ΑΡΤΑ ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Ήρθα..... δυστυχώς....

Αλλά θέλω να σας τα πω όλα, έτσι βρε αδερφέ, για να μου φύγουν από μέσα μου, και για να μπορώ να τα θυμάμαι μετά και εγώ.

28/4/2011

Η μέρα που γίνετε χαμός στο σπίτι μου γιατί έχω ξυπνήσει από το πρωί , έχω έρθει στην βιβλιοθήκη να γράψω ανάρτηση, έχω διαβάσει όλα τα σπιτάκια που έχουν ανανεωθεί, εχω αφησει ενα κομματι του νού μου στα σχολια, και ετοιμαζομαι μετα από 3 ωρες να φυγω. Τρέχω να προλάβω το 30 που κανει καμια βδομαδα να φτασει, αλλά αφου αργει πάλι , παω σε ενα μαγαζι που εχει κατι φανταστικα κουμπια, και χαζευω με τις ωρες. Ωσπου τα ηθελα όλα και δεν πήρα τίποτα. Ασχετο αλλα χαλαρωσα καπως. Παω σπιτακι και εκει να δειτε τρεξιμο. Ξεσκονισμα , σφουγγαρισμα και βουρ για μπανακι. Καλά τωρα- μην το παρετε μετρητης- οταν λεω μπανακι εννοω καμια ωρα δυο. Ξεκινω να κανω μπανιο- στο νεο μας ε; τωρα εχουμε μπανιο- βαζω τις κρεμες μου- αμ πως να μην ηρεμησει το δερμα μου;- κανω ξυρισμα- αφηστε τα μαρτυριο- κανω κατι φυσικες μασκες ομορφιας για τα μαλλια- θα σας πω αλλου πως να τις κανετε- και επιτελους βγαινω απο το μπανιο.

Τρεχα να κανεις βαλιτσες- καλα ειναι ρε παιδα αλλα βαριεμαι καμια φορα να την κανω- ομως αντε εκανα υποχωρηση και δεν γκρινιαξα. Εγω, γιατι η μανα μου ολο και κατι ειχε να πει. Σας ορκιζομαι θα σας πιστεψω οταν μου πειτε πως ολες οι μαναδες ετσι κανουν αλλα δεν νομιζω την ψυχρα που ενιωθα ξαφνικα να την κανουν ολες. Δεν εχουμε καν κλιματιστικο αλλα μεσα στο σπιτι εκεινη τνν ερα ειχε πολυ κρυο. Κανενας απο τους 2 δεν μου μιλουσα γιατι θα εφευγα να δω τον Χρηστο οποτε λογικα ημουν η κακια που κανει παλι κατι λαθος. Δεν ξερω αν το εχετε ζησει και εσεις αλλα πλεον πρωτιμω να πω φευγω παρα μενω σε αυτο το σπιτι. Δεν λεω οτι δεν παιρνω καλα αλλα ειναι ενα σπιτι με πολυ στενα ορια- που αν τα ξεφυγεις την εβαψες- και δεν το μπορω αλλο.

Για να καταλαβετε εχω παρει ενα βιβλιο στον πατερα μου απο την βιβλιοθηκη και μηνες καθοταν εκει και δεν μου ειπε να το γυρισω και την πεμπτη θυμηθκε να μου πει

αυριο να το πας μην το ζητησουν αυριο ε;

λες και δεν ηξερε οτι εγω αυριο δεν θα ημουν εκει, αλλα το ειπε για να μου δειξει οτι δεν θελει να ειμαι αλλου και φυσικα οχι με αντρα. Θυμαστε ειναι της σχολης ερχετε και σε ζητα- και απορω γιατι δεν το εδειχνε τοσο καιρο- αλλα υπομονη  που θα παει.

Λοιπον αν πιστευατε οτι μονο ετσι ειναι ο μπαμπας η μανα μου βαλθηκε να μου σπασει τα νευρα λεγοντας

-να μου αφησεις το τηλεφωνο του ξενοδοχειου να ξερω που εισαι

-ξερεις που ειμαι και κινητο εχω

-ασε τα χαζα θελω να ξερω οτι εισαι εκει που μου λες

-εκει θα ειμαι οταν ηρθα και σου ειπα που θελω να παω εσυ μου ειπες πανε και ο μπαμπας οχι εκλεισα σε αλλο νομο και στο ειπα και τελικα οχι δεν στο δινω να με παρεις στο τηλ μου και τελειωσε το θεμα

-ξερεις οτι μπορω να κανω ενα τηλεφωνακι να βρω που εισαι ελπιζω αν μην μου λες ψεμματα.

Αντε εσυ τωρα μετα να πεις οτι ξεκηνας ηρεμη και να περασεις καλα ετσι. Απο ενα σπιτι με τεταμενη κατασταση και λεμε τωρα ολα καλα θα πανε. Αμ δε το βλεπω.

Ως συνηθως εγω κλεισμενη στο δωματιο μου, να το παιζω παλαυη και ηρεμη να κανω οτι μπορω μονο να μην τους καουω και να μην νιωθω αυτην την ψυχρα. Ηρεμω παραδωξως γιατι εχω παει γυμναστηριο εχω βγαλει τα αποθυμενα μου πανω στον διαδρομο- ε ρε τι τραβα και αυτος- και λεω πως πια τα εχω ξεχασει ολα. Εκεινες οι πεταλουδες δεν μου φευγουν με τίποτα ο χρονος δεν περνα αλλα εγω εκει υπομονη να ερεθι το βραδυ και να ξημερωσει.

Και ηρθε- ξυπνησα 6:18- καθομουν στο κρεβατι και χουζουρευα, με ξανα πηρε ο υπνος, και ευτυχως δεν εχασα χρονο . Ξυπνησα, ντυθηκα, εφαγα, σαν αν μηντρεχει τίποτα. Και ενω καθε μερα κανω τα ιδια, εκεινη την μερα ειπε η μανα μου να το παιξει μανα- να φας να πιειες να κατουρισεις, να προσεχεις να μην ξενυχτησεις- και ο καταλογος μακραινει.Πεταχτηκε πανω οταν της ειπα

μανα φευγω για τα κτελ

μου ειπε να προσεχεις μα ποτε δεν λεει καλα να περασεις και ειναι κατι που θες να το ακουσεις αλλα μαλλον ειναι περιττη πολυτελεια για μας και δεν το λεμε.

Και κλεινω τη πορτα πισω μου. Βαζω τα κλειδια στην τσαντα και ξεκινω να φυγω.

Και παντα το ιδιο νιωθω 23 χρονια τωρα. κλεινοντας την πορτα ειναι σαν να βγαινω απο μια φορμα που με στενευει και δεν την θελω αλλα την φορω για να κανω την δουλεια μου και οταν κλεινω την πορτα του σπιτιου και ειμαι απ εξω ειμαι απλα εγω οπως θελω και με αρεσει. Και ευχομαι να μην το ζειτε και εσεις γιατι ειναι καπως στρημοχωρα να ζεις οπως δεν θες και να κανεις κατι που δεν εισαι.

Μπαινω στα κτελ- που ειναι σωστο μαρτυριο εκει μεσα να βρεις που θα πας- ξεχνω την βαβουρα και μπαινω στην θεση μου με ενα περιοδικο μοδας- φανταστειτε σε τι καταστση ημουν γιατι εγω δεν διαβαζω περιοδικα μοδας-και περιμενω να νιωσω τις ροδες να κειλανε και να μου πουν μια ιστορια απο την αρχη πως εκει που θα παω ειναι η χωρα της ηρεμιας και θα δω και θα ζησω κατι χαλαρο και ομορφο. Δεν ξερω πως γινετε να ζω στην πολη και να θελω μια πιο μικρη και ηρεμη και γενικα τις χλαρες καταστασεις και μιρκα γραφικα μερη. Κανουμε σταση στα Γρεβεννα- οσοι ταξιδευετε κατα εκει ξερετε πως ειναι- αν οχι σταματαμε σε ενα μερος που ειναι μια πανακριβη καφετερια- ελεος ειναι αυτο αλλα εμεις εκει συνεχιζουμε να το στηριζουμε να αγοραζουμε απο αυτα- εγω ευτυχως ειχα μαζι μου σαντουιτσακια και το δοκιμασα στις 12 παρα και κρατηθηκα καπως. Πηρα και την μανα μου τηλ να μην λεει οτι δεν της ειπα που ειμαι- εχω και αυτο τωρα καταλαβατε;- και ξανα μπαινουμε μεσα για να ξεκινησουμε να φτασουμε καποτε. Προς Γιαννενα τουνελ αφηνεις τουνελ πιανεις και μεχρι να τα αφησεις τελειως- εγω τουλαχιστον- ψυχοπλακωνεσαι. Χανεις το σημα, δεν μιλας με κανεναν, μνμ δεν ερχονται στην ωρα τους, αλλοι ανυσηχουν και παει λεγοντας. Αντε και φτανεις στον ισιο δρομο- που θελει αρκετη ωρα για να πεις ουφ επιτελους φτασαμε και εδω στην ανοιχτωσια- εχεις ακομα μια ωρα για να φτασεις Αρτα. Υπομονη Ιωαννα ολα καλα θα πανε ελεγα- αλλα ματαια- γιατι εκεινες οι πεταλουδες δεν ελεγαν να φυγουν με τίποτα.