......ΑΠΟΡΙΕΣ....

Απόψε θα σου εκμυστηρευτώ

μερικές σημαντικές, για μένα ερωτήσεις.

Πως κρύβεις τόση χαρά, μέσα στα μάτια σου;

Πόσοι αέρηδες, ταράζουν την ψυχή σου;

Πως έτυχε τα κεράσια, να πάρουν το χρώμα των χειλιών σου;

Γιατί η δύναμη του βράχου, χώρεσε στα χέρια σου;

Από πότε η ανάσα σου, έχει το άρωμα της μέντας;

Γιατί οι χαρές, χάνονται χωρίς να χτυπούν την πόρτα μου;

Πως ο ήλιος, έγινε καρφίτσα στα μαλλιά σου;

Με ποιόν τρόπο αφήνεις την ψυχή σου,

μέσα από ένα χρυσάνθεμο;

Πώς μας ενώνεις με μια κούπα καφέ;

Πως γίνεσαι παρτενέρ στην λύπη μου,

και υποστηρικτής στην χαρά μου;

Γιατί όταν κλαίω μαζεύεις τα δάκρυά μου;

Η απαλότητα του φτερού, πως βρέθηκε στο άγγιγμά σου;

Πως σε μια νύχτα έντονου έρωτα,

αφήνεις την πνοή σου πάνω μου;

Με ποιον τρόπο να ξεχάσω το βλέμμα σου,

που με τρυπά σαν βέλος;

Αλλά το κυριότερο ·

Γιατί όλα αυτά να είναι στο όνειρό μου;;;