ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΜΩΡΑΙΤΟΥ

Δεν είναι από  τις γυναίκες που περνάνε απαρατήρητες ... Κυρίως δεν είναι από τους χαρακτήρες που θέλεις να χάσεις απο την ζωή σου. Δυναμική, έξυπνη, δραστήρια, μητέρα, σύζυγος, σχεδιάστρια μόδας και όλα αυτά σε ένα Χαμόγελο. 

Την δουλειά της anna-moraitou-design σου την είχα δείξει. Θεώρησα όμως σωστό να γνωρίσεις και το άτομο που δημιουργεί τάση στην μόδα. 

λέξεις της Ιωάννας Υποδηματοπούλου 

1 απο αρχιτέκτονας, σχεδιάστρια κοσμημάτων, και αξεσουάρ. Πώς προέκυψε αυτή η ενασχόληση; 

Ήθελα να συνθέσω σε μικρότερη κλίμακα και με πολύ πιο απλές διαδικασίες υλοποίησης. Έτσι σχεδίασα έπιπλα, φωτιστικά και τελικά αξεσουάρ. Είδα τη μόδα μέσα από μία εννοιολογική προσέγγιση, ως αρχιτεκτονική για το σώμα. 

2 το διαφορετικό στην δουλειά σου είναι το υλικό του ξύλου. πες μας για αυτήν την επιλογή σου;

Επέλεξα το ξύλο γιατί είναι ένα υλικό που συναντούμε κυρίως στην κατασκευή επίπλων. Ξεφεύγοντας από τα κλασσικά πρότυπα της μόδας, μπορώ να δώσω μια νέα διάσταση στις τσάντες και τα αξεσουάρ. Τα μοτίβα δεν τυπώνονται, αλλά δημιουργούνται από την υφή και την ιδιαίτερη υλικότητα των επιφανειών.

3 σε κάθε δημιουργία σου, τι σε εμπνέει για να την δημιουργήσεις;

Αναζητώντας νέες μορφές σχεδιασμού, εμπνέομαι από υλικά και φόρμες που μου είναι οικεία μέσα από την αρχιτεκτονική. Φροντίζω πάντα η μορφή να εµπεριέχει τον τρόπο κατασκευής και λειτουργίας και να προκύπτει από τις ιδιότητες των υλικών που χρησιμοποιώ και τις ανάγκες του χρήστη.

4 οι σπουδές σου με την τωρινή σου ενασχόληση πως συνδέονται; 

Οι αρχιτεκτονικές σπουδές σε προετοιμάζουν για το σχεδιασμό ενός δομημένου περιβάλλοντος, σε όλες τις κλίμακες: από τον αστικό σχεδιασμό μέχρι τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες επίπλων και μικρών αντικειμένων. Έχω διδαχθεί πως να συγκροτώ μια κεντρική ιδέα, να την μελετώ, να την σχεδιάζω και να την εφαρμόζω, να τη φωτογραφίζω και να την προωθώ, να κάνω έρευνα αγοράς και να διαχειρίζομαι τον προϋπολογισμό.

5 ποίοι ήταν οι άνθρωποι που σε βοήθησαν για να φτάσεις στην θέση που είσαι τώρα; 

Εκτός από την οικογένεια και τους συνεργάτες μου, οφείλω πολλά στην Ιλιάδα-Ευαγγελία Κοθρά, δημιουργό του Living Postcards, μίας διαδικτυακής πλατφόρμας αφιερωμένης στην Ελλάδα, την Άννα Πολυδώρου, μέσα από την έκθεση "It's all, oh so souvenir to me! Vol 3, τη Μάνια Νινέ, σχεδιάστρια και fashion blogger και τη Νεφέλη-  Ξένια Βλάχου σχεδιάστρια των κοσμημάτων PROPS. Τέσσερις γυναίκες που με εμπιστεύτηκαν και με πρόβαλαν στο ξεκίνημα μου.

6 πόσο καιρό ασχολείσαι ξεχωριστά με αυτήν την δημιουργική ενασχόληση; τι χρειάστηκε για να το πετύχεις αυτό; πόσο επίπονο είναι; 

Οι ξύλινες τσάντες παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο Design Lab, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι, τον Απρίλιο του 2014. Κάθε  project στο οποίο ο δημιουργός είναι υπέυθυνος για κάθε στάδιο της διαδικασίας, από τον σχεδιασμό και την προμήθεια των υλικών μέχρι την παραγωγή, τη φωτογραφία και την προώθηση τα social media είναι πάντα επίπονο.

7 το μυστικό που σε οδήγησε σε επιτυχία και αναγνώριση; τι θα συμβούλευες κάποιον που ξεκινάει τώρα; 

Υπομονή και επιμονή! Να πάρει ρίσκα. Να γιορτάζει κάθε επιτυχία, όσο μικρή κι αν είναι και να μαθαίνει από κάθε αποτυχία, όσο μεγάλη κι αν είναι.

8 πως βλέπεις την δουλειά νέων σχεδιαστών αναλογικά με την κατάσταση της χώρας; 

Το τελευταίο διάστημα μας δίνονται περισσότερες ευκαιρίες να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας σε εκθέσεις και φεστιβάλ, ενώ παράλληλα έχουν δημιουργηθεί πολλές ηλεκτρονικές «πλατφόρμες», στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπου προσφέρεται ο διαδικτυακός χώρος προβολής και ανάδειξης του έργου μας. Η κρίση μας έχει βγάλει από τα ήρεμα νερά μιας συγκαταβατικής και ασφαλούς εργασίας και μας έχει φέρει περισσότερο κοντά στο να παίρνουμε ρίσκα και να πηγαίνουμε κόντρα στο πείσμα των καιρών και της σύγχρονης οικονομίας.

9 η σχέση σου με τα αξεσουάρ ποια ήταν και γιατί ήθελες να κάνεις δικά σου; 

Δεν είχα ποτέ καλή σχέση με τα μέταλλα και τους πολύτιμους λίθους, γνωρίζοντας ότι η αξία τους είναι μία ανθρώπινη επινόηση που καθορίζεται από τη σπανιότητα τους. Η εξόρυξή τους αποτελεί μία ρυπογόνα δραστηριότητα που προκαλεί στερεά τοξικά απόβλητα, ενώ γενικά οι ορυκτοί πόροι δεν ειναι ανεξάντλητοι. Επιπλέον είμαι ενάντια στη βιομηχανία γούνας και δέρματος καθώς συμβάλλει  στο θάνατο εκατομμυρίων ζώων κάθε χρόνο. Αντίθετα το ξύλο είναι ανανεώσιμο και επιπλέον η κατεργασία του δεν απαιτεί μεγάλη κατανάλωση ενέργειας και δεν παράγει σημαντικές ποσότητες αποβλήτων. Ήθελα να χρησιμοποιώ αξεσουάρ όσο γίνεται πιο φυσικά, των οποίων η αξία έγκειται στο σχεδιασμό και τη μοναδικότητά τους.

10 όσο δημιουργείς τι σκέφτεσαι και τι θα ήθελες να  σχεδιάσεις νέο; 

Πολυμορφικά αξεσουάρ και τσάντες που θα αλλάζουν μορφή ανάλογα με τις ανάγκες του χρήστη.

11 ποιες συνεργασίες και κινήσεις σου έχεις ευχαριστηθεί;

Η συνεργασία μου με την αρχιτεκτονική ομάδα Desarch και η συμμετοχή μας το 2013 στην έκθεση Greek design = Good design, που διοργάνωσε ο Οργανισμός Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας αποτελούν για εμένα σταθμό. Μία ακόμα σημαντική συνεργασία με την ομάδα Naya Fashion κατέλειξε σε μία συλλογή με ξύλινα ρούχα, στο πλαίσιο μιας έρευνας για τη συσχέτιση μόδας και αρχιτεκτονικής.

12 ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; τι να περιμένουμε απο εσένα; 

Έχω πολλά σχέδια στο μυαλό μου και εύχομαι σύντομα να παρουσιάσω μία συλλογή ένδυσης με ξύλο και ανακυκλώσιμο πλαστικό.

13 που μπορεί να βρεί κάποιος τις δημιουργίες σου και ποια συνεργασία θα ήθελες οπωσδήποτε; 

Ηλεκτρονικά στο https://www.etsy.com/shop/AnnaMoraitou και

https://www.facebook.com/anna.moraitou.design

και στα εξής καταστήματα:

KAILAS, 11 Melaxrinou, Vathí, Samos
F/a/d Naousa, Port of Naousa, Paros, Kiklades
18 Φ, 18 Frynihou & Dionysiou Areopagitou, Pláka, Attiki

Κάθε συνεργασία μου βασίζεται στην εμπιστοσύνη και την εντιμότητα. Αυτό θέλω μόνο!

ΑΤΑΚΑ ΟΓΔΟΝΤΑ ΔΥΟ

Γιατί όλη αυτή η εμμονή με τα σχέδια και τις στρατηγικές;
Ποιος είσαι ο Ναπολέων ;;;
Είπαμε οτι στον έρωτα και τον πόλεμο όλα επιτρέπονται αλλά μήπως το παρά έκανες με το καμουφλάζ;
Πολύ πιθανόν αυτός που θέλεις να μην έχει καταλάβει τίποτα.
Τι έχεις να χάσεις αν είσαι πιο ξεκάθαρη μαζί του;
Καμιά φορά ο αυθορμητισμός είναι η καλύτερη στρατηγική 

WEEKEND

Ξυπνάς Σάββατο πρωί και τι μαθαίνεις;. η τελευταία μέρα του καλοκαιριού λέει. Αύριο η ώρα θα δείχνει επίσημα χειμώνα. Καλά δεν το λέω για κακό ότι είναι άσχημα. 
Αντιθέτως εκείνη την κρύα διάθεση θέλω, για να χωθώ στο πάπλωμα μου και να βλέπω ταινίες. Δεν ξέρω αν στο έχω πει αλλά πρόσφατα έχω κολλήσει με την σειρά Once upon a time και έχω ξαπλώσει με φίλους σε καναπέδες με τις ώρες. Άλλο ένα συνήθειο μου είναι να μην μπορώ να δω ταινία χωρίς αγκαλιά, οπότε έρχονται σπίτι μου και την βλέπουμε. Ενδιαφέρουσα ιστορία, που όμως προσωπικά σε κάποιες στιγμές της με κουράζει. 
Έχω μια ντάνα με βιβλία, που θα ήθελα να διαβάσω, και κυρίως να ζοριστώ να κάνω τα ισπανικά μου γιατί είναι μια γλώσσα που με ενδιαφέρει. 

Σας έχω πεί οτι έχω κάνει ένα νέο ξεκίνημα;;;;
Το il-progetto-bottiglia είναι η δουλειά μου και θα ήθελα την στήριξή σας σε αυτό. Μια κοινοποίηση στις σελίδες σας θα βοηθούσε. Μου τρώει πολλές ώρες και κυρίως με τις φωτογραφίσεις που πρέπει να κάνω και να σχεδιάσω, οπότε με μια μηχανή στο χέρι είμαι. 
Κείμενα ετοιμάζω για το περιοδικό Vol drinks όπου εκεί θα είμαι καθαρά ο εαυτός μου για το οινικό κομμάτι και νέες προτάσεις οίνου έρχονται μετα τα Πελοποννησιακά κρασιά που δοκίμασα. Μπορώ να πω οτι είμαι γεμάτη, και θα ήθελα και εσείς να μου πείτε τι θα κάνετε. 

SOLFULL ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ

Η Μαριάνθη Φιλίππου είναι μια γυναίκα με πάθος. Εσύ; 
Γιατί αν δεν έχεις πάθος τα κοσμήματα που κατασκευάζει με έντονα χρώματα, θα τα βλέπεις απλά μεγάλα σχήματα με χρώματα ενώ είναι ένα κομμάτι της φαντασίας της. 
Προσωπικά απο κοντά δεν την έχω γνωρίσει, αλλά την δουλειά της την βλέπω καιρό και νομίζω αξίζει να ξέρεις το μικρό της εργαστήριο στην Πανόρμου.
Ξέρεις τι με τράβηξε; 

Μια εικόνα με ένα κολιέ και τρεις κύκλους. Ένα ρολόι να δείχνει σταθερά την ίδια ώρα, σαν σημείο αναφοράς, ένα κολιέ με βέλος και πολλά μικρά δαχτυλίδια. 
Έχει στυλ και άποψη οπότε όσοι μένετε Αθήνα πέρα απο το εργαστήριό της μπορείτε να την βρείτε στο the-meet-market όπου και αν γίνεται γιατί παίρνει συχνά μέρος, αλλά και στο Μουσείο Μπενάκη στο πωλητήριο τους. Προς το παρόν απλά δες την δουλειά της στην σελίδα της. 

facebook page Solfull Creations

ΤΟ ΜΕΛΙ ΑΞΙΩΤΗΣ

Θα σας πάω ως την Χαλκίδα, με ένα κουτάλι στο χέρι. 
Θα καταλάβετε την μαγεία της ελληνικής φύσης σε όλη την γεύση της. 
Εκεί θα βρούμε τον νεαρό Τάσο Αξιώτη, που απο κούνια όπως λέει έχει φίλες του τις μέλισσες. Απο την πολύ στενή παρέα λοιπόν , έγιναν και συνεργάτες. 

Επίσης το θυμάρι, το πεύκο, το πευκοθύμαρο, πήγαν και κρύφτηκαν μέσα στα βάζα του, και δίνουν άρωμα στο μέλι του. 
 Εγώ φυσικά κοίταξα την ετικέτα. Απλή και καλή, αλλά αγάπησα πιο πολύ τις νέες σακούλες του, οπότε θα ήθελα να τις δείτε, και να πείτε ένα καλημέρα με ένα Like στις βασίλισσες. Ντροπή πράγμα να μην μιλάμε στην φύση. 
Δες και εσύ τι παράγει ο τόπος μας και απλά πες το και σε άλλους... κρυφά απο την βασίλισσα. 

facebook page tomeliaxiotis

ΑΤΑΚΑ ΟΓΔΟΝΤΑ ΕΝΑ

Αν κάποιος σνομπάρει τα γούστα σου σνόμπαρε τον και εσυ.
Δεν θέλεις όμως να δείς αν αυτό που είσαι θα το αγαπήσει αληθινά;
Εδώ δυο αταίριαστοι καταφέρνουν να συνεργαστούν...
ΟΙ δύο σας δεν θα μπορείτε να τα βρείτε; 
Και που ξέρεις;
Αυτό που φοβάσαι να δείξεις και είσαι πραγματικά, μπορεί αν το αγαπήσει πιο εύκολα απο αυτό που του μοστράρεις. 

ΕΥΖΗΝ CREATIONS

Έχει μια πολύ χαρακτηριστική δουλειά. 
Μερικές φορές να την έχεις δει, μετά μπορεί να την ξεχωρίσεις μέσα στα social media .
Εγώ τουλάχιστον το κάνω. 
Μια αδυναμία της είναι τα πουά και άλλη μια τα κουμπιά. 
Τα σκουλαρίκια της είναι μικρά και οι διαγωνισμοί της μεγάλοι. 
Τα κουτάκια που τα τυλίγει χαριτωμένα και τα χαρτιά που τα δένει απλά. 
Δεν θέλω να πω πολλά, απλά κοιτάξτε πως μια αδυναμία για το κουμπί, έγινε ολόκληρο χόμπι που αγαπήθηκε σε κάθε φωτογραφία που βγάζει. 

facebook page Ευζην creations

DOUBLE O SUNGLASSES

- Χτύπα ξύλο καλή μου σήμερα. Τρίτη και 13 είναι... 
Θα μείνω μέσα να μην με δει κανείς και αύριο που θα έχει περάσει η επιρροή της γρουσουζιάς, θα βγω να χαρώ τον κόσμο. 
-Μωρέ εγώ ξύλο θα βρω, αλλά δεν θα το χτυπήσω... θα το φορέσω. 
-Δηλαδή δηλαδή;;; 
- Άκου φιλενάδα τι ανακάλυψα τέτοια μέρα 
- Πως δεν θα μας πιάσει η γκαντεμιά; 
-Ανακάλυψα πως θα δεις τον κόσμο με ασφάλεια και ομορφιά. 
- Ε πες μου με έσκασες. 
- Εδώ στην χώρα μας στο Ηράκλειο της Κρήτης, υπάρχουν δύο άντρες που δημιουργούν γυαλιά ηλίου από ξύλο. Φυσικό μασίφ ξύλο, και σου δίνουν την δυνατότητα, ανάμεσα σε επτά (7 ) το πιστεύεις; σχέδια να διαλέξεις πιο σου πάει. 

- οοοο και τι καλό έχει αυτό την σημερινή μέρα ειδικά; 
- Καταρχάς το διπλό οο που έχουν στο λογότυπό τους δεν είναι τυχαίο. Βγαίνει απο την λέξη wood, και μεταξύ μας νομίζω οτι επειδή είναι αγόρια αυτοί που τα φτιάχνουν για να μην μαλώνουν, πήραν ο καθένας απο ένα και δουλεύουν. Ξέρεις, πως μάλωναν μικρά για τα αυτοκινητάκια; ε τώρα για τα γράμματα. Το λέω αυτό γιατί όταν τα κοιτάς τα θες όλα. Και σήμερα να τα φορέσεις για να δεις την γρουσουζιά σου κατάματα. 
- Λες να βοηθήσει; Είναι και απο ξύλο είπες τα γυαλιά, οπότε σίγουρα θα πάρει την αρνητική ενέργεια. 
- Μην σου πω οτι το διπλό οο θα την εξοντώσει. Καθώς θα φοράς τις διόπτρες σου θα μαγνητίζεις ομορφιά. 
- Τέλος με έπεισες θα τα πάρω. Που μπορώ να τα δω; 

facebook page double o sunglasses   

IL PROGETTO BOTTIGLIA

   Θα σας γυρίσω μερικά χρόνια πίσω, όταν ήμουν 18 ετών και είχα περάσει στην σχολή Φυτικής Παραγωγής στην Θεσσαλονίκη. Τότε δεν ήταν από τις επιλογές μου, ούτε καν επιθυμία μου, και δεν ήξερα τι να κάνω. Μετά από 10 χρόνια, και την ορκωμοσία μου  η σχολή αυτή μου έδωσε τα μεγαλύτερα, πιο δύσκολα και σημαντικά μαθήματα. Και έναν Έρωτα που διαρκεί ακόμα. Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος έχει στη ζωή του ένα σκοπό. Έναν λόγο που θα ξυπνάει το πρωί. Για εμένα είναι τα ποτήρια σου να είναι γεμάτα με καλό ποιοτικό ελληνικό  κρασί  και εκείνο το χαμόγελο που θα σου χαρίσει…

Είναι Σεπτέμβριος του 2005. Αποφασίζω να πάω να γραφτώ στην σχολή και αναρωτιέμαι τι θέλω εγώ παιδί θεωρητικής μέσα στα χωράφια και στα μαθηματικά. Ένιωθα άγχος μήπως αυτή η απόφαση να μείνω στην σχολή δεν μου πήγαινε. Έκλεισα τα μάτια και ευχήθηκα να βρω έναν τομέα που θα μου αρέσει για να κρατηθώ. Σαν κάποιος να με άκουσε  και μου έδειξε τον δρόμο για το αμπέλι, το πρώτο μάθημα κατεύθυνσης αμπελουργία, και το πρώτο και μοναδικό που με τράβηξε ως και σήμερα. Με όλα τα δύσκολα και τα εύκολα που κρύβει. Από την στιγμή που θα γίνει σταφύλι ως την στιγμή που θα μπεί στο ποτήρι. Για αυτό έκανα και δεύτερη σχολή γευσιγνωσίας οίνου . Όπου κατέχεις τον τίτλο του sommelier.

                           Κάνε like στο facebook page IL-Progetto-Bottiglia

Στα ελληνικά, ο οινοχόος είναι μια λέξη, ένα επάγγελμα και ένας τίτλος τιμής από την αρχαιότητα. Το να κρατάς στα χέρια σου, πόσο μάλλον να το δημιουργείς και να το σερβίρεις με σεβασμό, το αρχαιότερο αγαθό της χώρας μας είναι τιμή. Πήρα τα πτυχία που ήθελα, μάζεψα εμπειρίες από τρύγους σε Ελλάδα και εξωτερικό, γνώρισα από οινόφιλους μέχρι σπουδαία πρόσωπα, έφτασα να τα δοκιμάζω, γράφω, προτείνω, πουλάω, δημιουργώ, παρουσιάζω, και τώρα…  να τα ράβω. Ξεκινώ να ψάχνω τι θα κάνω που θα μου αρέσει και θα με γεμίζει τόσο όσο ένα μπουκάλι.

Φτάνουμε καλοκαίρι 2015. Βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη χωρίς δουλεία.  Ασχολούμαι περισσότερο με τα κοσμήματα μου stekia-pantou, νιώθω ότι ο κόσμος τα γνωρίζει καλύτερα, οι fashion bloggers ασχολούνται μαζί τους, αλλά κάτι άλλο θέλω να κάνω.  Και τότε, τρεις άνθρωποι χωρίς να το ξέρουν με έχουν βοηθήσει με απλές κουβέντες, που στην σωστή ώρα δέθηκαν και έγινα η σημερινή μου ιστορία.

Ο Λευτέρης Μοχιανάκης   όταν του είπα ότι έψαχνα δουλειά κάπου συγκεκριμένα, μου λέει δεν είσαι για εκεί thing out of the box. Μην με ρωτήσετε γιατί αλλά αυτή η ατάκα μου έμεινε μέσα μου και μάλλον δούλευε για πολύ καιρό. Ναι αλλά δεν με λές πιο είναι το box για να σκεφτώ από έξω του. Κανείς δεν θα στο πεί ή δεν θα στο δείξει. Μόνος σου θα το βρεις. Μια αναλαμπή και σπίθα μου έδωσε η Λία  που φόρεσε κόσμημά μου, και κρατούσε πάντα μια αδυναμία μου. Πρωτότυπες τσάντες. Ευγενική, όμορφη, ευτυχώς καθόλου καβαλημένη με οδήγησε μέσα από μια συζήτηση σε αυτό που πάντα μου άρεσε.  Την τελική σπίθα την έδωσε η Χριστίνα  Αλεξίου  που με την δουλειά της  και την εικόνα της με βοήθησε σαν σκέψη και τελικά έκανε και την εκτέλεση του ονείρου μου.

                                follow me on instagram il progetto bottiglia

  Έχουμε και λέμε. Ιωάννα μου τι σου αρέσει;

Μπουκάλια, ετικέτες, design, packaging, photoshooting, crazy ideas, τσάντες. Όλα μαζί τι κάνουν;  Τα βάζω κάτω, και βλέπω πως όλοι οι άνθρωποι με οδήγησαν στο να κάνω μικρά πρακτικά- αλήθεια λέω και βολικά- τσαντάκια σε μορφή μπουκαλιού. Αποφάσισα πως κάθε χρόνο θα είναι ένα μπουκάλι σε περιορισμένα – 100 κομμάτια- για να το έχουν όσοι θαυμάζουν τα πρωτότυπα αντικείμενα στην μόδα. Σε αυτό το κομμάτι θα ήθελα να ευχαριστήσω την επιχείρηση print fabric για την εκτύπωση, το ράψιμο και την υπομονή τους να με βοηθήσουν.  Όλες οι αδυναμίες μου μαζί δεν είναι τέλειο; Εύχομαι να είναι και να με στηρίξετε . Να το έχετε στο νου σας σαν δώρο, για τον εαυτό σας, γιατί  για όλο τον χειμώνα από αυτό θα ζω, θα βγάζω τα έξοδα του.

Ε μην μου πείτε πως δεν είχατε καταλάβει πως μου αρέσουν τα ιταλικά; Έκανα μαθήματα, και ήθελα κάτι πρωτότυπο για όνομα, οπότε σαν μικρό πρωτάκι σε αυτόν τον χώρο, έβαλα σαν όνομα το πρώτο βιβλίο ιταλικών μου.

                                  Για αυτό το ονόμασα Il_progetto_bottiglia

100 Μπουκάλια μπύρας λοιπόν, είναι το στοίχημα μου να γίνουν κομμάτι της ζωής σας. Είναι 20 cm ύψος και 9 cm πλάτος, και μπορούν να γίνουν θήκη γυαλιών,  θήκη κινητού, πορτοφόλι, εμένα με έχει καταβολέψει. Κινητό, κλειδιά, λεφτά, όλα μέσα  και πάω να μεθύσω τον κόσμο

Ελπίζω να σε έπεισα ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Ό,τι σου λείπει δημιούργησε το. Η δημιουργία είναι θαύμα. Ό,τι δεν σου αρέσει, άλλαξε το. Μην περιμένεις να το αλλάξει ο άλλος. Θες να κάνεις ένα μαγαζί, θέλεις να κάνεις έναν οργανισμό, θες να γράψεις ένα βιβλίο, να σχεδιάσεις τσάντες. Κάν’ το, όποιο κι αν είναι το όνειρό σου. Μην κολλάς στα προβλήματα. Κι εγώ κόλλησα, κι εγώ φοβήθηκα. Μα τα όνειρα είναι για να πραγματοποιούνται. Κι έχω πολλά ακόμα να πραγματοποιήσω.

LEFKON CLOTHES

Ένα σχέδιο της ήταν που μου άρεσε και μου τράβηξε την προσοχή. 
Απλότητα και γεωμετρικά σχέδια, χρώματα απαλά χωρίς σχέδια τρελά. 

Η Ειρήνη Λουίζα Ανδρικοπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα και μετά τις σπουδές στης στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά είπε να βγάλει τις εικόνες που είχε δεί απο την μητέρα της όταν έραβε. Σε αυτό το ατελιέ γεννήθηκε και μεγάλωσε. Με υφάσματα και ραπτομηχανές στο φουλ. 

 Περιοδικά μόδας 

όποτε τα ανοίγει κρατάει εμπνεύσεις, και τις βάζει στο χαρτί ώστε να τα φορέσουμε εμείς. Το φόρεμα που μου άρεσε ήταν με ανοιχτή πλάτη και ένα ωραίο δέσιμο και όλη η συλλογή είναι σε απλές γραμμές. 

Έλληνες σχεδιαστές  

που πρέπει να υποστηρίξουμε ώστε να συνεχίσουν να δημιουργούν για να πάμε τα όνειρά μας μπροστά. Σου προτείνω να δείς την συλλογή της και να περιμένεις την επόμενη. 

facebook page  lefkon.gr

ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΧΡΗΣΤΟ

σήμερα κανονικά θα έπρεπε να είμαι ευτυχισμένη που έχω όλα όσα θέλω. σήμερα κανονικά ξεκινάω κάτι νέο και θα έπρεπε να πετάω. μα σήμερα δεν είμαι καλά κανονικά. 
θα μου πεις γιατί; 
αν έχεις έρθει στην δύσκολη θέση να αποχαιρετάς κάποιον που μετακομίζει - θεωρητικά πάντα- μόνιμα για αλλού, και αυτό το αλλού είναι μακριά απο εσένα, τότε ξέρεις γιατί είμαι χάλια. 
 Ξύπνησα μέσα στην βροχή 6 το πρωί και κλαίγαμε παρέα με το Θεό που φεύγει κάποιος απο αυτήν την χώρα. Ένας ακόμα απο εμάς εκτός συνόρων. Όχι οτι είναι εύκολο και για αυτόν, αλλά την κάθε απώλεια ο καθένας μόνος του την διαχειρίζεται διαφορετικά. 
  Ο Χρήστος έφυγε για Ουάσινγκτον, ναι οκ θεωρητικά μπορείς να πας να τον δείς πρακτικά όχι γιατι καπούτ λεφτά. Όσο και να μιλάς στο Viber στο skype στο facebook την αίσθηση ότι είσαι εδώ δίπλα μου δεν θα την ξανά έχω και αυτό είναι που με πονάει. 
 Πως θα πίνω κρασί τώρα με λες; Καλά μην σκας θα πίνω για να ξεχνάω την φυγή σου. Λίγο χρόνο θέλουμε μέχρι να τα βρούμε όλα απο την αρχή έτσι δεν είναι; Δεν άνοιξαν οι δακρυγόνοι αδένες μου τσάμπα. 
 Μάλλον το έχει η μοίρα μου να αποχαιρετάω έναν Χρήστο που να είναι και Σκορπιός που δεν τον θέλω καθόλου και όλο μπρός μου είναι. Γαμώτο πρέπει να το πάρω απόφαση. Θα με τραβάνε Σκορπιοί. 
Και όντως ρε παιδί μου εσύ έχεις ένα πέπλο μυστηρίου τρελό, που ταυτόχρονα είναι ωραίο. Κάνεις τρέλες αλλά δεν είσαι και εκτός ελέγχου. Μου αρέσει που πάντα μπορώ να σου μιλάω άνετα και κατά συνέπεια με τρελό γέλιο. Ψάχνεις το μυαλό του άλλου, το παίζεις ωραία, νοιάζεσαι, δίνεσαι- πρόσεχε σε αυτόν τον τομέα εκεί που πας-  και το πιο σημαντικό; έχεις ένστικτο... Έχεις χάρη στον έρωτα, τσαχπινιά, γλυκύτητα που οκ μπορώ να ξεχάσω οτί είσαι καμιά φορά τεμπέλης και αναβλητικός, αλλά σου αρέσει το ωραίο ρε φίλε και το εκτιμώ αυτό. Με τις ισορροπίες σου πρόσεχε και οτι θες εδώ είμαι. Ναι οκ θεωρητικά γιατί πρακτικά θα βρεις καμιά άλλη εκεί και εμάς εδώ θα μας ξεχάσεις... σνιφ σνιφ.
 Γαμώτο με την ευαισθησία που με πιάνει, κλαίω λες και δεν υπάρχει αύριο. Λάθος στιγμή έφυγες. Και κόκκινο κρασί θα έπινα για χάρη σου που δεν το μπορώ. Δεν ξέρω τι να σου ευχηθώ. Είμαι εγωίστρια και σε θέλω εδώ. Που να παιδεύομαι με την διαφορά ώρας να στα λέω όλα ε; Να ξενυχτάω για να σε ακούω. Πως θα ξέρω οτι είσαι ο καλύτερος που υπάρχει και ας είσαι Σκορπιός και ας είσαι περίεργος και ας σε γνώρισα κατά τύχη; 
  Αγάπη μου μην με ακούς τι λέω ασε με, απλά θυμάμαι την πρώτη νύχτα στα Βοροινά που σε γνώρισα και ακόμα κλαίω και γελάω μαζί. Κυρίως για αυτή την φωνή που δεν ξέρω πότε και αν θα ακούσω ξανά. Βρέχει Χρήστο στην Θεσσαλονίκη που αφήνεις και την έχω σαν δικαιολογία για να μην φαίνεται οτι κλαίω. Πρόσεχε να βρεις αγκαλιές που θα σε γεμίζουν, χέρια που θα είναι κοντά σου όταν τα θες και να μου μιλάς οκ;  Και όταν θα πιεις το πρώτο ελληνικό κρασί που θα βρεις εκεί θα νιώσεις πολύ υπερήφανος για την χώρα σου όπως και εγώ που θα την αντιπροσωπεύεις εκεί ... 

 φιλιά 

ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΣ

Σε όποια ηλικία και αν είστε μπορείτε να το δείτε. 
Δείχνει με παραστατικό τρόπο τι γίνεται μέσα στο κεφάλι μας, με όλα τα συναισθήματα μαζί, σε άντρες και γυναίκες. 
Η ιστορία είναι 5 συναισθήματα με κυρίαρχο την χαρά και τι γίνεται όταν αυτή χάνεται, πως νιώθουμε και αντιδρούμε σε όσα μας συμβαίνουν. 
Έχει γέλιο, διδάγματα και μοναδικές εικόνες 

THE TAGARI PROJECT

Θυμάστε τα ταγάρια που είχαμε παλιά και όλοι τα αποφεύγαμε; Δεν ήταν στην μόδα, έδειχναν ότι ήσουν από χωριό, και σε χωράφια. 

Ξεχάστε τα όλα αυτά 

Τα νέα που σας φέρνω απο τον χώρο της μόδας είναι φρέσκα και διαφορετικής αντίληψης. 

Η σχεδιάστρια Νατάσα Μακρυμίχαλου Μαυροπάνου πήρε το ταγάρι σαν έννοια και το έκανε τσάντα που ταξιδεύει πλέον στο εξωτερικό. 

Το λάτρεψα πολύ 

και αυτό γιατί βρήκα μερικά πολύ μικρά και κομψά σχέδια, που μπορεί και η μικρή δεσποινίς να τα κρατήσει, απο βραδινή έξοδο έως το πρωινό στην δουλειά της.  Θα το βρείτε στα καλύτερα μαγαζιά της χώρας μας, και στο εξωτερικό πλέον ,όπως και σε διάφορες καταχωρήσεις σε περιοδικά. 

Μην αγχώνεσαι 

αν δεν το έχεις προσέξει πουθενά, μετά απο αυτό το Post μπες μέσ στην σελίδα της στο facebook page The Tagari Project και που ξέρεις; Μπορεί και εσύ να αλλάξεις άποψη για το αντικείμενο αυτό. 

ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

καλημέρα σας 

αυτό το πσκ θα είναι γεμάτο με λύρα ποντιακή καθώς χθές κάναμε πρόβα για το παμποντιακό που θα γίνει 17/10 στην Κοζάνη μας. 

σήμερα χορεύουμε πατινάδα στην Τριανδρία 

και αύριο έχουμε το παγκόσμιο συνέδριο στο γήπεδο μπάσκετ του ΠΑΟΚ 

μετά απο όλα αυτά σας έχω και βίντεα αντε να μπείτε και εσείς στο πνεύμα και να έρθετε να μας δείτε. 

Εχθες παντως στο Βελλίδειο έγινε χαμός με τον Πόντο και σήμερα στην παραλία θα έχει συγκροτήματα να χορεύουν. 

καλον κοριτς  γκιζέλα  σαρίγους μπάφρας  

τριγώνα  

ΑΤΑΚΑ ΟΓΔΟΝΤΑ

Σου αρέσει να μαραζώνεις έτσι; 
Δεν είσαι η μόνη...
Όταν δεν θέλεις να σε λυπάται κανείς προτιμάς να λυπάσαι μόνη σου τον εαυτό σου...
Είναι πιο εύκολο απο το να κάνεις κάτι για να αλλάξουν τα πράγματα. 
Ξεκουνήσου!
Αντί να κλαίγεσαι πάρε μια φίλη σου και μίλα της. 
Να τσακίσετε μαζί τις σοκολάτες;
να φάτε ποπ κόρν στο σινεμά;
να δώσετε και στον διπλανό...
και που ξέρεις ;;; 
Μπορεί να είναι καλύτερος απο τον προηγούμενο... 

ΠΝΟΗ χειροποίητο κόσμημα

Την ακολουθώ όπου έχει προφίλ και χαίρομαι για την δουλειά της. 

Έχει απλά και όμορφα σχέδια απο σμάλτο, και είναι πολύ χαρακτηριστικός ο τρόπος που τα φωτογραφίζει. 
Ξεχωρίζουν απο παντού. 
Ο τρόπος που θα στήσει την βιτρίνα στο μαγαζί της, και που θα κάνει σύνθεση μεταξύ τους δίνει όντως πνοή στα όνειρά μας, και δεν έχουμε παρα να τα χαρούμε. 
 Λατρεύω τα σκουλαρίκια της και μερικά δαχτυλίδια της, που μπορώ να σας πω οτι είναι σε νορμάλ τιμές για όλους και με ποιοτική δουλειά. 
Για όσους μένουν στην Αθήνα θα μπορούν να τα δουν απο κοντά, οι υπόλοιποι μέσα απο τις παραγγελίες τους 

facebook page ΠΝΟΗ χειροποίητο κόσμημα