ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΡΙΝΑΚΙ

Και τώρα για πες; 
Πως θα πας παρακάτω; Πως θα γιατρέψεις τις πληγές σου; 
Στην μοναξιά; Στην δημιουργία; Στην συγγραφή; 
Δεν είσαι τόσο δυνατός να τα αντέχεις όλα αν δεν μιλάς, αν δεν τα βγάλεις απο μέσα σου. 
Όσο ωραίος και αν είναι ο κόσμος που έχεις χτίσει με τους κανόνες σου και εκεί νιώθεις βασιλιάς και όμορφα, να ξέρεις πως ακόμα και εκεί παρέα και υπηκόους θέλεις . 
Θέλεις μια αγκαλιά, γιατί να ξέρεις πως και οι βασιλιάδες κλαίνε . 
Το ήξερες πως στα περισσότερα μωρά τους κάνουν αγκαλιά για να νιώσουν το δέρμα της μάνας και να ρίξουν τους παλμούς τους;;; 
Το ίδιο και τις αγελάδες πριν τις σκοτώσουν 
Λες να μπορείς εσύ χωρίς αγκαλιά;;;  Μπα ...
Στο λεω απο πείρα είμαι το παιδάκι της αγκαλιάς και το ξέρω σε λεω είναι ωραία να δίνεις και να παίρνεις μια .
Αμ που το πας το βλέμμα ... Όλα τα κρίσιμα μηνύματα για αυτόν που θες κρύβονται στο βλέμμα του όταν δεν τον κοιτάς εσύ αλλά εκείνος σε κοιτάζει.  
Όταν βλέπει το αντικείμενο του πόθου του και ξέρει πως εκείνες τις έρμες τις πεταλούδες στο στομάχι του μπορεί να τις ταισει μονο ένα άτομο στον κόσμο... αυτό που το βλέμμα του φωτίζει το δικό σου . 
ΜΜΜΜ
δυο σάρκες γίνονται μια.. στιγμιαία ή παρατεταμένα  και κάνουν την διαφορά στην μέρα ... Φιλί το λένε το μαγικό χάπι ... και μερικές φορές θέλει πολλές δόσεις για να σε γιατρέψει... Αν του βάλεις χρώμα ας είναι ένα κόκκινο όπως τα γράμματα που διάλεξα εδώ, ή όπως το πάθος που του αναλογεί. 
Όλα αυτά τα έχεις δεί σε άλλους τα έχεις ζήσει εσύ, αλλά την επόμενη φορά που θα τα προσφέρεις κοίτα καλά τα ψιλά γράμματα του αγοραστή. Εσύ μπορεί να θέλεις να τα δώσεις αλλά ο άλλος να μην είναι σε θέση να τα εκτιμήσει. Μην τον κατηγορείς... Στο έδειχνε αλλα τυφλώθηκες απο το έντονο πάθος και τον καημό να γίνεις ωραίος βασιλιάς για την πριγκίπισσα σου. 
Προσοχή στο γοβάκι, την σταχτοπούτα και την άμαξα... 
Καμιά φορά μια γομολάστιχα του συγγραφέα τα σβήνει και τα αλλάζει όλα. Δεν τα μεταμορφώνει, τα σβήνει...
  Άνθρωπος είσαι και φυσικά όχι αλάνθαστος ασχετα με το τι πιστευεις εσύ για σένα. Αυτή είναι η μαγεία του συνανθρώπου σου είναι αστάθμητος παράγοντας ... Σαν την μπάλα,ποντάρεις και αν σου κάτσει το σουτ σε πάει στα ουράνια, αλλιώς στο καναβάτσο... 
 Ξέρω δεν είναι ρομαντικό και ευαίσθητο αυτό που λέω, αλλά το έχουμε ζήσει και μαζί αυτό το συναίσθημα. 
Ευτυχώς δεν σου έχω φορτώσει τίποτα απο τις επιθυμίες μου, δεν σε ντύνω με τα θέλω μου και βλέπω πως είσαι. Καλός δημιουργικός ελεύθερος αλλά κλειστός αν θες και μπαίνεις σε ένα ντουλάπι χωρίς να δίνεις πουθενά το κλειδί. Κλειδώνεις και άντε να σε βγάλω απο εκεί ρε κρινάκι. 
Δλδ λυπήσουμε λίγο ... Που να τραβήξω μόνη μου ολόκληρο βασιλιά έξω. Είσαι κομμάτι βαρύς. Νομίζεις όμως οτι δεν μου άφησες αντικλείδια;;; βρήκα ένα εδώ  και αν δεν ταιριάζει αυτό στην κλειδωνιά μπορεί να ταιριάζει αυτό. Αλλιώς έχω φτιάξει ένα δικό μου μαγικό που ανοίγει όλες τις πόρτες με τον σωστό συνδυασμό  
 Σε παρατηρώ να το ξέρεις και αυτή η λέξη έχει διαφορετικό νόημα απο το σε βλέπω.  Δεν σου κάνω πλάκα αλήθεια λέω. Ξέρω πως είσαι παιδί μέσα σου πληγωμένο μάλιστα τώρα, στο χειρότερο μέρος του που είναι ο εγωισμός. 

  Εδώ είμαι σαν νεράιδα πάντα δίπλα σου αλλά σε ετοιμότητα  για όποτε με έχεις ανάγκη. Σκέψου μπορώ να είμαι εκεί νοερά χωρίς καν να το ξέρω. Γιατί απλά εσύ μπορείς να με καλέσεις.  Δεν θα μπω στο μυαλό σου, πλέον αυτό είναι δύσκολο. Είναι φορές που και στο δικό μου κατάληψη έχεις κάνει και μετά πετάς για αλλού.  Έχω τα κότσια και το ξέρεις να λέω τι θέλω και να το ζητάω, δεν είμαι καν δυνατή να το κρύψω. Καλώς ή κακώς. Αλλά και συ βρε παιδί μου σκας γάιδαρο. Μίλα μου δεν έχω θέμα. Ακούω και αντέχω τα πάντα. ή όχι; Απλά δεν θέλω να χάσω κάτι που μου έδωσες εσύ. 
Μια λέξη. 
Και τώρα; Τι θα κάνεις; 
Θα κρυφτείς ή να πάρω τα κλειδιά μου να έρθω;