Υπάρχει μόνο η στιγμή που τα ζείς και τίποτα άλλο. Απλά τα νιώθεις.
Απο την πρώτη στιγμή που σε είδα κόλλησα μαζί σου. Έτσι απλά και αόρατα. Έτσι απλά και μαγικά. Σαν να σε ήξερα καιρό. Ίσως ήταν η κατάλληλη στιγμή να τα πούμε. Αλλά μπορεί πάλι και να ήρθες για να μου δείξεις πολλά περισσότερα απο όσα πίστευα.
ήρθες, έφυγες, ξανα ήρθες και πάλι έμεινες την κατάλληλη στιγμή που μπορούσες να προσφέρεις και στους δύο μας κάτι παραπάνω απο το απλό και συνηθισμένο.
Αναρωτιέμαι είμαι καλά; Περνάω καλά μαζί σου; Ζω κάτι ωραίο; Γιατί εσύ; Γιατί ήρθες στο δρόμο μου; Πως σε έφερε η ζωή στην πόρτα μου; Γιατί να σε δεχτώ; Γιατί να γελάω τόσο με τα απλά που λές; Γιατί να θέλω να μάθω τόσα για σένα που σχεδόν μπορεί να μην με αφορούν; Γιατί με την απουσία σου ζορίζομαι και με την παρουσία σου νιώθω διχασμένη;
Μπορώ να δώσω μια απάντηση σε αυτά τα γιατί; Έστω και μικρή;
Πές μου έναν τρόπο να δεθώ μαζί σου ουσιαστικά.
Να ζήσω όλα τα καλά που μπορούμε να δώσουμε ο ένας στον άλλον έτσι απλά και χωρίς δεύτερες σκέψεις. Να διαβάζω όσα γράφεις. Να σε θαυμάζω πάνω σε μια σκηνή. Να ακούω όσα τραγουδάς. Ζω μέσα απο τις στιγμές που δημιουργήσαμε μαζί. Έστω και κρυφά, έστω και λαθραία. Μου αρέσει όταν με κάνεις να γελάω και να αναπνέω διαφορετικά. Να μου δίνεις κίνητρο για να ελπίζω. Να εμπιστευτώ ξανά την ζωή και όσα μας δίνει. Ζω για την στιγμή που σε ακούω στο τηλέφωνο με την σοβαρή φωνή σου που την κάνεις παιχνιδιάρικη για μένα. Με κάνεις να ξεχνάω τα άσχημα και να γελάω με τα απλά. Αν σε ότι κάνω δεν είσια πλέον δεν έχει αξία. Τουλάχιστον όχι την ίδια ή αυτή που θέλω εγώ να έχει.
Σε μια γωνιά του νου μου έχεις κρυφτεί και βγαίνεις όποτε θέλεις εσύ. Την έχεις δει πρωταγωνιστής στην σκηνή της ψυχής μου και κρατάς τον κυρίαρχο ρόλο. Και κάπου γύρω μας υπάρχει μια αλήθεια κρυμμένη στο κάθε τι, που θα την δούμε όποτε και όπως θέλουμε εμείς.
Καληνύχτα κρινάκι ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ο καθενας μας είναι σκηνοθέτης αυτου του άρθρου. δωσε την εικόνα σου με λέξεις