ΘΥΜΑΜΑΙ

Ειμαι εκεινη που 3,5 χρονια σου κανει τελευταια κληση στις 23:17 και ακομα και τωρα δεν το αλλαζω αυτο.

Θυμαμαι την πρωτη φορα που ηρθες και εκτωτε καθε φορα που ερχοσουν μου την θυμιζες μα και την τελευταια που σε χαιρετουσα με υποσχεση οτι θα ξανα ερθεις μα δεν την πολυ πιστευα .

Θυμαμαι την πρωτη μας φωτογραφια που ημασταν μαζι, και την τελευταια που σε εβγαλα να κοιμασαι μονος σου.

Θυμαμαι την πρωτη μας βολτα που ηταν στην παραλια σκαστοι και την τελευταια που ηταν στην Αριστοτελους πριν φυγεις.

Θυμαμαι το πρωτο μας ξενοδοχειο και το τελευταιο που το ειχαμε ονομασει δευτερο σπιτι μας,.

Θυμαμαι την πρωτη αγκαλια που ηταν κατι νεο και την τελευταια που μου ηταν κατι γνωριμο.

Θυμαμαι το πρωτο φιλι , ενα απαλο γλυκο τρυφερο φιλι και το τελευταιο ενα μεγαλο παρατεταμενο για να σου πω οτι δεν ηθελα να φυγεις, μεινε.

Θυμαμαι τι καναμε περσυ αυτες τις μερες και τι κανουμε τωρα.

Θυμαμαι το πρωτο δωρο που μου το εδωσες μεσα σε ενα ταξι, και το τελευταιο που μου το εκανες εκπληξη και ενω το κοιτουσα δεν το πιστευα.

Θυμαμαι ακομα την πρωτη φορα που κουκουλωθηκα κατω απο ενα παπλωμα και διαβαζα το πρωτο σου ποιημα και κοιτω ακομα το τελευταιο που δεν ηθελες να το πεταξω και δεν το εκανα ομως το διαβαζα και εκλαιγα γιατι ηξερα πως ειναι το τελευταιο.

Θυμαμαι τον γκαρυ που μου τον εδωσες για δωρο γενεθλιων και τωρα που δεν ηρθες καθολου ποσο μου κακοφανηκε.

Θυμαμαι τα στεκια μας που δεν θελω και δεν μπορω να παω.

Θυμαμαι οτι εκανα συγκεκριμενα πραγματα μαζι σου και τωρα δεν μπορω.

Θυμαμαι οτι στην σταση Αριστοτελους κατεβαινα για να σε δω και τωρα δεν θα το κανω. Ειμαι μεσα σε μια πολη που με πονα γιατι εχει θυμησες μας.

Ειναι παραξενο αλλα ενω ποτε δεν ηρθες μαζι μου στο Καυτατζογλειο εχω πει οτι εισαι μαζι μου απειρες φορες και περπαταμε.Ειναι γωνιες που μου θυμιζουν την μερα που μαλωναμε περσυ στις διακοπες για να ερθεις, την φορα φετος που μιλαγαμε για να τα ξανα βρουμε, την γωνια που μιλουσαμε οταν τα βρηκαμε, κανω κυκλους και εισαι εκει.

Θυμαμαι την Κερκυρα και πως ποτε δεν θα την χαρω ξανα το ιδιο και ακομα λεω πηγαμε εδω και εδω και εδω και μου χρωστας εκεινη την κρυο σοκολατα.
Θυμαμαι οτι ακομα και τωρα ακουω την φωνη σου που μπορει ποτε να μην την ξανα ακουσω.

Θυμαμαι την πρωτη φορα που ηρθα στην πολη σου και ανρωτιεμαι πως θα ειναι τωρα που θα ειμαι εκει και θα ειμαι τοσο κοντα σου μα και τοσο μακρια σου.

Θυμαμαι πως σηκωνομουν μεσα στην νυχτα για να δω αν εισαι ακομα εκει διπλα μου και τωρα το κανω και δεν εισαι.
Θυμαμαι πως το καθε βραδυ γινομαι ενα παιδι που κρατα ολες τις κουκλες που μου πηρες για να σε εχω εδω.

Θυμαμαι εκεινα τα θεικα μακαρονια με κιμα που τα αφησα να με περιμενουν.

Θυμαμαι εκεινο το μονο κρεβατι που μου εφτανε για να ζεσταθω.

Θυμαμαι εκεινες τις ταινιες που βλεπαμε και μονοι και στο σινεμα και ητα πιο ωραιες. Τωρα κοιτω τα ντιβιντι και λεω οτι και αυτο το ειδαμε και αυτο και ναι ειναι ωραια.

Θυμαμαι που μου χαρισες μνημες και συναισθηματα και σε ευχαριστω.

Θυμαμαι ακομα εκεινες τις πεταλουδες στο στομαχι.

Θυμαμαι  το τελευταιο μας ταξιδι και το πρωτο και λεω οτι εισαι εκει εξω και εισαι καλα.

Θυμαμαι την πρωτη μας συναυλια και την τελευταια.

Θυμαμαι την φορα που ηρθες στην πολη μου και την τελευταια.

Θυμαμαι πως κανω οταν γυριζω και μυριζω το αρωμα σου στους δρομους και λεω οτι εισαι εσυ και εισαι εδω.

Θυμαμαι εκεινα τα γενεθλια που μου εκανες εκπληξη και φετος που δεν ηρθες.
Θυμαμαι την φορα που ηρθα σκαστη γιατι δεν μπορουσα να σε αφησω μονο πριν πας φανταρο και μου αρεσε.
Θυμαμαι πως εκανα για να ερθω και δεν περνουσε η ωρα αλλα οι μερες που ημουν εκει ηταν ωραιες
Θυμαμαι που κανεμ σχεδια και αυτα ηταν η δυναμη μου και το κουραγιο μου.
Θυμαμαι που δεν ηθελα τιποτα αλλο παρα μονο μια αγκαλια.
Θυμαμαι πως ημασταν στην Αρτα και πως οταν ηρθες εδω.
Θυμαμαι πως ηταν ωραια οταν το παπλωμα ηταν ζεστο και ησουν εκει και δεν ειχες φυγει.
Θυμαμαι πως λεγαμε πως ολα γινονται και που ξες μπορει να γινουν.
Θυμαμαι που ημασταν διαφορετικοι μας ειχαμε βρει εναν τροπο να λεμε πως ημαστε εδω κοντα και μαζι.
Θυμαμαι πως ειναι να μετρω τις μερες μεχρι να δω τον αριθμο 17.
Θυμαμαι πως εκεινα τα ματια μου αρεσαν και ακομα μου αρεσουν.
Θυμαμαι πως ειναι να ειμαι η μοναδικη γυναικα μεσα σε 100 αντρες για να δουμε εναν αγωνα και να μην με νοιαζει.
Θυμαμαι πως ειναι το δωματιο σου και το θελω ακομα.
Θυμαμαι και νιωθω ακομα πως ενα κομματι μου το αφησα εκει.
Θυμαμαι πως στις γιορτες ξερω τι θα κανεις και δεν θα ειμαι εκει να το δω και να τα ακουσω.
Θυμαμι που μου εφτανε να σε ακουσω για καληνυχτα και για μια καλη κουβεντα.
Θυμαμαι που βγαζαμε φωτο και ακομα τις κοιτω.

Θυμαμαι εκεινο το βραδυ που στεκομασταν στο μπαλκονι του σπιτιου σου και βλεπαμε το φεγγαρι και τωρα που το βλεπουμε σε ξεχωριστα μερη.

Θυμαμαι να σου μιλω και εσυ να με απαντας, να μπαινουμε σε περιεργες κουβεντες και να μην τελειωνουμε.

Θυμαμαι που ενω ειχα κολλησει καπου παντα ερχοσουν με εναν λογο τοσο απλο και πασιφανες και με πηγαινες παρακατω.

Θυμαμαι γιατι το εχω αναγκη να μην ξεχασω ποια με εκανες να ειμαι και στα λεω για να ηρεμησω σα να με ακους.

Θυμασαι που τρωγαμε εκεινα τα μακαρονια και γελαγαμε λες και μας ειπαν κατι πολυ αστειο;

Θυμασαι μια στιγμη πριν φυγω που ειχαμε πεσει κατω στο πατωμα σου και γελουσαμε και δεν θελαμε να ξεκολλησουμε;

Θυμασαι την πρωτη φορα που ηρθα στο σπιτι σου και μπηκες μεσα και με ειδες να κανω γλυκο;

Θυμασαι που καναμε βολτες στα στενα σου;

Θυμασαι που ημουν εκει οταν πονουσες και οταν μου ελεγες οτι ενιωθες;

Αν οχι εγω θυμαμαι και ενω μερικα πονανε μου αρεσουν και ειναι η δυναμη μου

Θυμαμαι ακομα τον εαυτο μου καθε βραδυ να βγαινει στο μπαλκονι ακομα και τωρα και να σου μιλα.

Και τωρα αυτο κανω και ευχομαι να εισαι καλα

Μα να θυμασια θα ειμαι παντα αυτη που θα σου λεει Σαγαπω οταν κοιμασαι και ας μην το ακους.

Αυτη που θα σε ξυπνα γιατι με εκνευριζε που δεν ηξερα τι εβλεπες και που θα σε κρατα για να κοιμασαι ηρεμα.

Που θα σου λεει μην βγαινεις στον ηλιο γιατι θα καεις και εσυ δεν θα την ακους.

Θυμαμαι ακομα το πρωτο μας μπανιο στην Νανσυ που γιναμε σαν φραουλες και το τελευταιο μετα απο 2 χρονια αναμονης που δεν ηθελα να τελειωσει.

Να θυμασαι πως θα ειμαι παντα αυτη που θα καθεται στην μπουρμπουληθρα Φυσαλιδα και θα σε κοιτα οπως την πρωτη φορα.

Θυμασαι που τρωγαμε την σοκολατοπιτα στο πατωμα; Ε απο τοτε ακομα εκει την τρωω

Θυμασαι το πρωτο μας παγωτο φετος; Ε ακομα αυτο τρωω και μονο

Ειναι πολλα πραγματα που καναμε νιωσαμε ζησαμε μαζι και δεν τα αλλαζω και μερικα που πονανε αλλα ακομα και αυτα ειχαν μια δωση μαγειας μονο που τα βλεπω τωρα μονη μου.

Συνεχιζω να το γραφω αυτο λες και θα μου απαντησεις και ελπιζοντας να το δεις.

Αλλα να θυμασαι θα ειμαι ακομα αυτη που θα λεει πως παρα την αποσταση δεν υπαρχει εμποδιο να λεει καποιος ΣΑΓΑΠΩ ασχετα αν ο αλλος τον ακουει η οχι.

Και το κανω ακομα και τωρα γιατι ετσι ειμαι καλα.

Αν εισαι καλα ειμαι και εγω αν εισαι χαρουμενος ειμαι και εγω ασχετα αν εισαι εδω να το δω η οχι.

Να εισαι καλα και σε ευχαριστω