Τρίτη 30 Απριλίου 2013

ΑΛΛΑΖΩ

 
 
Βλέπω αλλάγές παντού...  ξεκινάω απο εμένα... συσορεύονται οι λέξεις μέσα που και πρέπει να τις βγάλω για να ηρεμίσω αλλά δεν μπορώ... ένας κόμπος με πιάνει και δεν μπορώ να τις στήσω στο χορό... πήγα χτές στην εκκλησία μας... μεγάλη βδομάδα πάντα μου αρέσει... το λατρεύο το πάσχα με την διαφορετική διάθεση και την ψυχολογία που κάπως σε λυτρώνει... ξαφνικά είδα πολλά καρότσια, πολλά παιδιά, πολύ νεολαία, πολλούς γέροντες, διαφορετικές μανάδες, αντίθετες απόψεις, όλες να χωράνε σε μια εκκλησία... άνθρωποι που ποτέ δεν πήγαιναν τώρα ήρθαν... δεν ξέρω αν είναι καλό ... στα δύσκολα ξέρουμε που θα τρέξουμε αλλά στα καλά ουτε ευχαριστώ δεν λέμε... πάντα ανάβω κερί και πάντα στον ναό μας στον Άγιο Σπυρίδωνα ...  λέω ευχαριστώ για όσα έχω δεδομένα... λέω να προσέχει και να φροντίζει τους άλλους, ξέρω πάντα πως με ακούει και μας δοκιμάζει όλους... αντέχουμε πολλά... ξέρω πως θα είναι κοντά μας όπου και αν πάμε...
όσο για μένα;... δεν είμαι η μοναδική...αλλά διαβάζω για να πάρω ένα πτυχίο ιταλικών... τρέχω να δώσω την πτυχιακή μου για να πάρω το πτυχίο στην σχολή μου... και μαζεύω χαρτιά για να απογοητεύομαι ... δεν κάνω πολλά πράγματα δεν πάω σε πολλά μέρη ακριβώς γιατι δεν μπορώ να τα υποστηρίξω... δεν πίστευα οτι σε αυτή την χώρα θα είχαμε πρόβλημα ψυχολογίας, διάθεσης, να έχουμε απογοητεύσεις, αυτοκτονίες, καταθλίψεις... δεν ξέρω τι να κάνω ακριβώς γιατι δεν μπορώ να κάνω κάτι... κανένα νεο δεν ειναι καλό για να στηριχτείς πάνω του... όσο και να ξυπνάω καλά πάντα κάτι θα στο χαλάσει... τρέχω σε γιατρούς, ευτυχώς πληρώνουμε ακόμα τις υποχρεώσεις μας, μείωση στον μισθό του πατέρα μου, γκρίνια σε όλα τα σπίτια, διάθεση μηδέν, αποτέλεσμα κανένα, και πλέον δεν μπορώ άλλο να το παίζω χαρούμενη γιατι δεν είμαι... τρέχω να κάνω παζάρια για τα κοσμήματα μπας και βγάλω τίποτα απο εκεί για να έχω να τρώω... αλλά και πάλι δύσκολα... δεν πίστευα ποτέ οτι θα ζήλευα ένα κομμάτι ψωμί με μια ντομάτα...και ομως το έκανα... και ένιωσα λίγη... ένιωσα ντροπή... ένιωσα τα νεύρα μου να τεντόνονται και να μην ξερω τι να κάνω... εύχομαι να αλλάξει κάτι για όλους για να βοηθίσουμε και τους γύρω μας...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ο καθενας μας είναι σκηνοθέτης αυτου του άρθρου. δωσε την εικόνα σου με λέξεις