ΤΟ ΡΑΦΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΟΚ

Τόσα χρόνια κάθε Σάββατο ήξερα οτι ο πατέρας μου θα πήγαινε στο σουπερ μάρκετ και θα ψώνιζε.
 το θεωρούσα δεδομένο οτι θα είναι γεμάτο το ψυγείο με κάποια πράγματα χωρίς να ξέρω τις τιμές καθώς όλη την εβδομάδα ο μπαμπάς μάζευε τις προσφορές ήξερε στο κάθε μαγαζί τι θέλει να πάρει και τελειώναμε το μεσημέρι απο τα ψώνια. 
 Πλέον μιας και μένω μόνη μου λέω και εγώ θα πάω στο μαγαζί θα πάρω ότι έπαιρνε ο μπαμπάς και θα έχω να φάω. 

ΛΑΘΟΣ ΜΕΓΑΛΟ

  

Διότι ο μπαμπάς πήγαινε στο γερμανικό - ξέρετε εσείς μην κάνω και διαφήμιση έτσι;- ενω στο Αίγιο που μένω είναι έξω απο την πόλη και χωρίς αμάξι δεν μπορώ να πάω. Πλέον είμαι ας πούμε τακτική πελάτησα στο μαγαζί με του πουλιού το γάλα -τσακάλια είστε αμέσως το πιάσατε ποιο είναι ε;- και στην μεγάλη ελληνική πλέον εταιρεία - μια έχουμε θα την βρείτε- οπότε ανάλογα διαλέγω.

  Την πρώτη φορά πήγα και πήρα ότι πέρναμε αλλά ξανα έκανα την ίδια βόλτα και τα έβαλα πίσω διότι οι τιμές ήταν αλλαγμένες. 

ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΤΕ 

Και προσέχω πλέον τον εαυτό μου πως κοιτάει τα προιόντα και την τσέπη του. Πως υπολογίζει με χαρτί και μολύβι. Πως μαζεύω συνταγές ποια; εγω που δεν τις ήθελα - καλά όχι οτι τώρα τις θέλω αλλά έλα που πρέπει να φάω- και ανακαλύπτω νέα  food blogs. 

 Το λεω για όλες τις μητέρες αφήστε τα παιδιά σας να πάθουν αυτό το σοκ είναι χρήσιμο απαραίτητο και μάθημα ζωης 

ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΕ 

Όχι οτι δεν παίρνω και τα πιο γκουρμέ εγώ, αλλά είναι για πολλούς λόγους αυτό και είναι ανάλογα που έχεις βάλει τον διατροφικό σου πήχη. Αλλά αν δεν πληρώσεις δεν θα μάθεις ποτέ. Πλέον το ράφι το βλέπω με άλλα μάτια. 

  Αφήστε που θέλω να τα πάρω όλα για όσα έχω στο νου να κάνω, αλλά έχω πλάκα γιατί κάνω τον κύκλο 10 φορές και τα γυρνάω πίσω...

αλήθεια λέω 

ΛΟΓΟ ΤΙΜΗΣ 

                             ΧΑ ΧΑ ΧΑ