ΑΓΑΠΑ ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΡΙΟ

Άνοιξε αυτό τον σύνδεσμο και καθώς θα το διαβάζεις να το ακούς. Να ξέρεις σε ποια ψυχολογική κατάσταση ήμουν όταν το έγραφα.

Σε σκεφτόμουν σε φανταζόμουν σα να κοιτούσα τα μάτια σου και όχι μια λευκή κόλλα. Τα ίδια θα σου έλεγα και αν σε είχα απέναντι μου.

Πίσω πόρτα.

Σου άφησα στην ζωή μου την πίσω πόρτα. Με το κλειδί από δίπλα για να μπαίνεις όποτε θέλεις. Καλά και όποτε σε θέλω εγώ. Σαν ένας επισκέπτης που έχω ανάγκη να τον δω.  Πάντα με έκανες να χαμογελάω καθώς σε έβλεπα στην οθόνη μου. μια υπενθύμιση της ύπαρξής σου εκεί έξω. Και ας μην σε πιάσω ποτέ, και ας μην σε δω αύριο. Μόνο εκείνο το εισερχόμενο

« ψυχή μου τι κάνεις;»

Είναι μια μικρή στιγμή λύτρωσης. Και στιγμιαίο χαμόγελο που όμως το χάνεις. Και ας το δημιουργείς εσύ. και ας είσαι ο υπεύθυνος. Ο μόνος που έχεις τον ευγενικό τρόπο να παίζεις με το μυαλό μου και ταυτόχρονα να κρατάω απόσταση για να μην ξανά πληγωθώ.

Θα φύγεις ξανά και θα έρθεις την ώρα που ο θεός θα ξέρει ότι σε χρειάζομαι. Χαίρομαι που σε έχω δει, σε έχω νιώσει, σε έχω ακούσει, και μην νομίζεις ότι είναι απλά ήχοι για να επικοινωνήσεις με κάποιον. Είναι για τον καθένα ότι θέλει να ακούσει. Και εγώ ακούω πίσω από τις λέξεις που διαλέγεις, τις ωραίες εκφράσεις που λες, απλά να κρατάω αυτό που έχω ανάγκη κάθε φορά να νιώσω.

 Μπαίνεις σαν επισκέπτης και αυτό γιατί ξέρω ότι έχεις μια στιγμή που θα πεις πρέπει να φύγω. Δεν ζητάω τίποτα από εσένα, και ίσως ζητάω τα πιο πολλά γιατι θέλω εσένα. Έτσι… γιατί έχω δικαίωμα να λέω τι θέλω. Χωρίς να σημαίνει ότι θα το πάρω. Σέβομαι εμένα για αυτό σε κοιτάω και σου μιλάω ξεκάθαρα. Δεν είμαι πια μικρή και δεν θέλω παραμύθια. Μια φωνή μόνο για μένα να μου λέει καληνύχτα θέλω.

  «Καληνύχτα Ιωάννα μου»

Ακροβατείς μέσα στα όρια του μυαλού μου , αλλά σε ένα σχοινί που έχω επιλέξει εγώ. Μέχρι εκεί που θέλω να σε αφήσω να πας. Ποτέ ξανά παραπάνω ή παρακάτω. Δούλεψε ταξίδεψε αγάπησε δώστα όλα εκεί που θες, αλλά εγώ θα σου έχω πάντα την πίσω πόρτα της προσωπικότητας μου ανοιχτή. Και είναι η πίσω γιατί όταν θα φεύγεις σαν τον κλέφτη δεν θα είμαι εκεί να σε δω. Θα έχω πάει στην μπροστινή να σε ξανα περιμένω.

 Αξίζει να αγαπάς, αξίζει να διαλέγεις όσους σε αγαπάνε, να τα δίνεις όλα κάθε μέρα κάθε λεπτό για εκείνο το μουτράκι που έχεις διαλέξει να σε συντροφεύει στην ζωή. Μαζί σου έχω μετρήσει ανάποδα μέρες ώρες μήνες αποστάσεις μέιλ μηνύματα ομιλίες φωτό ταξίδια αλλά πάντα ξεγλιστράς.

 Είναι η χαρά μου η τρέλα μου να σε βλέπω να σε ακούω η πιο γλυκιά μου σκέψη και η στιγμή της μέρας που είμαι μόνο δικιά σου. Για εκείνο το λεπτό που με κερδίζεις, για εκείνη την στιγμή που με διεκδικείς. Για το λεπτό που θα μπεις στον κόπο να γράψεις κάτι σε μένα.

Ταξίδεψε ελεύθερα μέσα στο σπίτι που λέγεται προσωπικότητα μου, πάρε ότι έχει ανάγκη, ελεύθερα, απλά όταν το κρατήσεις δώσε του ότι αξία θες εσύ και έχεις την ανάγκη να το κάνεις.  Όταν μείνεις στο πάτωμα και τα επεξεργαστείς απλά εκτίμησε τα σωστά. Κράτησε τα με προσοχή είναι εύθραυστα. Και αν σπασουν δεν ξανά κολλάνε.

Φεύγοντας αγαπητέ επισκέπτη, ότι κρατάς στα χέρια σου βάλε τα σε μια ωραία θήκη, το αμπαλάζ ξέρεις καμιά φορά βοηθά να μην δεις την ασχήμια αμέσως. Όταν τα έχεις ανάγκη άνοιξε τα και θα σου δώσουν χαρά. Έχω φυλάξει μέσα τους λόγια φιλιά ιστορίες εικόνες αγκαλιές βρισιές τσακωμούς ανάγκες επιθυμίες χωρισμούς ενώσεις και ότι θες διάλεξε το για να σε καλύψει συναισθηματικά και να συνεχίσεις το ταξίδι σου. Κρέμασε τα κλειδιά εκεί που τα είχα, και όταν θα ξανά χρειαστείς κάτι, έστω και ένα πεταχτό φιλί μόνο τότε χρησιμοποίησε τα.

Όσο μένεις μέσα μου πέρνα καλά και όταν φύγεις από την πίσω πόρτα να ξέρεις ότι θα σε περιμένω στην μπροστινή.