EAT PRAY LOVE

ΚΡΙΤΙΚΗ

» Πέτρος Καλογεράς

ΒΑΘΜΟΣ

Η Liz (Julia Roberts) οδεύει προς την κατάθλιψη. Δεν είναι σίγουρη για τα συναισθήματα της και ο γάμος της δεν την βοηθάει καθόλου, αφού δεν προσφέρει τίποτα στην αινιγματική επιθεώρηση του εαυτού της. Αποφασίζει να πάρει διαζύγιο και να εισχωρήσει σε μια νέα πιό δύσκολη φάση στη ζωή της, αυτή που θα της επιτρέψει να καλύψεί αυτό το διαρκές κενό που αισθάνεται στο λίκνο της υπαρξής της. Πρώτο βήμα, η σχέση με έναν νεότερο άντρα. Δέυτερο και σημαντικότερο βήμα, ένα ταξίδι ανά τον κόσμο που θα την βοήθησει να κατασταλάξει και να βρεί επιτέλους το λιθαράκι που λείπει από το χτίσιμο της προσωπικής της ευτυχίας. Ταξιδεύει αρχικά στην πρωτεύουσα της ανεμελιάς Ιταλία, ύστερα στην πνευματικότητα της Ινδικής κουλτούρας και καταλήγει στο αναγεννησιακό Μπαλί. Στην προσπάθεια της να ανακαλύψει την πηγή της αυθεντικότητας της, γίνεται μάρτυρας διάφορων θεωριών και πράξεων που θα την οδηγήσουν στην αυτεπίγνωση...
Ίσως η αρχή και το τέλος κάθε ανθρώπινης ύπαρξης να περιστρέφεται γύρω από την γνώση του εαυτού. Οι σελίδες που γυρίζουν στην καθημερινοτητά μας είναι ευχή και κατάρα. Η αυτοβιογραφική ιστορία της Elizabeth Gilbert θέλει να επιδείξει την μακροσκελή και επίπονη ανάγκη του εαυτού για έρωτα, ορθή σκέψη και ολοκλήρωση. Το εγχείρημα είναι σεβαστό, όπως και η διαδρομή του. Η πνευματική 'ανάσταση' είναι θεμελιακή και αναγκαία. Όμως, δεν είναι πλήρης.
Η ταινία του Ryan Murphy προσφέρει αρκετές συγκινήσεις, που συνοδεύονται από ένα εξαίσιο ταξίδι στην διαφορετικότητα και την μαγεία του κόσμου. Όμως, σε πόλλες στιγμές της προσφέρει ένα γλυκανάλατο και αφελή συναισθηματισμό, που σε γενικές γραμμές, προσβάλει τα θετικα στοιχεία της. Η αίσθηση της δυναμικής οριοθέτησης της δύναμής του εαυτού αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην ύπαρξή της ανατολικής φιλοσοφίας και την ερμήνευσής της από εκείνη της δυτικής. Δηλαδή, με απλά λόγια, η αμερικάνικη αισθητική της κομεντί μπλέκεται με την φιλοσοφική και υπαρξιακή κουλτούρα της ανατολής. Όχι δεν τα κάνει μαντάρα. Η ταινία έχει δυνατές στιγμές. ΄Εχει όμως και βαρετές. Το σίγουρο είναι πάντως οτι κατέχει μέρος μιας πνευματικής διδασκαλίας που μάλλον δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο...
Η Julia Roberts όπως και το υπόλοιπο cast δεν έχουν την παραμικρή αμφιβολία για τον εαυτό τους. Οι αληθινές στιγμές αναπαράστασης της κάθε κουλτούρας αφήνουν γλυκά σημάδια πάνω στο πρόσωπό του θεατή. Βέβαια, υπάρχουν και οι στιγμές που μπορείς να ξενερώσεις, αλλά ευτυχώς δεν μπορούν να υπερκεράσουν τον τρόπο που βλέπεις την ταινία σαν σύνολο. Γιατί κακά τα ψέματα, πολλοί από εμάς θα ήθελαν να κάνουν αυτό το ταξίδι. Ασχετο εαν θα το κάναμε με διαφορετική αντιμετώπιση. Η ουσία παραμένει η ίδια. Και αφού το «Eat Pray Love» δεν μας απογειώνει, μπορούμε εμείς με τα γεγονότα που μας παραδίδει να το κάνουμε να δείχνει πιό σημαντικό (για τον καθένα) από ότι πραγματικά είναι...

ΚΡΙΤΙΚΗ ΙΩΑΝΝΑΣ
Εχει περισσοτερες σκηνες στην ιταλια απο οτι το γραμμα στην ιουλιετα. σε βαζεισ την πραγματικη διασταση καθε χωρας που παει. επεισης ειναι ωραιο που δειχνει τις σχεσεις διαφορετικων ηλικιων και ατομων και κουλτουρας. καλα δεν θα κλαψεις αλλα θα προβληματιστεις