη ισως μια ακομα περιπετεια, ενα ταξιδι αλλου, να διαλεξω απο οσα ακουσα εγω τι θα πιστεψω και να ταξιδεψω εκει που το εχω αναγκη. Οχι οτι αναγκαστικα θα γινει αλλα να για να λεω πως εχω μια ελπιδα, απο κατι να κρατιεμαι.
Για αυτο για οσους και οσες ειναι δυσκολο να μιλατε κατα προσωπο να τα γραφετε ξερετε τι καλο κανετε;