Το κείμενο που ακολουθεί, έχει φουλ άρωμα γάμου, και αν είσαι αλλεργικός σε αυτό το γεγονός, μην προχωρήσεις. Αν πάλι μπεις σε αυτό το κείμενο, πρόσεχε τον διάδρομο, μιας και έχω αφήσει τα τακούνια μου στην μέση του δωματίου, και την καλή μου εμφάνιση στο κρεβάτι. Έχω καθίσει στο μπαλκόνι μου, άνοιξα ένα κρασί που έχω βοηθήσει στον τρύγο του για να γίνει, έχω αφήσει γυμνά τα πόδια μου, και έχω θέα που βλέπει σε μια νέα κοινή ζωή που μόλις χθες άρχισε να ξεκινάει... ΕΠΙΣΗΜΑ με χαρτί και βούλα Θεού και ανθρώπων .
Παντρέψαμε την Μαρία και τον Γιώργο στην Καστοριά 5/9/2015. Το κείμενο αυτό το γράφω για να της πω όλα όσα θέλω με μια διάθεση νοσταλγίας. Την Μαρία δεν μπορώ να σας πω οτι την ξέρω.
Άλλωστε τι θα πει σε ξέρω;
Ήταν απο τα 13 της που έτυχε να την βρω στον δρόμο μου, το μελαχρινό κορίτσι - τότε γιατί τώρα έγινε ξανθιά - που πάντα είχε ένα χαμόγελο και μαι καλή κουβέντα να σου πει. Που αν και παιδί θεωρητικής πάντα τα κατάφερνε στα θετικά μαθήματα ή τουλάχιστον το προσπαθούσε και για αυτό την θαύμαζα. Ήταν η συμμαθήτρια μου απο την Πρώτη Γυμνασίου, που καθόταν στο πρώτο θρανίο και αυτή, είχε κολλητές δύο Θεοδώρες, και που συχνά λέγαμε και μια κουβέντα παραπάνω. Από τότε όμως μεγάλωσε, την είδα μέσα απο το προφίλ της , να ορκίζεται Θεολόγος, να πηγαίνει διακοπές, πάντα θυμόμουν τα γενέθλιά της ακόμα και όταν δεν είχε μπει τόσο έντονα το facebook στην ζωή της για την υπενθύμιση, να έχει μια ζωή που μας έδειχνε απλά κάποια κομμάτια της. Και τώρα, μια γλυκιά στιγμή της την δείχνει σε μας.
Μεγάλωσες Μαρία. Γιατί;
Και στο ρωτάω, γιατί μαζί σου μεγαλώνω και εγώ. Ξέρετε μου είναι δύσκολο να δεχθώ την εικόνα κάποιου όταν τον ξέρω απο μωρό και ξαφνικά τον βλέπω να ενηλικιώνεται και να γίνεται υπεύθυνος ενήλικας, όπως οι γονείς μας. Περνάς Μαρία στο επόμενο στάδιο ζωής το ξέρεις; Ανοίγεις σπίτι επίσημα δηλαδή, με ευλογίες και όλα τα σχετικά. Ο παπάς θα σου δώσει τις ευλογίες, οι γονείς την στήριξη και οι φίλοι την υποστήριξη. Και Μαρία... ξέρεις πλέον τι έγινες; Τι διάλεξες να γίνεις; Βέβαια καιρό το έχεις κάνει αλλά τώρα για όλους θα είσαι ...
 |
| photography by Ioanna-S-YPO-photography |
Η Μαρία του Γιώργου ...
Και είναι μια ωραία απόφαση, ένας ρόλος που τον διάλεξες, μια θέση που σε βολεύει. Παιδιά να σας πω κάτι, πίνω αυτό το κρασί και πλέον πέρα απο τις αναμνήσεις του τρύγου του που του έχω χρεώσει, κουβαλάει και τις σκέψεις μου για το ζευγάρι, και δείχνει πιο νόστιμο. Ή είναι ιδέα μου λέτε; Ίσως ο πιο ωραίος ρόλος για μένα είναι αυτός, ακόμα και στις μέρες μας που πολλοί λένε γιατί να τον κάνεις τον γάμο. Μαρία, εσύ βρήκες τον άνθρωπο σου και δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο, απο το να ξέρεις πως σε έναν γωνιακό καναπέ μέσα στην Καστοριά, υπάρχει ένα τζάκι, μια αγκαλιά, ένα κρασί και μια φωνή να σε συμβουλέψει, και μια σιωπή να σε ακούσει. Να μαγειρεύεις με περισσότερη αγάπη για την στιγμή που ο Γιώργος σου θα δοκιμάσει την κουταλιά σου. Ότι και να γίνει...
μείνε η Μαρία του, η σύντροφός του
ακόμα και χίλιους ρόλους να πρέπει να παίξεις για να είστε καλά, αυτός να είναι ο κύριος. Χαμογέλα... Ξέρεις ότι μέσα στα τόσα τρις κόσμου υπάρχει κάποιος μόνο για σένα, που έχετε αναπτύξει και γράψει έναν κώδικα επικοινωνίας, μια γλώσσα, που κανένας μεταφραστής δεν θα καταλάβει για να την αποδώσει. Αυτό και μόνο να θυμάσαι πως είναι το δώρο σου σε αυτή την ζωή. Οκ πέρα απο τον βίον ανθόσπαρτων, εγώ θα σου ευχηθώ να κάνετε τρέλες μαζί.
Να πέσετε στο πάτωμα και να γελάτε χωρίς λόγο, να περπατάτε στο χιόνι σαν λύκοι, να μαγειρεύετε μαζί, να μιλάτε κυρίως ανοιχτά, και να αγαπιέστε δυνατά κάθε μέρα.
Μην το θεωρείς εύκολο...
μπορεί να ζήσετε στιγμές που να θέλεις να αφήσεις και εσύ τα τακούνια σου στην μέση του δρόμου, το καλό σου φόρεμα στην άκρη, και να βουλιάξεις σε έναν καναπέ με τα πόδια σου γυμνά, το κρασί αγκαλιά και να ακούς άσχετα τραγούδια για να ξεχαστείς. Ο Γιώργος θα είναι εκεί στην γωνία του δρόμου να σε περιμένει, για να πάρει απο το χέρι την ανανεωμένη Μαρία του.
Αγάπα Μαρία είναι το μόνο που σου εύχομαι. ΟΚ και να το αγαπηθείς είναι χρήσιμο, αλλά εγώ σου μιλάω για την πράξη που μπορείς να κάνεις εσύ. Αγάπα για αν λυτρωθείς. Μεγάλωσες Μαρία, και απόψε το βράδυ νιώθω οτι μιλάω όχι σε εκείνο το παιδάκι που είχα δει, αλλά σε μια δυνατή γυναίκα που πάει τα βήματα της ίσα με άλλα δύο πόδια παρακάτω. Όλα τα μαθήματα του σχολείου, είναι κάθε σχέση, απο γεωγραφία μέχρι άλγεβρα μόνο που μερικά μαθήματα δεν έχουν τις λύσεις έτοιμες, τις φτιάχνεις εσύ.
ΓΑΜΟΣ
Γιατί να τον φοβηθείς; Είναι ένα ακόμα πάρτι για να έχεις να θυμάσαι με τους φίλους σου. Κάποιοι θα πάνε σε αυτό το πάρτι κάποιοι όχι. Ίσως δεν έχουν τι να βάλουν, ίσως πάλι ξέρουν πως δε θέλουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, και μένουν στα παρασκήνια να κοιτάνε άλλους. Μαρία, ο γάμος σου θα είναι σαν τον τρύγο που έκανα για αυτό το μπουκάλι που πίνω απόψε για εσένα, με εσένα. Η πρώτη ύλη είναι το σταφύλι και για τον γάμο η αγάπη και ο σεβασμός. Το πρώτο πάτημα για να βγει μούστος πονάει και κολλάει, και στην αρχή του γάμου ηρεμείς και κολλάς στην μαγεία του. Η πρώτη εμφιάλωση σου δίνει την αίσθηση που θα έχεις απο τον κόσμο για το προϊόν σου και η πρώτη στιγμή που θα κοιτάξεις τον Γιώργο όπως θες χωρίς καν να μιλήσετε, θα είναι σαν να έχετε πει τα πάντα μόνο με τα μάτια. Και όταν η φιάλη βγαίνει στα ράφια και κρύβει αγωνία, πόνο, ξενύχτι, θυμό, σεβασμό, θαυμασμό, περιπέτειες, και φτάσει στα χέρια του καταναλωτή λες πως άξιζε για εκείνο το χαμόγελο ευχαρίστησης του κάθε αγνώστου που σου λέει καλά λόγια. όλα αυτά τα συναισθήματα θα τα περάσεις και εσύ στον γάμο σου, μόνο που στο τέλος κάθε σοδειάς για να έρθει η επόμενη θα ακούς λόγια και στενάχωρα και καλά απο έναν άνθρωπο που για χι λόγους τον διάλεξες εσύ. Και δεν θα είναι άγνωστος αλλά ο Γιώργος σου.
Αν ο γάμος σου ήταν μπουκάλι, σου εύχομαι να είναι απο τις σπάνιες σοδειές του, που θα απολαύσουμε μαζί κάπου εκεί στα 80 μας. Και θα σου αναλύσω τι γεύση θα έχει ... τότε. Αγάπα κάθε στιγμή σας, γιατί αυτό... λέγεται ΓΑΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ο καθενας μας είναι σκηνοθέτης αυτου του άρθρου. δωσε την εικόνα σου με λέξεις