σήμερα κανονικά θα έπρεπε να είμαι ευτυχισμένη που έχω όλα όσα θέλω. σήμερα κανονικά ξεκινάω κάτι νέο και θα έπρεπε να πετάω. μα σήμερα δεν είμαι καλά κανονικά.
θα μου πεις γιατί;
αν έχεις έρθει στην δύσκολη θέση να αποχαιρετάς κάποιον που μετακομίζει - θεωρητικά πάντα- μόνιμα για αλλού, και αυτό το αλλού είναι μακριά απο εσένα, τότε ξέρεις γιατί είμαι χάλια.
Ξύπνησα μέσα στην βροχή 6 το πρωί και κλαίγαμε παρέα με το Θεό που φεύγει κάποιος απο αυτήν την χώρα. Ένας ακόμα απο εμάς εκτός συνόρων. Όχι οτι είναι εύκολο και για αυτόν, αλλά την κάθε απώλεια ο καθένας μόνος του την διαχειρίζεται διαφορετικά.
Ο Χρήστος έφυγε για Ουάσινγκτον, ναι οκ θεωρητικά μπορείς να πας να τον δείς πρακτικά όχι γιατι καπούτ λεφτά. Όσο και να μιλάς στο Viber στο skype στο facebook την αίσθηση ότι είσαι εδώ δίπλα μου δεν θα την ξανά έχω και αυτό είναι που με πονάει.
Πως θα πίνω κρασί τώρα με λες; Καλά μην σκας θα πίνω για να ξεχνάω την φυγή σου. Λίγο χρόνο θέλουμε μέχρι να τα βρούμε όλα απο την αρχή έτσι δεν είναι; Δεν άνοιξαν οι δακρυγόνοι αδένες μου τσάμπα.
Μάλλον το έχει η μοίρα μου να αποχαιρετάω έναν Χρήστο που να είναι και Σκορπιός που δεν τον θέλω καθόλου και όλο μπρός μου είναι. Γαμώτο πρέπει να το πάρω απόφαση. Θα με τραβάνε Σκορπιοί.
Και όντως ρε παιδί μου εσύ έχεις ένα πέπλο μυστηρίου τρελό, που ταυτόχρονα είναι ωραίο. Κάνεις τρέλες αλλά δεν είσαι και εκτός ελέγχου. Μου αρέσει που πάντα μπορώ να σου μιλάω άνετα και κατά συνέπεια με τρελό γέλιο. Ψάχνεις το μυαλό του άλλου, το παίζεις ωραία, νοιάζεσαι, δίνεσαι- πρόσεχε σε αυτόν τον τομέα εκεί που πας- και το πιο σημαντικό; έχεις ένστικτο... Έχεις χάρη στον έρωτα, τσαχπινιά, γλυκύτητα που οκ μπορώ να ξεχάσω οτί είσαι καμιά φορά τεμπέλης και αναβλητικός, αλλά σου αρέσει το ωραίο ρε φίλε και το εκτιμώ αυτό. Με τις ισορροπίες σου πρόσεχε και οτι θες εδώ είμαι. Ναι οκ θεωρητικά γιατί πρακτικά θα βρεις καμιά άλλη εκεί και εμάς εδώ θα μας ξεχάσεις... σνιφ σνιφ.
Γαμώτο με την ευαισθησία που με πιάνει, κλαίω λες και δεν υπάρχει αύριο. Λάθος στιγμή έφυγες. Και κόκκινο κρασί θα έπινα για χάρη σου που δεν το μπορώ. Δεν ξέρω τι να σου ευχηθώ. Είμαι εγωίστρια και σε θέλω εδώ. Που να παιδεύομαι με την διαφορά ώρας να στα λέω όλα ε; Να ξενυχτάω για να σε ακούω. Πως θα ξέρω οτι είσαι ο καλύτερος που υπάρχει και ας είσαι Σκορπιός και ας είσαι περίεργος και ας σε γνώρισα κατά τύχη;
Αγάπη μου μην με ακούς τι λέω ασε με, απλά θυμάμαι την πρώτη νύχτα στα Βοροινά που σε γνώρισα και ακόμα κλαίω και γελάω μαζί. Κυρίως για αυτή την φωνή που δεν ξέρω πότε και αν θα ακούσω ξανά. Βρέχει Χρήστο στην Θεσσαλονίκη που αφήνεις και την έχω σαν δικαιολογία για να μην φαίνεται οτι κλαίω. Πρόσεχε να βρεις αγκαλιές που θα σε γεμίζουν, χέρια που θα είναι κοντά σου όταν τα θες και να μου μιλάς οκ; Και όταν θα πιεις το πρώτο ελληνικό κρασί που θα βρεις εκεί θα νιώσεις πολύ υπερήφανος για την χώρα σου όπως και εγώ που θα την αντιπροσωπεύεις εκεί ...
φιλιά
θα μου πεις γιατί;
αν έχεις έρθει στην δύσκολη θέση να αποχαιρετάς κάποιον που μετακομίζει - θεωρητικά πάντα- μόνιμα για αλλού, και αυτό το αλλού είναι μακριά απο εσένα, τότε ξέρεις γιατί είμαι χάλια.
Ξύπνησα μέσα στην βροχή 6 το πρωί και κλαίγαμε παρέα με το Θεό που φεύγει κάποιος απο αυτήν την χώρα. Ένας ακόμα απο εμάς εκτός συνόρων. Όχι οτι είναι εύκολο και για αυτόν, αλλά την κάθε απώλεια ο καθένας μόνος του την διαχειρίζεται διαφορετικά.
Ο Χρήστος έφυγε για Ουάσινγκτον, ναι οκ θεωρητικά μπορείς να πας να τον δείς πρακτικά όχι γιατι καπούτ λεφτά. Όσο και να μιλάς στο Viber στο skype στο facebook την αίσθηση ότι είσαι εδώ δίπλα μου δεν θα την ξανά έχω και αυτό είναι που με πονάει.
Πως θα πίνω κρασί τώρα με λες; Καλά μην σκας θα πίνω για να ξεχνάω την φυγή σου. Λίγο χρόνο θέλουμε μέχρι να τα βρούμε όλα απο την αρχή έτσι δεν είναι; Δεν άνοιξαν οι δακρυγόνοι αδένες μου τσάμπα.
Μάλλον το έχει η μοίρα μου να αποχαιρετάω έναν Χρήστο που να είναι και Σκορπιός που δεν τον θέλω καθόλου και όλο μπρός μου είναι. Γαμώτο πρέπει να το πάρω απόφαση. Θα με τραβάνε Σκορπιοί.
Και όντως ρε παιδί μου εσύ έχεις ένα πέπλο μυστηρίου τρελό, που ταυτόχρονα είναι ωραίο. Κάνεις τρέλες αλλά δεν είσαι και εκτός ελέγχου. Μου αρέσει που πάντα μπορώ να σου μιλάω άνετα και κατά συνέπεια με τρελό γέλιο. Ψάχνεις το μυαλό του άλλου, το παίζεις ωραία, νοιάζεσαι, δίνεσαι- πρόσεχε σε αυτόν τον τομέα εκεί που πας- και το πιο σημαντικό; έχεις ένστικτο... Έχεις χάρη στον έρωτα, τσαχπινιά, γλυκύτητα που οκ μπορώ να ξεχάσω οτί είσαι καμιά φορά τεμπέλης και αναβλητικός, αλλά σου αρέσει το ωραίο ρε φίλε και το εκτιμώ αυτό. Με τις ισορροπίες σου πρόσεχε και οτι θες εδώ είμαι. Ναι οκ θεωρητικά γιατί πρακτικά θα βρεις καμιά άλλη εκεί και εμάς εδώ θα μας ξεχάσεις... σνιφ σνιφ.
Γαμώτο με την ευαισθησία που με πιάνει, κλαίω λες και δεν υπάρχει αύριο. Λάθος στιγμή έφυγες. Και κόκκινο κρασί θα έπινα για χάρη σου που δεν το μπορώ. Δεν ξέρω τι να σου ευχηθώ. Είμαι εγωίστρια και σε θέλω εδώ. Που να παιδεύομαι με την διαφορά ώρας να στα λέω όλα ε; Να ξενυχτάω για να σε ακούω. Πως θα ξέρω οτι είσαι ο καλύτερος που υπάρχει και ας είσαι Σκορπιός και ας είσαι περίεργος και ας σε γνώρισα κατά τύχη;
Αγάπη μου μην με ακούς τι λέω ασε με, απλά θυμάμαι την πρώτη νύχτα στα Βοροινά που σε γνώρισα και ακόμα κλαίω και γελάω μαζί. Κυρίως για αυτή την φωνή που δεν ξέρω πότε και αν θα ακούσω ξανά. Βρέχει Χρήστο στην Θεσσαλονίκη που αφήνεις και την έχω σαν δικαιολογία για να μην φαίνεται οτι κλαίω. Πρόσεχε να βρεις αγκαλιές που θα σε γεμίζουν, χέρια που θα είναι κοντά σου όταν τα θες και να μου μιλάς οκ; Και όταν θα πιεις το πρώτο ελληνικό κρασί που θα βρεις εκεί θα νιώσεις πολύ υπερήφανος για την χώρα σου όπως και εγώ που θα την αντιπροσωπεύεις εκεί ...
φιλιά
Όμορφη ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...