ΑΤΑΚΑ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΤΡΙΑ

Θα δώσω ότι έχω απο εμένα. Τα πάντα ή τίποτα. 

Δεν θέλω να υπάρχει κάτι άλλο μεταξύ μας. Κανένα εμπόδιο. 

Απλά εμείς. Μόνο εμείς. 

Βάζω τα δυνατά μου κάθε φορά να σου δείξω τον καλύτερο μου εαυτό.  Χωρίς δεύτερες σκέψεις. 

Είναι κάτι που μου βγαίνει απο μέσα μου και το δημιουργείς μόνο εσύ. 

Εσύ με έκανες να σε αγαπάω, και με κάθε αναπνοή μου να το λέω παντού, σε όλους, και δυνατά. 

Σε αγαπάω δυνατά. 

Σου δίνω την καρδιά μου και την ψυχή μου, επειδή θέλω να σε κρατήσω δίπλα μου για να προχωράμε μαζί σε όλα.

Όλο μου το είναι τελειωτικά.

Μόνο εσύ με σώζεις με την αγάπη σου.

Κάθε φορά που με αγγίζεις δεν μου φτάνει, δεν μου είναι αρκετό. 

Και θέλω να ξέρεις πως έρχομαι μπροστά στα μάτια σου σαν εικόνα όταν ξυπνάς. Κάθομαι δίπλα σου στον καφέ σου.  Δουλεύεις και θυμάσαι τι σου έχω πει. Χαμογελάς με κάθε τι που μπορεί να με θυμίσει μέσα στην μέρα σου. Κρύβομαι στο κρεβάτι σου, ακόμα και όταν οι γονείς σου είναι εκεί. 

Βλέπουμε ταινίες αγκαλιά και κοιμόμαστε με όνειρα μπλεγμένα. 

JOUR- ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΞΕΣΟΥΑΡ

Κανένα κόσμημα δεν το χρειάζεσαι, απλά σε κάνει να είσαι ωραία. Όχι γυμνή. 

Σε ντύνει και δείχνει ένα κομμάτι σου που θέλει τις ανάλογες συνθήκες για να φανεί. 

Την αδυναμία μου στα λεπτά κοσμήματα την γνωρίζετε και αν όχι μόλις την μάθατε. 

Βρήκα μέσα στις αναζητήσεις μου λοιπόν, μια σελίδα που ήθελα να την δείτε και χαρά μου να φορέσετε κάτι απο αυτό το μαγαζί. 

Δεν ξέρω γιατί βγήκε έτσι το όνομά του αλλά jour είναι μια στιγμή που θα λατρέψετε πάνω σας και θα σας κάνει να ξεχωρίσετε χωρίς κραυγαλέες εκφράσεις πάνω σας. 

Κολιέ απλά με λεπτομέρειες που πρέπει να προσέξεις πάνω σε αυτόν που το φοράει. Δαχτυλίδι που το λατρεύω με μαύρες πετρούλες λεπτές.Να κάτι που κάνει την διαφορά. 

Ίσως ήταν και αυτό που με τράβηξε να δω την δουλειά τους. 

Καρδιές απο τις πιο μικρές μέχρι τις πιο μεγάλες σε κολιέ και βραχιόλια. 

Λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά και είναι εκεί που μένει το δικό μου μάτι .

Νομίζω αξίζει να ρίξετε μια ματιά. Και αν σας αρέσει να το πείτε και σε φίλους σας. Κυρίως άντρες που πελαγώνουν στα δώρα. Και κυρίες μου διαλέξτε και εσείς για τον εαυτό σας τι σας αξίζει για δώρο. 

facebook page jour.gr

ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ

Με ρωτάς τι ήμουν εγώ πριν σε γνωρίσω; Μια ύπαρξη στα χαμένα. ήθελα απλά ένα χέρι για να νιώθω σιγουριά.
Αλλά μάλλον κοιτούσα σε σκοτεινά μονοπάτια, και ανθρώπους λυπημένους. Συμβιβαζόμουν με ότι ερχόταν στην ζωή μου,και ήμουν καλά. Ή έτσι νόμιζα.
Ήρθε όμως η στιγμή να πάρω αυτό που μου αξίζει. Για αυτό έμεινα με τον εαυτό μου να τον γνωρίσω καλύτερα και να με μάθω όπως είμαι πλέον. Έβλεπα και άκουγα μόνο ότι ήθελα και ότι με έκανε ευτυχισμένη. Ίσως να είχα και ισορροπίες.
Μα όταν σε συνάντησα και σε έμαθα καλύτερα, χάθηκαν μαζί σου. Σίγουρα υπάρχει λόγος που ήρθαμε κοντά. Που θα πάει θα το μάθουμε... χαχα
Ε καλά μην φανταστείς οτι έκανα πανηγύρι αμέσως όταν σε κοίταξα. Άσε που φοβόμουν το νέο και το άγνωστο. Σε ήθελα και φοβόμουν παράλληλα. Ώσπου μετά απο καιρό ενέδωσα στα φιλιά σου.
Ήταν η στιγμή που γίναμε αυτοκόλλητοι... σχεδόν. Και είναι ωραίο.
Ούτε ταξίδια, ούτε δώρα, ούτε έξοδα. Μου φτάνει που είσαι εδώ να  βλέπω τα περίεργα σου μάτια.  Να με πιάνεις απο το χερι και να πηγαίνουμε να μέχρι το απέναντι παγκάκι. Να μου λες ιστορίες για όσα δεν ξέρω. Ένα εισερχόμενο και μια κλήση σου μου φτιάχνουν το κέφι.
Το πιο ακριβό δώρο ... κάθε μέρα να με λες καλημέρα φατσούλα μου. Και κάθε βράδυ να έρχομαι και να χόνομαι στην αγκαλιά σου και να με λές ιστορίες και παραμύθια.
  Το νιώθεις όμως. το ξέρουμε καλά. Εμείς μαζί δεν βρεθήκαμε τυχαία, και καταλαβαίνουμε οτι ο απο πάνω, έχει σχέδιο για μας. Μιλάμε με τα μάτια και κοιτάμε τα χείλη ... Έτσι ήμαστε ανάποδα πλάσματα σε όλα.
Έχουμε κάτι μέσα μας που μόνο εμείς μπορούμε να το νιώσουμε έντονα και στους γύρω μας μοιάζει εξωφρενικό. Με τα μάτια μιλάμε εμείς. Και κυλάει ο καιρός σαν νερό, μόνο όταν σε βλέπω.
Μην φοβάσαι την μονιμότητα... Έχει μαγεία και δυσκολία.
Την μπορείς; 

ΞΑΦΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ.

Ποιος ξυπνάει το αίσθημα της αγάπης ; Ποιος του δίνει ένα τέλος; Πως γίνεται η επιλογή του αντικειμένου του πόθου;  Δεν υπάρχει ικανή απάντηση για να καλύψει τα ερωτήματα αυτά.  Απλά η αγάπη και ο έρωτας είναι μαζί στην αρχή και μετά παίρνουν διαφορετικούς δρόμους, μα ταυτόχρονα είναι παντοδύναμα, και σφιχτά δεμένα.

Υπάρχει μόνο η στιγμή που τα ζείς και τίποτα άλλο. Απλά τα νιώθεις.

Απο την πρώτη στιγμή που σε είδα κόλλησα μαζί σου. Έτσι απλά και αόρατα. Έτσι απλά και μαγικά.  Σαν να σε ήξερα καιρό. Ίσως ήταν η κατάλληλη στιγμή να τα πούμε. Αλλά μπορεί πάλι και να ήρθες για να μου δείξεις πολλά περισσότερα απο όσα πίστευα.

ήρθες, έφυγες, ξανα ήρθες και πάλι έμεινες την κατάλληλη στιγμή που μπορούσες να προσφέρεις και στους δύο μας κάτι παραπάνω απο το απλό και συνηθισμένο.

Αναρωτιέμαι είμαι καλά; Περνάω καλά μαζί σου; Ζω κάτι ωραίο; Γιατί εσύ; Γιατί ήρθες στο δρόμο μου; Πως σε έφερε η ζωή στην πόρτα μου; Γιατί να σε δεχτώ; Γιατί να γελάω τόσο με τα απλά που λές; Γιατί να θέλω να μάθω τόσα για σένα που σχεδόν μπορεί να μην με αφορούν; Γιατί με την απουσία σου ζορίζομαι και με την παρουσία σου νιώθω διχασμένη;
Μπορώ να δώσω μια απάντηση σε αυτά τα γιατί;  Έστω και μικρή;
Πές μου έναν τρόπο να δεθώ μαζί σου ουσιαστικά.

Να ζήσω όλα τα καλά που μπορούμε να δώσουμε ο ένας στον άλλον έτσι απλά και χωρίς δεύτερες σκέψεις.  Να διαβάζω όσα γράφεις. Να σε θαυμάζω πάνω σε μια σκηνή. Να ακούω όσα τραγουδάς.  Ζω μέσα απο τις στιγμές που δημιουργήσαμε μαζί. Έστω και κρυφά, έστω και λαθραία.  Μου αρέσει όταν με κάνεις να γελάω και να αναπνέω διαφορετικά.  Να μου δίνεις κίνητρο για να ελπίζω. Να εμπιστευτώ ξανά την ζωή και όσα μας δίνει. Ζω για την στιγμή που σε ακούω στο τηλέφωνο με την σοβαρή  φωνή σου που την κάνεις παιχνιδιάρικη για μένα. Με κάνεις να ξεχνάω τα άσχημα και να γελάω με τα απλά. Αν σε ότι κάνω δεν είσια πλέον δεν έχει αξία. Τουλάχιστον όχι την ίδια ή αυτή που θέλω εγώ να έχει.

 Σε μια γωνιά του νου μου έχεις κρυφτεί και βγαίνεις όποτε θέλεις εσύ. Την έχεις δει πρωταγωνιστής στην σκηνή της ψυχής μου και κρατάς τον κυρίαρχο ρόλο. Και κάπου γύρω μας υπάρχει μια αλήθεια κρυμμένη στο κάθε τι, που θα την δούμε όποτε και όπως θέλουμε εμείς.


Καληνύχτα κρινάκι ...

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ... ΚΡΙΝΑΚΙ

ήρθες...
μέσα απο δυσκολίες και διαφορετικές γυναίκες στην ζωή σου, ήρθε η ώρα να πάρω σειρά.
Έτσι λέει το σύμπαν.
Κάτι το αίτημα φιλίας παλιά στο facebook, κάτι οι συζητήσεις τις νύχτες όταν ήσουν μακριά, και κάτι τα ξενύχτια και οι αναλύσεις ήρθαμε πιο κοντά.
Αν είναι καλό ή όχι μην με ρωτάς δεν ξέρω, και με τον καιρό ίσως το μάθω. Σίγουρα όμως είναι ενδιαφέρον το φαινόμενο.
Και κάπως έτσι, κρύφτηκες μέσα στην καθημερινότητα μου , με τα απλά και τα συνηθισμένα πράγματα.  Που αν το καλοσκεφτείς το Timing είναι σωστό.
Κρινάκι
Κλείσε τα μάτια κάθε βράδυ... Όχι για να κοιμηθείς βρε...
Να πεις μέσα σου πως ήταν η μέρα σου και να διώξεις τα άσχημα για να κρατήσεις μόνο τα καλά.
Κάπου εκεί... ναι ναι εκεί δίπλα... στο κρεβάτι σου ντε... έχω αφήσει, πέρα απο τα μαλλιά μου, και μια ιστορία να σε νανουρίζει κάθε βράδυ.
Μην ξεχνάς πως πλέον μου έμαθες πολλά. Και κυρίως μου θυμίζεις πως είναι να αγαπάω εμένα.
Με έχεις δει στα καλύτερα και στα χειρότερα ου και πάλι ... τσουπ βρήκες το κουμπί μου.
Είναι ωραιο να ξερεις πως κάποιος σε νοιάζεται και σε ακούει.
Είναι τέλειο να νιώθεις οτι απλά δεν είσαι μόνος σε αυτόν τον αχανή κόσμο.
Κάνε ξεκάθαρα όνειρα δυνατά.
Γράψε τους στόχους σου ξανά και συγκεκριμένα.
Και απλά κάνε το απίθανο να μοιάζει απλό.
έτσι απλά... για καληνύχτα
να ξέρεις έρχομαι να σε δω πριν τον Μορφέα... 

ΒΑΛΕ ΕΝΑ ΧΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΕ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ

Κάποτε στην ζωή του καθενός υπήρχε κάποιος για τον οποίον πέφταμε κάτω. Που θα δίναμε τα πάντα για αυτόν.
Κάποτε αλλάζατε για χάρη του, την ημέρα σας, την ζωή σας, τον εαυτό σας.
Κάποτε η μόνη σας ανάγκη ήταν το φιλί του, τα μάτια τους, τα λόγια του, οι κινήσεις του.
Κάποτε σε ένοιαζε να βρείς κάθε μέρα νέα παιχνίδια και προτάσεις για να ζήσετε κάτι διαφορετικό, και να γνωρίζετε πτυχές που δεν φανταζόσασταν οτι θα έχετε.
ΚΑΠΟΤΕ
Πριν πολύ καιρό πηγαίνατε μαζί ταξίδια, βλέπατε ταινίες, ακούγατε συναυλίες. Βγάζατε φωτογραφίες στον λευκό τον πύργο, και πίνατε καφέ στην Καλαμαριά.
Πριν καιρό πηγαίνατε για καφέ με φίλους, μαγειρεύατε νέα πιάτα που μόνο εσείς μπορούσατε να κάνετε, και μαλώνατε για κάτι ασήμαντο που ήταν το μεγάλο πρόβλημα σας.
Πριν καιρό ενώ είχες ανοίξει χάρτες και έκανες σχέδια για το μετά, ενώ σου άρεζε έντονα το τώρα, άκουσες την λατρεμένη του φωνή να σου λέει  Θέλω να μείνω μόνος μου γιατί δεν θέλω να έχω άλλο σχέση. και ξαφνικά έγινες χώμα στα πατώματα.
ΠΡΙΝ ΚΑΙΡΟ
Ακόμα και τώρα δεν ξέρω αν το έχεις καταφέρει, αλλά είσαι καλύτερα απο τότε. Τα άλλαξες όσο μπορούσες όλα, για να μην τον θυμάσαι , άσχετα αν σε όλα τον έβλεπες μπροστά σου.
Και πάνω που μπήκες ας πούμε σε μια ροή, και βρήκες έναν άνθρωπο να σε θέλει, και να κάνετε μαζί ότι σου έμαθε η προηγούμενη σχέση και ακόμα καλύτερα, ξαφνικά σε χτυπάει την πόρτα εκείνο το παλιό γνώριμο πρόσωπο.
Σου χτυπά την πόρτα; Και γιατί να την ανοίξεις; Πήγαινε να δείς αν έρχομαι και αν με δεις δώσε μου φιλιά... λατρεία μου.
 Και μιλάω για κάποιους πολύ συγκεκριμένους, που ενώ όταν σε είχαν στην ζωή τους και έδινες τα πάντα, αυτοί τα είχαν δεδομένα, που έχουν την άνεση στα δικά τους ζόρια να σε θυμούνται και μόλις γιάνουν να φεύγουν χωρίς να κοιτάνε συνέπειες παρα μόνο την πάρτη τους. Για όσους γυρνάνε και θεωρούν τον πρώην τους δεδομένο και σιγουράκι οτι θα είναι πιστό σκυλί για αυτούς και όποτε θέλουν θα φύγουν πάλι.
Μα την Παναγία δεν ξέρω τι άλλο να κάνω και να πω σε όλους σας για να μην γυρίσετε πίσω σε τέτοια άτομα που μόνο κακό κάνουν.
Όσο και να πονάει και το ξέρω πολύ καλά, ας λύσει ο πρώην τα θέματα του μόνος του και εσείς πάτε παρακάτω με το χαμόγελο που σας είχε στερήσει γιατί έτσι γούσταρε. ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει δικαίωμα να μπαίνει άνετα στην καρδιά στο μυαλό και στο μέλλον σας όποτε γουστάρει.
Ας πάμε μπροστά με όποιον θέλει να είναι στην ζωή μας κυρίαρχος και όχι κομπάρσος , δεύτερος ρόλος ή απλά γλάστρα. Αλλά ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ
Μην βγάλετε στιγμή απο το μυαλό σας οτι πονέσατε, μιλήσατε άπειρες ώρες για αυτό το θέμα με φίλους και γνωστούς, δώσατε μαχη για να βρειτε τον εαυτό σας αλλά κάπως τα καταφέρατε και αφού γνωρίζετε πως είναι να πονας για κάποιον, καλύτερα να ξανα θυμηθείτε πως είναι να γελάς με και για κάποιον ξανά.
ΈΝΑ ΟΧΙ είναι το καλύτερο δώρο στον ευατό σας. ΟΧΙ σε όσους ενώ τους έδινες το χέρι για να ξανα έρθουν στην ζωή σου είπα μπα δεν θέλω και πήγαν αλλού.
Αν ήταν σε θέση να είναι καλά με τα γλυκόλογα, και τα όνειρά σας, με την αγάπη σας και το είναι σας, αν ήταν και ήθελα να κρύβονται στην ηρεμία και την αγκαλία σας τότε απλά δεν θα ήταν πρώην.
Αν σας βλέπουν για καβάτζα στην ζωή τους και μάλιστα όταν το παρακάτω που βρήκαν μετά απο εσας έχει τελειώσει τότε απλά πείτε τους οτι ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΒΑΤΖΑ ΦΙΛΕ ΑΛΛΑ ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ Ή ΑΝΤΡΑΚΛΑΣ ΑΝΑΛΟΓΑ.
Είχες την ευκαιρία σου πολλές φορές φιλαράκι και την πέταξες γιατί νόμιζες οτι θα σου έρχεται όποτε την θες. Πλέον ήμαστε ξεκάθαροι, σίγουροι τι θέλουμε και οι επόμενοι που θα μπούνε θα είναι εδώ μόνο για εμάς και τους φτάνουμε και τους περισσεύουμε.
Πλέον είστε εσεις στην θέση που μας αφήσατε εμάς πολλά χρόνια πριν.

ΜΟΝΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΧΕΙΛΗ ΝΑ ΜΕ ΑΓΓΙΖΟΥΝ

Μόνο τα χείλη σου να με αγγίζουν. Στα αληθινά, στα ψέμματα, στα δύσκολα, στα εύκολα. ΠΑΝΤΑ. 

Να με αγγίζουν και να ανατριχιάζω. Μόνο στην σκέψη οτι θα το κάνεις να τρελαίνομαι. Να γελάς γιατί ξέρεις την σκέψη μου. 

Θέλω αποκλειστικά στο χρονικό διάστημα της απουσίας σου, να αγγίζουν τα χείλη σου τα δικά μου. Τα δώρα μου, το άρωμά μου στο μαξιλάρι σου, σημειώσεις μου προς εσένα. 

Να ενωθούν 4 μικρά κομμάτια σάρκας . 

Την στιγμή που θα με αγγίζουν, θα πηγαίνω πίσω στις στιγμές που περάσαμε μαζί και ήταν μαγικές. Στις βόλτες μας, στα ταξίδια μας, στους καυγάδες μας, στα συγνώμη και στα σ αγαπώ μας. 

  Μόνο τα χείλη σου να με αγγίζουν ...

τα πραγματικά. όχι μέσα απο εικόνες και απλές λέξεις. Αλλά μέσα απο ήχους αγαπημένης μουσικής μας και απο στενή επαφή μεταξύ μας. Να μην ξεκολλάμε γιατί χωρίς αυτή την μικρή σάρκα που λέγεται χείλος δεν κάνουμε αλλιώς. Δεν γίνεται αλλιώς, μου ανήκει το στόμα σου και ότι παράγει ...

ήχους, φιλιά, γεύσεις, κινήσεις, προτάσεις...

Θέλω με το που θα με βλεπεις να με φιλας ώρες, και να χορτάσω τα χείλη σου που είναι σαν κεράσια. 

Να με ακουμπούν και να ξέρεις πως με αυτή την κίνηση μπορείς να με κάνεις, εσύ και μόνο εσύ, να λύνομαι και να δένομαι σαν κόμπος και σαν άμορφη μάζα στα χέρια σου. 

Τα φιλιά σου, είναι σκέτη δύναμη ικανή να με κάνει να μείνω στην αγκαλιά σου και σε στενή επαφή μαζί σου για πάντα.  Με κακομαθαίνουν και γίνομαι το μωρό σου που πρέπει να προσέξεις σε κάθε του κίνηση. 

 Για αυτό δεν μπορείς να με αφήσεις μόνη, χωρίς αυτήν την επαφή. 

Δεν είμαι η τύπισσα που θα μπορεί να ζήσει χωρίς αυτά, και όποτε μου τα παίρνεις έχω στέρηση.   Η στιγμή που γίνομαι παιδί, γυναίκα, φίλη, ερωμένη, είναι οταν με φιλάς ΕΣΥ. 

Για αυτό, ακόμα και αν λέων αν δεν μπορείς ή αν δεν θέλεις να με φιλάς, απλά κάπου γύρω σου θα έχω κρύψει εγώ πολλά δικά μου κόκκινα στίγματα, όταν τα θες να τα κλέβεις. Έχεις γεμίσει τις ρωγμές της καρδιάς μου και των χειλιών με φιλιά, δεν μπορώ να τα δώσω σε άλλον δεν ξέρω αν θα τα εκτιμήσει. 

Δεν σου ζητάω κάτι υπερβολικό, αλλά μόνο αυτό που μπορείς να κάνεις. Μόνο τα δικά σου χείλη να με αγγίζουν ...